tylko sami na te zdradzieckie namowy pilnie czujcie/ ale też kogo jedno możecie przestrzegajcie/ i upominajcie/ aby się ani znikomych bogactw żadzą/ ani płonnych godności okazkami/ ani błyszczącego lepu blaaskiem nie uwodzili; ale raczej te marne złodziejskim zdradom/ ostrej rdzy podległe sprzęty/ te nie trwałe/ obrotne czci/ i prędko upadające wyniosłości/ te krótkie przemijające uciechy/ za rzecz barzo niestałą/ nie trwałą mając do niech serca nie przywięzowali/ a jakom ich ad maiora natos, do wyższej/ godniejszej wspanialszej stworzył i podniósł kondycji/ nie gmerząc w nikczemnych świata tego śmieciach wspaniale po nich depcąc/ vtens hoc mundo, tanquam non vtatur do swego kresu
tylko sami ná te zdradźieckie námowy pilnie czuyćie/ ále też kogo iedno możećie przestrzegayćie/ y vpominayćie/ áby się áni znikomych bogactw żadzą/ áni płonnych godnośći okázkámi/ áni błyszczące^o^ lepu blaáskiem nie uwodźili; ále raczey te márne złodźieyskim zdrádom/ ostrey rdzy podległe sprzęty/ te nie trwałe/ obrotne czći/ y prętko vpádaiące wyniosłośći/ te krotkie przemiiáiące vćiechy/ zá rzecz bárzo niestałą/ nie trwałą maiąc do niech sercá nie przywięzowáli/ á iákom ich ad maiora natos, do wyższey/ godnieyszey wspániálszey stworzył y podniosł kondycyey/ nie gmerząc w nikczemnych świáta tego śmiećiách wspaniále po nich depcąc/ vtens hoc mundo, tanquam non vtatur do swego kresu
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 252
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
. Nakoniec jeźli jeszcze i przykłady Nie dadzą ci w tym doskonałej rady, Da ją śmierć sama, bo ta pokazuje Ze człowiek ten Swiat daremno smakuje, Ponieważ ona wszystko tu odbiera Gdy przez nią wszego każdy odumiera, Trunna pomiarem rzeczy, a światowe Szczęście się wali w ciemności grobowe, Czas wszystko niszczy, wszystkie wyniosłości Podlegać muszą jego śmiertelności, A po cóż tedy tych uciech pragniemy, Które tak prędko porzucić musiemy? Na cóż z tak wielką chęcią zdobywamy Wszystkiego gdy tak krótko gościc mamy? Czemu nie raczej do inszego wieku Gotujemy się, kędy własne człeku Szczęście i pokój pewny naznaczony Na wieki wieków nigdy nieskończony? Jak[...] Macedończyk widząc Syna
. Nakoniec ieźli ieszcze y przykłady Nie dadzą ci w tym doskonałey rady, Da ią śmierć sama, bo ta pokazuie Ze człowiek ten Swiat daremno smakuie, Ponieważ ona wszystko tu odbiera Gdy przez nię wszego każdy odumiera, Trunna pomiarem rzeczy, á światowe Szczęście się wali w ciemności grobowe, Czas wszystko niszczy, wszystkie wyniosłości Podlegać muszą iego śmiertelności, A po coż tedy tych uciech pragniemy, Które tak prędko porzucić musiemy? Ná coż z tak wielką chęcią zdobywamy Wszystkiego gdy tak krotko gościc mamy? Czemu nie raczey do inszego wieku Gotuiemy się, kędy własne człeku Szczęście y pokoy pewny naznaczony Na wieki wiekow nigdy nieskończony? Jak[...] Macedończyk widząc Syna
Skrót tekstu: OpalŁPoeta
Strona: B3
Tytuł:
Poeta
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1661 a 1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
