już Mata odchodząc, coraz się za progi Wraca: znowu do uszu szpcąc swe przestrogi. I z żalem się rozstając, ostatnią waletę Daje: a potym w morze puściwszy się: nie tę W którą ma płynąć dalej, ypatruje stronę: Ale coraz do Scyru oczy oborcone Mając; temi ją słowy żegna. O jedynie Wyspo mnie ukochana, w której ja krainie, Pilnej straży dziś pociech moich powierzyła: I depozyt u Króla tak drogi złożyła Fortelem mniej bezpiecznym: życzę bądź szczęśliwa. I proszę trzymaj sekret, jako więc życzliwa Kreta Rej trzymała; za to z wieczno trwałą Sławą weźmiesz Kościoły, i Delos niestałą Przejdziesz imieniem twoim: tylko święta
iuż Mátá odchodząc, coraz się zá progi Wraca: znowu do uszu szpcąc swe przestrogi. Y z żalem się rozstáiąc, ostátnią waletę Dáie: á potym w morze puśćiwszy się: nie tę W ktorą ma płynąć dáley, ypátruie stronę: Ale coraz do Scyru oczy oborcone Máiąc; temi ią słowy żegna. O iedynie Wyspo mnie ukochána, w ktorey ia kráinie, Pilney straży dźiś poćiech moich powierzyłá: Y depozyt u Krolá ták drogi złożyłá Fortelem mniey beśpiecznym: życzę bądź szczęśliwa. Y proszę trzymay sekret, iáko więc życzliwa Kretá Rhey trzymáłá; zá to z wieczno trwáłą Sławą weźmiesz Kośćioły, y Delos niestáłą Przeydźiesz imieniem twoim: tylko święta
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 124
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
