tak wielka była woda, że nad lasami ryby łowiono. L Nereidy. Były zmyślone osoby Morskich Bogiń, tak od Nereusza Ojca swego nazwanych. Pływają Delfinowie. Delfinowie są świnie Morskie. Przemian Owidyuszowych N Focis. Jest kraina Grecka między Baeocją i Atyką. Argument Powieści Dziesiątej.
GDy już naród ludzki przez wody potopu wytracony był, Deukalion, który miał Ojca Prometeusza, z żoną swą Pyrrhą, którą była córka Epimeteusza, sami życi zostali, (wedle mniemania Pogan) łódź ich w której się wozili, na gorze Baeotyiskiej Parnazie stanęła: A w tym też Jupiter deszcze gwałtowne i chmury, wiatrem północym oddaliwszy, powodź onę wespół i z
ták wielka byłá woda, że nád lasámi ryby łowiono. L Nereidy. Były zmyślone osoby Morskich Bogiń, tak od Nereuszá Oycá swego názwánych. Pływáią Delphinowie. Delphinowie są świnie Morskie. Przemian Owidyuszowych N Phocis. Iest kráina Graecka między Baeocyą y Attyką. Argument Powieśći Dźieśiątey.
GDy iuż narod ludzki przez wody potopu wytrácony był, Deukálion, ktory miał Oyca Prometheuszá, z żoną swą Pyrrhą, ktorą byłá corká Epimetheuszá, sámi życi zostáli, (wedle mniemánia Pogan) łodź ich w ktorey się woźili, ná gorze Baeotyiskiey Párnáźie stánęłá: A w tym też Iupiter deszcze gwałtowne y chmury, wiátrem pułnocnym oddaliwszy, powodź onę wespoł y z
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 20
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
mój/ aby mi służył: 14. Bo tą razą ja posyłam wszystkie plagi moje na serce twoje/ i na sługi twoje/ i na lud twój/ abyś wiedział/ że nie masz mnie podobnego po wszystkiej ziemi. 15. Bo teraz ściągnę rękę moję/ a uderzę cię i lud twój powietrzem/ i wytracony będziesz z ziemie. 16. A zaiste/ dla tegom cię zachował/ abym okazał na tobie moc moję/ i żeby opowiadane było Imię moje/ po wszystkiej ziemi. 17. Jeszczeż się ty wynosisz przeciw ludowi memu/ nie chcąc go wypuścić? 18. Oto/ ja spuszczę o tym czasie jutro grad
moj/ áby mi służył: 14. Bo tą rázą ja posyłám wszystkie plagi moje ná serce twoje/ y ná sługi twoje/ y ná lud twoj/ ábyś wiedźiáł/ że nie mász mnie podobnego po wszystkiey źiemi. 15. Bo teraz śćiągnę rękę moję/ á uderzę ćię y lud twoj powietrzem/ y wytrácony będźiesz z źiemie. 16. A záiste/ dla tegom ćię záchował/ ábym okázáł ná tobie moc moję/ y żeby opowiádáne było Imię moje/ po wszystkiey źiemi. 17. Ieszczeż śię ty wynośisz przećiw ludowi memu/ nie chcąc go wypuśćić? 18. Oto/ ja spuszczę o tym czáśie jutro grád
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 64
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
wiano/ i weźmie ją sobie za żonę. 17. Jeśliby żadną miarą Ociec jej nie chciał mu jej dać/ odważy śrebra według zwyczaju wiana Panieńskiego. 18. Czarownicy żyć nie dopuścisz: 19. Każdy ktoby się złączał z bydlęciem/ śmiercią umrze. 20. Ktoby ofiarował Bogom oprócz samego PANA/ wytracony będzie. 21. Przychodniowi nie uczynisz krzywdy/ ani go uciśniesz: boście byli przychodniami w ziemi Egipskiej. 22. Żadnej wdowy ani sieroty trapić nie będziecie. 23. Jeślibyś je bez litości trapił/ a oneby wołały do mnie/ słysząc wysłucham wołanie ich. 24. I rozgniewa się zapalczywość moja/ a
wiáno/ y weźmie ją sobie zá żonę. 17. Iesliby żádną miárą Ociec jey nie chćiał mu jey dáć/ odważy śrebrá według zwyczáju wianá Pánieńskiego. 18. Czárownicy żyć nie dopuśćisz: 19. Káżdy ktoby śię złączáł z bydlęćiem/ śmierćią umrze. 20. Ktoby ofiárował Bogom oprocz sámego PANA/ wytrácony będźie. 21. Przychodniowi nie uczynisz krzywdy/ ani go ućiśniesz: bośćie byli przychodniámi w źiemi Egipskiey. 22. Zádnej wdowy áni śieroty trapić nie będźiećie. 23. Ieslibyś je bez litośći trapił/ á oneby wołáły do mnie/ słysząc wysłucham wołánie ich. 24. Y rozgniewá śię zápálczywość mojá/ á
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 78
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Synom Izraelskim tak powiesz/ mówiąc: Olejek pomazowania świętego mnie będzie świętym w narodziech waszych. 32. Ciało człowiecze/ niebędzie nim mazane/ a według złożenia jego/ nie uczynicie temu podobnego: bo święty jest/ i święty wam będzie. 33. Ktobykolwiek uczynił takową maść/ a namazałby nią kogo obcego/ wytracony będzie z ludu swego. 34. I rzekł PAN do Mojżesza: Weźmi sobie rzeczy wonnych/ Balsamu/ i Onnychy/ i Galbanu wonnego/ i kadzidła czystego: wszystkiego w równej wadze: 35. A uczynisz z tego kadzenia wonne/ robotą Aptekarską/ to zmieszanie czyste/ i święte będzie: 36. A utłukłszy
Synom Izráelskim ták powiesz/ mowiąc: Olejek pomázowániá świętego mnie będźie świętym w narodźiech wászych. 32. Ciáło człowiecze/ niebędźie nim mázáne/ á według złożenia jego/ nie uczynićie temu podobnego: bo święty jest/ y święty wam będźie. 33. Ktobykolwiek uczynił tákową máść/ á namázałby nią kogo obcego/ wytrácony będźie z ludu swego. 34. Y rzekł PAN do Mojzeszá: Weźmi sobie rzeczy wonnych/ Bálsámu/ y Onnychy/ y Gálbánu wonnego/ y kádźidłá czystego: wszystkiego w rowney wadze: 35. A uczynisz z tego kádzenia wonne/ robotą Aptekárską/ to zmieszánie czyste/ y święte będźie: 36. A utłukłszy
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 88
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
miałko/ kłaść będziesz z niego przed świadectwem w Namiocie zgromadzenia/ gdzie się z tobą schodzić będę: Naświętsze to będzie. 37. Kadzenia też które byś czynił/ według złożenia tego/ nie uczynicie sobie/ toć będzie świętą rzeczą dla PANA. 38. Ktobykolwiek uczynił co podobnego/ aby woniał z niego/ wytracony będzie z ludu swego. Rozd. XXX. EKsODUS. Rozd. XXX. Rozd. XXXI. Ij.Mojzeszowe. Rozd. XXXII. ROZDZIAŁ XXXII. Rzemieślnicy do urobienia Przybytku Duchem Pańskim nadchnieni: 29. każn na gwałciciele Sabatu. 18. Dwie Tablice Mojżeszowi dane. 1
. POtym rzekł PAN do Mojżesza/
miáłko/ kłáść będźiesz z niego przed świádectwem w Námioćie zgromádzenia/ gdźie śię z tobą zchodźić będę: Naświętsze to będźie. 37. Kádzenia też ktore byś czynił/ według złożenia tego/ nie uczynićie sobie/ toć będźie świętą rzeczą dla PANA. 38. Ktobykolwiek uczynił co podobnego/ áby woniał z niego/ wytrácony będźie z ludu swego. Rozd. XXX. EXODUS. Rozd. XXX. Rozd. XXXI. II.Mojzeszowe. Rozd. XXXII. ROZDZIAŁ XXXII. Rzemieśnicy do urobienia Przybytku Duchem Pánskim nádchnieni: 29. każn ná gwałciciele Sabbátu. 18. Dwie Tablice Mojzeszowi dáne. 1
. POtym rzekł PAN do Mojzeszá/
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 89
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
nimi/ zakon jeden będzie wam gdyby kto zgrzeszył z niewiadomości. 30. Ale człowiek któryby z hardości swowolnie zgrzeszył/ tak urodzony doma/ jako i przychodzień/ takowy Pana zelżył/ przetoż wykorzeniony będzie on człowiek/ z pośrzodku ludu swego: 31. Abowiem słowem Pańskim pogardził/ i przykazanie jego zgwałcił: koniecznie wytracony będzie takowy człowiek: nieprawość jego na nim zostanie. Rozd. XV. IV. Mojżeszowe. Rozd. XVI. 32.
I Stało się gdy byli Synowie Izraelscy na puszczy/ że znaleźli człowieka/ zbierającego drwa w dzień Sabatu: 33. I przywiedli go/ którzy go naleźli zbierającego drwa/ przed Mojżesza i przed
nimi/ zakon jeden będźie wam gdyby kto zgrzeszył z niewiádomośći. 30. Ale cżłowiek ktoryby z hárdosci swowolnie zgrzeszył/ ták urodzony domá/ jáko y przychodźień/ tákowy Páná zelżył/ przetoż wykorzeniony będźie on cżłowiek/ z pośrzodku ludu swego: 31. Abowiem słowem Páńskim pogárdźił/ y przykazánie jego zgwałćił: koniecżnie wytrácony będźie tákowy cżłowiek: niepráwość jego ná nim zostanie. Rozd. XV. IV. Mojzeszowe. Rozd. XVI. 32.
Y Stáło śię gdy byli Synowie Izráelscy ná puszczy/ że ználeźli człowieká/ zbierájącego drwá w dźień Sábbátu: 33. Y przywiedli go/ ktorzy go náleźli zbierájącego drwá/ przed Mojzeszá y przed
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 157
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Taki oczyszczać się będzie tą wodą, dnia trzeciego/ i dnia siódmego, a czystym będzie: a jeśliby się nie oczyścił dnia trzeciego/ i dnia siódmego/ nieczystym będzie. 13. Ktoby się kolwiek dotknął martwego ciała/ człowieka który umarł/ a nie oczyścił się/ Przybytek Pański splugawił: przetoż takowy wytracony będzie z Izraela/ bo wodą oczyszczania nie był pokropiony: nieczysty będzie/ nieczystość jego zostanie na nim. 14. Ta zaś jest ustawa/ gdyby człowiek umarł w Namiecie/ którybykolwiek wszedł do tego Namiotu/ i cokolwiek było w onym Namiecie/ nieczyste będzie przez siedm dni. 15. Także wszelkie naczynie odkryte/ które
Táki oczyśćiáć śię będźie tą wodą, dniá trzećiego/ y dniá śiodmego, á czystym będźie: á jesliby śię nie oczyśćił dniá trzećiego/ y dniá śiodmego/ niecżystym będźie. 13. Ktoby śię kolwiek dotknął martwego ćiáłá/ cżłowieká ktory umárł/ á nie oczyśćił śię/ Przybytek Páński splugáwił: przetoż tákowy wytrácony będźie z Izráelá/ bo wodą oczyśćiánia nie był pokropiony: nieczysty będźie/ niecżystość jego zostánie ná nim. 14. Tá záś jest ustáwá/ gdyby cżłowiek umárł w Namiećie/ ktorybykolwiek wszedł do tego Namiotu/ y cokolwiek było w onym Namiećie/ nieczyste będźie przez śiedm dni. 15. Tákże wszelkie naczynie odkryte/ ktore
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 161
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
nieprawość swoję poniesie. Rozd. VII. LEVITICUS Rozd. VIII. 19.
MIeso też/ któreby się dotknęło czego nieczystego/ nie będzie jedzione/ ale ogniem spalone będzie. Mięso zaś inne każdy czysty jeść je będzie. 20. A ktobykolwiek jadł mięso z ofiary spokojnej ofiarowanej PANU/ a byłby nieczysty/ wytracony będzie człowiek ten z ludu swego. 21. Jeśliby się też kto dotknął czego nieczystego/ bądź nieczystości człowieczej/ bądź nieczystości bydlęcej/ bądź jakiejkolwiek obrzydliwości nieczystej/ a jadłby mięso z ofiary spokojnej ofiarowany Panu: tedy wytracony będzie człowiek ten/ z ludu swego. 22.
RZekł jeszcze PAN do Mojżesza/ mówiąc
niepráwość swoję ponieśie. Rozd. VII. LEVITICUS Rozd. VIII. 19.
MIeso też/ ktoreby śię dotknęło cżego niecżystego/ nie będźie jedźione/ ále ogniem spalone będźie. Mięso záś inne kázdy czysty jeść je będźie. 20. A ktobykolwiek jadł mięso z ofiáry spokojney ofiárowáney PANU/ á byłby nieczysty/ wytrácony będźie cżłowiek ten z ludu swego. 21. Iesliby śię też kto dotknął cżego niecżystego/ bądź nieczystośći cżłowieczey/ bądź nieczystośći bydlęcey/ bądź jákieykolwiek obrzydliwośći nieczystey/ á jadłby mięso z ofiáry spokojney ofiárowány Pánu: tedy wytrácony będźie cżłowiek ten/ z ludu swego. 22.
RZekł jeszcze PAN do Mojzeszá/ mowiąc
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 108
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
20. A ktobykolwiek jadł mięso z ofiary spokojnej ofiarowanej PANU/ a byłby nieczysty/ wytracony będzie człowiek ten z ludu swego. 21. Jeśliby się też kto dotknął czego nieczystego/ bądź nieczystości człowieczej/ bądź nieczystości bydlęcej/ bądź jakiejkolwiek obrzydliwości nieczystej/ a jadłby mięso z ofiary spokojnej ofiarowany Panu: tedy wytracony będzie człowiek ten/ z ludu swego. 22.
RZekł jeszcze PAN do Mojżesza/ mówiąc: 23. Powiedz Synom Izraelskim/ i rzecz: żadnej tłustości z Wołu/ ani z Owiec/ ani z kozy/ nie będziesz jadł. 24. Aczkolwiek tłustość bydlęcia zdechłego/ albo tłustość rozszarpanego/ moje być do wszelakiej potrzeby
20. A ktobykolwiek jadł mięso z ofiáry spokojney ofiárowáney PANU/ á byłby nieczysty/ wytrácony będźie cżłowiek ten z ludu swego. 21. Iesliby śię też kto dotknął cżego niecżystego/ bądź nieczystośći cżłowieczey/ bądź nieczystośći bydlęcey/ bądź jákieykolwiek obrzydliwośći nieczystey/ á jadłby mięso z ofiáry spokojney ofiárowány Pánu: tedy wytrácony będźie cżłowiek ten/ z ludu swego. 22.
RZekł jeszcze PAN do Mojzeszá/ mowiąc: 23. Powiedz Synom Izráelskim/ y rzecż: żadney tłustośći z Wołu/ áni z Owiec/ áni z kozy/ nie będźiesz jadł. 24. Acżkolwiek tłustość bydlęćiá zdechłego/ álbo tłustość rozszárpánego/ moje być do wszelákiey potrzeby
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 108
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
tłustości z Wołu/ ani z Owiec/ ani z kozy/ nie będziesz jadł. 24. Aczkolwiek tłustość bydlęcia zdechłego/ albo tłustość rozszarpanego/ moje być do wszelakiej potrzeby/ ale jeść jej żadnym sposobem nie będziecie: 25. Abowiem ktobykolwiek jadł tłustość z bydlęcia/ które ofiarować będzie człowiek na ofiarę ognistą PANU/ niechaj wytracony będzie człowiek ten który jadł/ z ludu swego. 26. Także żadnej krwie jeść nie będziecie/ we wszystkich mieszkaniach waszych/ tak z ptaków jako i z bydląt. 27. Wielki człowiek/ któryby jadł jakąkolwiek krew wytracony będzie człowiek on/ z ludu swego. 28.
RZekł jeszcze PAN do Mojżesza/
tłustośći z Wołu/ áni z Owiec/ áni z kozy/ nie będźiesz jadł. 24. Acżkolwiek tłustość bydlęćiá zdechłego/ álbo tłustość rozszárpánego/ moje być do wszelákiey potrzeby/ ále jeść jey żadnym sposobem nie będźiećie: 25. Abowiem ktobykolwiek jadł tłustość z bydlęćiá/ ktore ofiárowáć będźie cżłowiek ná ofiárę ognistą PANU/ niechay wytrácony będźie cżłowiek ten ktory jadł/ z ludu swego. 26. Tákże żadney krwie jeść nie będźiećie/ we wszystkich mieszkániách wászych/ ták z ptakow jáko y z bydląt. 27. Wielki cżłowiek/ ktoryby jadł jákąkolwiek krew wytrácony będźie człowiek on/ z ludu swego. 28.
RZekł jeszcze PAN do Mojzeszá/
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 108
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632