spojzrzał: jeśli zaś oczy miał zawarte, wszyscy uciekali, w domach się zamykając, Bogów gniew za coś zasłużony błagając. Pierius l. 14 cap. 12. Trzymają bowiem, iż w tym zwierzęciu jest Jowisz, to jest Duch Boży, który wszystko sprawuje.
ASPIS żmija wojnę prowadzi z Ichneumonem, to jest z Wydrą Egipską; która cała w kale się uwalawszy, i osuszywszy już się, mocną uzbrojoną być rozumi przeciw jadowi zmii, ją pyskiem porwawszy dusi. UEgypcjanów ten zwierz miał swoją obserwancję, bo go przyswoiwszy i ugłaskawszy, nawet do O Weżach i gadzinach Historia naturalna.
stołów przypuszczano. Królowie zaś tameczni na wierzchołku koron swoich figurę
spoyzrzał: ieśli zaś oczy miał zawarte, wszyscy uciekali, w domach się zamykaiąc, Bogow gniew za coś zasłużony błagaiąc. Pierius l. 14 cap. 12. Trzymaią bowiem, iż w tym zwierzęciu iest Iowisz, to iest Duch Boży, ktory wszystko sprawuie.
ASPIS żmiia woyne prowadzi z Ichneumonem, to iest z Wydrą Egypską; ktora cała w kale się uwálawszy, y osuszywszy iuż się, mocną uzbroioną bydź rozumi przeciw iadowi zmii, ią pyskiem porwawszy dusi. UEgypcyanow ten zwierz miał swoią obserwancyę, bo go przyswoiwszy y ugłaskawszy, nawet do O Weżach y gadzinach Historya naturalna.
stołow przypuszczano. Krolowie zaś tameczni na wierzchołku koron swoich figurę
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 313
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
te sprawe, naprzod patrząc na to, ze nieboszczyk Brytko już garłem i zyciem zapłacił jak swoje grzechy, tak też i cudze szkody, do tego, jako zostawił po sobie dziatek czworo; które matka ich teraźniejsza Wydrzyna chowa i opatruje, przysądza tymże dziadkom pozostałe bydleta przy matce, aby ich i z mezem swoim Wydrą dochowała dziatkom, tych zas, którzy się upominają zapłaty za szkody, odsądza od tego, gdyż szkoda dwa razy płacona być nie powinna, to jest i garłem i mieszkiem, i przykazuje, aby na potym żadnei tejże Wydrzynej przykrości nie czynili, i jeśliby co takiego ponawiac się miało; osobliwe karanie od
te sprawe, naprzod patrząc na to, ze niebosczyk Brytko iuz garłem y zyciem zapłacił iak swoie grzechy, tak też y cudze szkody, do tego, iako zostawił po sobie dziatek czworo; ktore matka ich teraznieisza Wydrzyna chowa y opatruie, przysądza tymze dziadkom pozostałe bydleta przy matce, aby ich y z mezem swoim Wydrą dochowała dziatkom, tych zas, ktorzy sie upominaią zapłaty za szkody, odsądza od tego, gdysz szkoda dwa razy płacona bydz nie powinna, to iest y garłem y mieszkiem, y przykazuie, aby na potym zadnei teyze Wydrzyney przykrosci nie czynili, y iezliby co takiego ponawiac sie miało; osobliwe karanie od
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 390
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
, albo Józef Kowalczykowie, nie oddalając ich obudwu od dziedzictwa tej chałupy i gruntu, w której siedzi teraz Szymon Piszczek, kowal, z woli dworu do czasu. (Ij. 224)
3636. (966) Sprawa siódma — Między Maciejem Trzepaczką, przysięgłym, z jednei strony, z drugiej zas strony Wojciechem Wydrą, sąd kontrowersji wysłuchawszy, ponieważ z świadków pokazało się, że Wojciech Wydra Macieja Trzepaczkę zelzył, a przy zelżęniu i uderzył znacznie w gębę, sąd naznacza kary Wojciechowi Wydrze dać plag 30, wosku funtów dwa do kościoła S. Marii Magdaleny, i przy obecności gromady i ławice sławetnej przeprosić, co, jeżeliby się
, albo Iozef Kowalczykowie, nie oddalaiąc ich obudwu od dziedzictwa tey chałupy y gruntu, w ktorey siedzi teraz Szymon Piszczek, kowal, z woli dworu do czasu. (II. 224)
3636. (966) Sprawa siodma — Między Macieiem Trzepaczką, przysięgłym, z iednei strony, z drugiey zas strony Woyciechem Wydrą, sąd kontrowersyi wysłuchawszy, ponieważ z swiadkow pokazało się, że Woyciech Wydra Macieia Trzepaczkę zelzył, a przy zelżęniu y uderzył znacznie w gębę, sąd naznacza kary Woyciechowi Wydrze dac plag 30, wosku funtow dwa do koscioła S. Maryi Magdaleny, y przy obecnosci gromady y ławice sławetney przeprosić, co, iezeliby się
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 401
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
1764, d. 15 Sierpnia, przeciwko sobie, aby sumę 160 zło. wypłacił czterema ratami tymże pozostałym Sukcesorom Wojciecha Wydry z kontrowersji w sprawie opisanych w czwartej sprawie roku przerzeczonego, zaczym sąd teraźniejszy rugowy, przychylając się do św. sprawiedliwości, a bardziej miłosiernie postępując z stroną obwinioną, t. i. Stefanem Wydrą, naznacza, aby pomieniony Stefan Wydra sumę wzwyż wyrażoną 160 zło. rzetelnie wyliczył przed Świętami Bożego Narodzenia w roku teraźniejszym 1765, a że tenże Stefan Wydra oddał już zło. 50, więc na terminie naznaczonym powinien oddać zło. 110, że zaś dekretowi nieuczynił zadosyć tenże sąd wielki rugowy przykazuję Stefanowi Wydrze
1764, d. 15 Sierpnia, przeciwko sobie, aby summę 160 zło. wypłacił czterema ratami tymże pozostałym sukcessorom Woyciecha Wydry z kontrowersyi w sprawie opisanych w czwartey sprawie roku przerzeczonego, zaczym sąd teraznieyszy rugowy, przychylaiąc się do św. sprawiedliwości, a bardziey miłosiernie postępuiąc z stroną obwinioną, t. i. Stefanem Wydrą, naznacza, aby pomieniony Stefan Wydra summę wzwyż wyrażoną 160 zło. rzetelnie wyliczył przed Swiętami Bożego Narodzenia w roku teraznieyszym 1765, a że tenże Stefan Wydra oddał iuż zło. 50, więc na terminie naznaczonym powinien oddac zło. 110, że zaś dekretowi nieuczynił zadosyć tenże sąd wielki rugowy przykazuię Stefanowi Wydrze
Skrót tekstu: KsKasUl_4
Strona: 419
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1767
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
. Zlecone młodzi przedniejszej owego zameczku zburzenie; a miasto kul i broni inszej/ były z obustron jabłka/ gruszki/ i insze łakoci dziecinne. Zaproszono na ten ucieszny widok Wenetów i Padwianów. Naprzód Wenetowie na Zameczek uderzyli; co niektórzy z Padwianów widząc/ a Wenetom tej chwały zazdroszcząc/ chorągiew z Obrazem Z. Marka wydrą Chroążemu i złamią/ o co gdy się Weneci do broni rzucą/ mało do wylania krwi nie przyszło/ by owego widoku było nie przerwano. Jednak z gniewem strony odeszły/ i potym przy dobywaniu Bebiańskiej Wieży pojmano czterechset Padwianów/ i do Wenecyj przysłano/ z których dwadzieścia i pięć/ którzy naowym widomu najpierwej przewinili
. Zlecone młodźi przednieyszey owego zameczku zburzenie; á miásto kul i broni inszey/ były z obustron iabłká/ gruszki/ i insze łakoći dźiećinne. Záproszono ná ten ućieszny widok Wenetow i Padwiánow. Naprzod Wenetowie ná Zameczek uderzyli; co niektorzy z Padwiánow widząc/ á Wenetom tey chwały zazdroszcząc/ chorągiew z Obrazem S. Márka wydrą Chroążemu i złamią/ o co gdy się Weneći do broni rzucą/ máło do wylania krwi nie przyszło/ by owego widoku było nie przerwano. Iednák z gniewem strony odeszły/ i potym przy dobywaniu Bebiáńskiey Wieży poimano czterechset Padwiánow/ i do Wenecyi przysłano/ z ktorych dwadźieśćia i pięć/ ktorzy náowym widomu naypierwey przewinili
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 58
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
Pikarski pisali prosząc. Dla Boga już ze się nie wymawiaj wolisz dać i zbydz kłopotu bo pokoju nie będziesz miał gdyż król i jedząc i chodząc i śpiąc tylko o tej wydrze myśli która żeby niemiała żadnego Impedymentu darował swego kochanego Rysia. Panu wojewodzie Malborskiemu, kazwariusza zaś Ptaka odesłał do Jaworowa ze by już zsamą wydrą cieszył się. Kaz Ptak wielk na nie tylko na swoje lata moi
Przyjechał znowu na odwrót Straszowski Listy oddał powieda jako król wdzięczen obietnicy bez której tęskni i prosi mówiąc Qui cito dat bis dat . w listach piszą obietnice srogie Straszowski mi powieda że chciał król posłac piniądzmi Ukontentowanie Ale Pan Pikarski powiedział Miłościwy królu darmo tam Piniędzy
Pikarski pisali prosząc. Dla Boga iuz ze się nie wymawiay wolisz dać y zbydz kłopotu bo pokoiu nie będziesz miał gdyz krol y iedząc y chodząc y spiąc tylko o tey wydrze mysli ktora zeby niemiała zadnego Impedymentu darował swego kochanego Rysia. Panu woiewodzie Malborskiemu, kazwaryusza zas Ptaka odesłał do Iaworowa ze by iuz zsamą wydrą cieszył się. Kaz Ptak wielk na nie tylko na swoye lata moi
Przyjechał znowu na odwrot Straszowski Listy oddał powieda iako krol wdzięczen obietnicy bez ktorey tęskni y prosi mowiąc Qui cito dat bis dat . w listach piszą obietnice srogie Straszowski mi powieda że chciał krol posłac piniądzmi Ukontentowanie Ale Pąn Pikarski powiedział Miłosciwy krolu darmo tam Piniędzy
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 254
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
, który był młynek przy tracu kupieł, odstępując prawa i kupna swego, a mając respekt na stare lata Szimona Wydry z małżonką i na obfitosc malych dziatek, z któremi się nie miał gdzie poydziec, za sluszną nad te zł. 50, które za młynek dał, kontentacią prosieł, i z inszemi ludźmi za Szimonem Wydrą, aby jemu to kupno dożywotnie słuzeło; za czym O. Przeor na płacz tych ludzi i instancie Ojców na ten czas będących, respektując, rozkazal O. Ekonomowi temu przedać Szimonowi Wydrze za zło. pięćdziesiąt z temi konditiami, żeby więcej naprawy i pomocy ze Dworu nie potrzebował do tego młyna, ale jak swój naprawiel
, ktory był młynek przy tracu kupieł, odstępuiąc prawa y kupna swego, a maiąc respekt na stare lata Szimona Wydry z małzonką y na obfitosc malych dziatek, z ktoremi się nie miał gdzie poydziec, za sluszną nad te zł. 50, ktore za młynek dał, kontentacią prosieł, y z inszemi ludzmi za Szimonem Wydrą, aby iemu to kupno dozywotnie słuzeło; za czym O. Przeor na płacz tych ludzi y instancie Oycow na tęn czas będących, respektuiąc, roskazal O. Ekonomowi tęmu przedac Szimonowi Wydrze za zło. pięcdziesiąt z temi conditiami, zeby więcey naprawy y pomocy ze Dworu nie potrzebował do tego młyna, ale iak swoy naprawiel
Skrót tekstu: KsKasUl_2
Strona: 367
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1651 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
