Pana podane być Tajemnice nauczają. Gdy się z przeistnoczenia w Sakramencie Eucharystii dziejącego się naśmiewają. Gdy Pana Chrystusa z Dostojeństwa Kapłańskiego wyzuwają. Gdy Świętych Bożych do Nieba niedopuszczają. Gdy sądu pojedynkowego nieprzyznawają. Gdy Piotra Z. Apostoła z własnego jemu dostojeństwa jego Pasterskiego zdzierają/ gdy Presbytera z dostojeństwie Ordinis, i w wyniosłości Jurysdykciej z Biskupem porownywają. Gdy oto/ jak się przełozyło/ istność Boską od Osoby rzeczywiście dzielą. Gdy dwie bytności każdej Boskiej Osobie realiter stanowią. Gdy Syna i Ducha Świętego z istności Ojcowskiej nie być/ onego urodzonego/ a owego pochodzącego bluźnią/ i tym podobnymi na przedzie z każdego z nich przełożonymi/ i w
Páná podáne bydź Táiemnice náuczáią. Gdy sie z przeistnoczenia w Sákrámenćie Eucháristiey dźieiącego sie náśmiewáią. Gdy Páná Christusá z Dostoieństwá Kápłáńskiego wyzuwáią. Gdy Swiętych Bożych do Niebá niedopuszcżáią. Gdy sądu poiedynkowego nieprzyznawáią. Gdy Piotrá S. Apostołá z własnego iemu dostoieństwá iego Pásterskie^o^ zdźieráią/ gdy Presbyterá z dostoieństwie Ordinis, y w wyniosłośći Iurisdictiey z Biskupem porownywáią. Gdy oto/ iák sie przełozyło/ istność Boską od Osoby rzeczywiśćie dźielą. Gdy dwie bytnośći káżdey Boskiey Osobie realiter stánowią. Gdy Syná y Duchá Swiętego z istnośći Oycowskiey nie bydź/ onego vrodzonego/ a owego pochodzącego bluźnią/ y tym podobnymi ná przedźie z káżdego z nich przełożonymi/ y w
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 100
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
nabożnie się zachowują w domu jego świętym. 221. 2. O Płaczu Pana Chrystusowym, nad miastem Jerazolimskim. 229. 3. O Czynieniu pokuty, za dnia tego żywota, nie w nocy śmierci. 239.
Na Dziewiatą Niedzielę po SS. Trójcy. 1. O Sposobie czynienia modlitwy 246. 2. O Wyniosłości, i poniżeniu samego siebie. 250. 3. O Okolicznościach, do skutecznej modlitwy przynależących. 258.
Na Dziesiątą Niedzielę po SS. Trójcy. 1. O Oddawaniu wdzięczności, zawzięte Dobrodziejstwa. 269. 2. O Niemocie, i głuchocie duchownej: i o lekarstwie na nie. 277. 3. O Sposobie
nabożnie się záchowuią w domu iego świętym. 221. 2. O Płáczu Páná Chrystusowym, nad miástem Ierazolimskim. 229. 3. O Czynieniu pokuty, zá dniá tego żywotá, nie w nocy śmierci. 239.
Ná Dźiewiatą Niedźielę po SS. Troycy. 1. O Sposobie czynienia modlitwy 246. 2. O Wyniosłości, y poniżeniu samego siebie. 250. 3. O Okolicznośćiach, do skuteczney modlitwy przynależących. 258.
Ná Dźieśiątą Niedźielę po SS. Troycy. 1. O Oddawániu wdźięcznośći, záwźięte Dobrodźieystwá. 269. 2. O Niemoćie, y głuchoćie duchowney: y o lekarstwie ná nie. 277. 3. O Sposobie
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 8 nlb
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
. żebyśmy mu nie tylko powierzchowny pokłon oddawali/ ale też i zewnętrzny/ nie mając sumnienia zmazanego lichfą/ wydzierstwem pożądliwościami cielesnemi/ łakomstwem/ wyniosłością/ i innemi grzechami sprosnemi/ które serce nasze do siebie pociągają. W duchu tedy mamy cześć najwyższą Trójcy świętej oddawać nie w zmyślonej postawie; w pokorze/ nie w wyniosłości serca/ w prostocie/ nie w obłudzie ust naszych nie zgadzających się z zamysłami. . Aże jednym słowem zawrze. In veritate, purae fidei In spiritu ardentis deoutionis. Bo też tak Paweł ś. o sobie powiada mówiąc/ iz Panu Bogu barziej służył w duchu/ niżeli w powierzchownych ceremoniach. Cuiseruio in spiritu meo
. zebysmy mu nie tylko powierzchowny pokłon oddawáli/ ále też y zewnętrzny/ nie máiąc sumnienia zmázánego lichfą/ wydźierstwem pożądliwościámi ćielesnemi/ łákomstwem/ wyniosłośćią/ y innemi grzechámi sprosnemi/ ktore serce násze do siebie poćiągáią. W duchu tedy mamy cześć naywyższą Troycy świętey oddáwáć nie w zmyśloney postáwie; w pokorze/ nie w wyniosłośći sercá/ w prostoćie/ nie w obłudźie vst nászych nie zgádzáiących się z zamysłami. . Aże iednym słowem záwrze. In veritate, purae fidei In spiritu ardentis deoutionis. Bo też ták Páweł ś. o sobie powiáda mowiąc/ iz Pánu Bogu bárźiey służył w duchu/ niżeli w powierzchownych ceremoniach. Cuiseruio in spiritu meo
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 24
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
się napuszył/ i od światła prawdy się odwrócił: słodkości błogosławieństwa żywota nie skusił/ którego nie wziąwszy/ już nim sobie chydził/ chcąc mało wziąć/ siła utracił. V. Cóż inszy zgrzeszyli? M. Ze na jego złość zezwolili. V. A to jako? M. Mieli upodobanie w tej bucie i wyniosłości jego/ tak myśląc/ że gdyby był swego Lucyper dokazał/ oni też nad drugiemi panoszą otrzymali. V. Cóż się im stało? M. Znim Herstowie ich do lochu piekielnego zrzuczeni/ drudzy na powietrze/ kędy niemniejsze jako drudzy w piekle cierpią męki. V. Czemuż nie wszyscy do piekła zepchnieni.
się nápuszył/ y od świátłá prawdy się odwroćił: słodkośći błogosłáwieństwá żywotá nie skuśił/ ktorego nie wźiąwszy/ iuż nim sobie chydźił/ chcąc máło wźiąć/ siłá vtrácił. V. Coż inszy zgrzeszyli? M. Ze ná iego złość zezwolili. V. A to iáko? M. Mieli vpodobánie w tey bućie y wyniosłośći iego/ ták myśląc/ że gdyby był swego Lucyper dokazał/ oni też nád drugiemi pánoszą otrzymáli. V. Coż się im sstáło? M. Znim Herstowie ich do lochu piekielnego zrzuczeni/ drudzy ná powietrze/ kędy niemnieysze iáko drudzy w piekle ćierpią męki. V. Czemuż nie wszyscy do piekłá zepchnieni.
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 15
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
kołacząc ludzi/ do plęsów onych pobudził ludzi niebu służących. V. JEst Lew w tej stajni/ który się teraz w cichego obrócił baranka/ nie trzeba się bać żeby bydlątka straszył a mniejby pożarł; nie pastwi się on nad pokornymi/ chyba żeby kto nań następował/ i chciał z nim sobie postępować w wyniosłości/ ryknie jako lew/ choć jest barankiem. Wszak i na ten czas lwem się pokaże/ gdy go żydowie pojmać będą chcieli/ i jednym słowam obali wszytkie bezpieczną zgraje/ aby wiedziała że ze lwem sprawa/ który jednym słowem zwyciężał wszytkich/ choć najciższego na sobie postać miał baranka. VI. ZBiegł z nieba jeden
kołácząc ludźi/ do plęsow onych pobudźił ludźi niebu służących. V. IEst Lew w tey stáyni/ ktory się teraz w ćichego obroćił baranka/ nie trzebá się bać żeby bydlątká strászył á mnieyby pożarł; nie pastwi się on nád pokornymi/ chyba żeby kto nań następował/ y chćiał z nim sobie postępowáć w wyniosłośći/ ryknie iáko lew/ choć iest báránkiem. Wszak y ná ten czás lwem się pokaże/ gdy go żydowie poimáć będą chćieli/ y iednym słowam obáli wszytkie bezpieczną zgráie/ áby wiedziałá że ze lwem spráwá/ który iednym słowem zwyciężał wszytkich/ choć nayćiższego ná sobie postáć miał báránka. VI. ZBiegł z nieba ieden
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 36
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
rodząca Matko: drogi, świętny, nieoszacowany trzech Koron Polskiej, Węgierskiej, Halickiej, Klejnocie; a dobrowolnie między śmieci pogardy świata zarzucona Korono; zdeptany uniżony głęboko Majestacie: Lilio między cięrniem, wszelkiego utrapienia: Rożo między ostrością mortyfikacyj niesłychanych cudownie kwitnąca; wcielonego Serafina, pokornego Ojca Feniksie jedyny, jedynaczko ukochana; jako na wyniosłości tronu Królewskiego, tak i w uniżoności głębokiej Zakonu Braciszka mniejszego, świętno górejąca pochodnio: nieporownanemi nad ciałem, nad światem zwycięstwy, i tu w wojującym i tam w triumfującym Kościele sławna Heroino, Matko oraz i Panno, Księżno i Ksieni; Królowa, a poddanych twoich sługo; Panno mądra, Białogłowo mężna, Święta Fundatorko
rodząca Mátko: drogi, swiętny, nieoszácowány trzech Koron Polskiey, Węgierskiey, Hálickiey, Kleynoćie; á dobrowolnie między śmieći pogárdy świátá zárzucona Korono; zdeptány uniżony głęboko Máiestaćie: Lilio między ćięrniem, wszelkiego utrapięnia: Rożo między ostrośćią mortyfikácyi niesłychánych cudownie kwitnąca; wćielonego Seráfiná, pokornego Oycá Fenixie iedyny, iedynaczko ukochána; iáko ná wyniosłośći tronu Krolewskiego, ták y w uniżonośći głębokiey Zakonu Bráćiszká mnieyszego, świętno goreiąca pochodnio: nieporownánemi nád ćiáłem, nád świátem zwyćięztwy, y tu w woiuiącym y tám w triumfuiącym Kośćiele sławna Heroino, Mátko oraz y Pánno, Xiężno y Xięni; Krolowa, á poddánych twoich sługo; Pánno mądra, Białogłowo mężna, Swięta Fundatorko
Skrót tekstu: PiskorKaz
Strona: 852
Tytuł:
Kazania na Dni Pańskie
Autor:
Sebastian Jan Piskorski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
