mamy. Które nie swemi krew zdobi farbami Nieprzyjacielska, lecz złoto szmelcuje, A pas rycerski diament haftuje; Łańcuchy złote wdzięcznie się mięszają, Drogie czapragi cienki dźwięk wydają. Nie będzie żołnierż oprawnym szermował Śmiele pałaszem, by się nie zepsował.
Choć, mówię, szczęście Ordy pędzić będzie, Chociaż na karkach usiądzie.
Jako złocistą zbroję na się włożysz, Przodków twych dzielność oraz z siebie złożysz, Rzymianinem cię nieprzyjaciel srogi Nie uzna mężnym, wojując bez trwogi; Ani ja tego, co się z promieniami Chce trefionemi porównać włosami, Znam za potomka Umbrów starożytnych, Któryby znosił Annibalów bitnych, Na Alpes drogi zarosłe torował, I świata bramę tudzież
mamy. Które nie swemi krew zdobi farbami Nieprzyjacielska, lecz złoto szmelcuje, A pas rycerski dyament haftuje; Łańcuchy złote wdzięcznie się mięszają, Drogie czapragi cienki dźwięk wydają. Nie będzie żołnierż oprawnym szermował Śmiele pałaszem, by się nie zepsował.
Choć, mówię, szczęście Ordy pędzić będzie, Chociaż na karkach usiędzie.
Jako złocistą zbroję na się włożysz, Przodków twych dzielność oraz z siebie złożysz, Rzymianinem cię nieprzyjaciel srogi Nie uzna mężnym, wojując bez trwogi; Ani ja tego, co się z promieniami Chce trefionemi porównać włosami, Znam za potomka Umbrów starożytnych, Któryby znosił Annibalów bitnych, Na Alpes drogi zarosłe torował, I świata bramę tudzież
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 161
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
oddała Najświętszej Pannie pierścień złoty. — Tegoż roku 1626. Jej Mć Pani Żeromska, małżonka J.M. Pana Piotra Zieromskiego, herbu Pobóg, z Kujaw dała sukienką tabinową, z płaszczykiem na obraz Najświętszej Panny.
Anno 1627. J.M. Pan Krzysztof Parzniewski, herbu Paparona, starosta brodnicki, tablicę złocistą. — Eodem anno 15 junii, J.M. P. Berzewicz9, tablicę wielką, złocistą. A sama J.M. Pani Dorota Berzewiczowa z domu Kryska, serce wielkie, złociste. Jej Mć Pani Anna z Wilczewa, Rywocka, tablicę srebrną.
Roku 1627. IM.P. Jan Przeradzki dwa
oddała Najświętszej Pannie pierścień złoty. — Tegoż roku 1626. Jej Mć Pani Żeromska, małżonka J.M. Pana Piotra Zieromskiego, herbu Pobóg, z Kujaw dała sukienką tabinową, z płaszczykiem na obraz Najświętszej Panny.
Anno 1627. J.M. Pan Krysztof Parzniewski, herbu Paparona, starosta brodnicki, tablicę złocistą. — Eodem anno 15 iunii, J.M. P. Berzewicz9, tablicę wielką, złocistą. A sama J.M. Pani Dorota Berzewiczowa z domu Kryska, serce wielkie, złociste. Jej Mć Pani Anna z Wilczewa, Rywocka, tablicę srebrną.
Roku 1627. JM.P. Jan Przeradzki dwa
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 303
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
.M. Pana Piotra Zieromskiego, herbu Pobóg, z Kujaw dała sukienką tabinową, z płaszczykiem na obraz Najświętszej Panny.
Anno 1627. J.M. Pan Krzysztof Parzniewski, herbu Paparona, starosta brodnicki, tablicę złocistą. — Eodem anno 15 junii, J.M. P. Berzewicz9, tablicę wielką, złocistą. A sama J.M. Pani Dorota Berzewiczowa z domu Kryska, serce wielkie, złociste. Jej Mć Pani Anna z Wilczewa, Rywocka, tablicę srebrną.
Roku 1627. IM.P. Jan Przeradzki dwa pierścionki, Jej Mć Pani Dorota Pniewska, małżonka IM Pana Tomasza Pniewskiego, herbu Jastrzębiec, pierścień z
.M. Pana Piotra Zieromskiego, herbu Pobóg, z Kujaw dała sukienką tabinową, z płaszczykiem na obraz Najświętszej Panny.
Anno 1627. J.M. Pan Krysztof Parzniewski, herbu Paparona, starosta brodnicki, tablicę złocistą. — Eodem anno 15 iunii, J.M. P. Berzewicz9, tablicę wielką, złocistą. A sama J.M. Pani Dorota Berzewiczowa z domu Kryska, serce wielkie, złociste. Jej Mć Pani Anna z Wilczewa, Rywocka, tablicę srebrną.
Roku 1627. JM.P. Jan Przeradzki dwa pierścionki, Jej Mć Pani Dorota Pniewska, małżonka JM Pana Thomasza Pniewskiego, herbu Jastrzębiec, pierścień z
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 303
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
zdrowia po chorobie, oddała srebrną tablicę, którą w chorobie obiecała. — Tegoż roku przysłano ode dworu książęcia IMci Stanisława Radziwiła kanclerza W. Ks. L. tabliczkę srebrną, na której osoba męska klęczy przed Naświętszą Panną, z tym napisem: Monstra te esse Matrem.
Tegoż roku urodzony Piotr Paprocki dał ślubowaną złocistą tablicę z tym napisem:
TIBI
Maxima post Deum Consolatrix afflictorum
TUIS
In magna animi afflictione Precibus recreatus
Parvum hoc magnae gratitudidinis votum
Ad Sacram Sieprcensem Aram appendi curavi
PETRUS PAPROCKI
Gente JASTRZĘBIEC, Terrae Dobrinensis Incola
Anno Domini 1651.
Tegoż roku Jej Mć. Pani Dorota Berzewiczowa, w dzień świąteczny, dała z hatłasu ceglastego,
zdrowia po chorobie, oddała srebrną tablicę, którą w chorobie obiecała. — Tegoż roku przysłano ode dworu książęcia JMci Stanisława Radziwiła kanclerza W. Ks. L. tabliczkę srebrną, na której osoba męska klęczy przed Naświętszą Panną, z tym napisem: Monstra te esse Matrem.
Tegoż roku urodzony Piotr Paprocki dał ślubowaną złocistą tablicę z tym napisem:
TIBI
Maxima post Deum Consolatrix afflictorum
TUIS
In magna animi afflictione Precibus recreatus
Parvum hoc magnae gratitudidinis votum
Ad Sacram Sieprcensem Aram appendi curavi
PETRUS PAPROCKI
Gente JASTRZĘBIEC, Terrae Dobrinensis Incola
Anno Domini 1651.
Tegoż roku Jej Mć. Pani Dorota Berzewiczowa, w dzień świąteczny, dała z hatłasu ceglastego,
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 306
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
sukniach, bosa, oczy mając zasłonione, powywracane Korony rękami chwyta.
3 Amor DEI, w postaci Młodziana, rękę położył na piersiach lewą, skąd wypadają z serca płomienię, prawej zaś ręki indyce na Niebo skazujący.
4 Amor zaś Divinus, Młodzian skrzydlasty na głowie Koronę, nad którą Słońce w ręce łuk i strzałę złocistą piastuje Cezar Ripa. Albo też Młodzian skrzydlasty na Niebo patrzący, na którego piersiach JEZUS, w prawej ręce Hostią z Kielichem, w Jewej serce strzałą przebitę.
5 Avarytia, albo Łakomstwo, maluje się w postaci Panny chudej, z rozpuszczonemi, poplątanemi kosami, w ręku worek trzyma, przy niej Dziecię chude, albo
sukniach, bosa, oczy maiąc zasłonione, powywracane Korony rękámi chwytá.
3 Amor DEI, w postaci Młodziáná, rękę położył na piersiach lewą, zkąd wypádáią z sercá płomienię, prawey záś ręki indice ná Niebo skazuiący.
4 Amor záś Divinus, Młodzian skrzydlasty na głowie Koronę, nad ktorą Słońce w ręce łuk y strzałę złocistą piastuie Caesar Ripa. Albo też Młodzian skrzydlasty na Niebo patrzący, na ktorego piersiach IEZUS, w prawey ręce Hostyą z Kielichem, w Iewey serce strzáłą przebitę.
5 Avaritia, albo Łakomstwo, máluie się w postáci Panny chudey, z rospuszczonemi, poplątanemi kosami, w ręku worek trzyma, przy niey Dziecie chude, albo
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1167
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, iż nasłuszniej jego Mieli obierać ptacy za pana własnego.
Siła ich pozwalało, słysząc te przyczyny.
Wtym się kos ozwał, widząc, iż nie chciał kto inny, I rzekł: „Ja nie pozwalam, by miał paw królować, Gdyż nie tylko urodę trzeba upatrować, Nie sceptrum, nie koronę, nie szatę złocistą, Ale dowcip i biegłość, męstwo, sprawę czystą; Abowiem gdyby orzeł na nas się oburzył, Wszystkichby nas i z królem takowym wykurzył, Któryby z nim nie zrównał mocą i dzielnością, Nie zrównałby dowcipem i w sprawach biegłością”. Na co dalszej nie zstało obrony pawowi, Musiał państwa onego ustąpić
, iż nasłuszniej jego Mieli obierać ptacy za pana własnego.
Siła ich pozwalało, słysząc te przyczyny.
Wtym się kos ozwał, widząc, iż nie chciał kto inny, I rzekł: „Ja nie pozwalam, by miał paw królować, Gdyż nie tylko urodę trzeba upatrować, Nie sceptrum, nie koronę, nie szatę złocistą, Ale dowcip i biegłość, męstwo, sprawę czystą; Abowiem gdyby orzeł na nas się oburzył, Wszystkichby nas i z królem takowym wykurzył, Któryby z nim nie zrównał mocą i dzielnością, Nie zrównałby dowcipem i w sprawach biegłością”. Na co dalszej nie zstało obrony pawowi, Musiał państwa onego ustąpić
Skrót tekstu: VerdBłażSet
Strona: 67
Tytuł:
Setnik przypowieści uciesznych
Autor:
Giovanni Mario Verdizzotti
Tłumacz:
Marcin Błażewski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wilhelm Bruchnalski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1897
na Horaj pojachał jeść, królowa im. do swego gabinetu na górę. Imp. poseł bawarski z im. ks. płockim u siebie jadł. Samym zmrokiem imp. poseł z kontraktem wyprawił sekretarza do pryncypała swego, któremu po pożegnaniu portret złoty z łańcuchem valoris sto czerw, dwadzieścia i szablę rubinami sadzoną, turecką, złocistą dano; wziął i od królewny im. listowny komplement, któremu tak Niemiec był rad, bardzi niżeli tym upominkiem, że panu swemu pierwszy przyniesie na jego list królewny im. literę. Die 23 ejusdem
Przed wyjachaniem do kościoła królestwo ichm. pożegnał p. poseł bawarski, więcej niż pół godziny tych ceremonij było, którego
na Horaj pojachał jeść, królowa jm. do swego gabinetu na górę. Jmp. poseł bawarski z jm. ks. płockim u siebie jadł. Samym zmrokiem jmp. poseł z kontraktem wyprawił sekretarza do pryncypała swego, któremu po pożegnaniu portret złoty z łańcuchem valoris sto czerw, dwadzieścia i szablę rubinami sadzoną, turecką, złocistą dano; wziął i od królewnej jm. listowny komplement, któremu tak Niemiec był rad, bardzi niżeli tym upominkiem, że panu swemu pierwszy przyniesie na jego list królewnej jm. literę. Die 23 eiusdem
Przed wyjachaniem do kościoła królestwo ichm. pożegnał p. poseł bawarski, więcej niż pół godziny tych ceremonij było, którego
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 130
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
począł ociągać lubom go dys-armował. Widzę że i jego nie uprowadzę i sam zginę. Uderzyłem go sztychem spadł. A sam zową Chorągwią uskoczyłem się im z traktu. A tu na nich jadą Litwa tu z boków przebiegają ci co są w przodzie nas już na nich czekają Ja tez cisnąwszy owę Chorągiew śliczną złocistą do Nich. Bo mi jeszcze zal było nie bić kiedy było kogo. Tych docinamy a druga Watacha takaz albo większa następuje. Tych biją az insza dosyć na tym az ręce ustawały bo wszyscy owi komu się uciec dostało nie mogli uciekać tylko podle naszych Chorągwi które im najpierwej w tele stanęły. Było tedy tej rzezby
począł ociągać lubom go dis-armował. Widzę że y iego nie uprowadzę y sąm zginę. Uderzyłęm go sztychęm spadł. A sąm zową Chorągwią uskoczyłęm się im z traktu. A tu na nich iadą Litwa tu z bokow przebiegaią ci co są w przodzie nas iuz na nich czekaią Ia tez cisnąwszy owę Chorągiew sliczną złocistą do Nich. Bo mi ieszcze zal było nie bić kiedy było kogo. Tych docinamy a druga Watacha takaz albo większa następuie. Tych biią az insza dosyc na tym az ręce ustawały bo wszyscy owi komu się uciec dostało nie mogli uciekac tylko podle naszych Chorągwi ktore im naypierwey w tele staneły. Było tedy tey rzezby
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 96v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
wstoski pomoranczowe przy nim, i 2 obrazęczki pargamynowę Z. Barbary i Z. Apoloniej, w jednym papirzę zwiozane.
1 obrazęk pargamynowy Z. Katarzyny, wokoło z kwiadkamy, i skaplirsz sukienny srebrem autowany, błękytną kytaiką podszyty, cęglaste wstoszki przy nim, to w jednym papirze, jest zwiozanę. Srebro wszystko złocistą i białę k. 13
1 konewka pułgarcowa, złocista, węwnatrsz i z wierszu calę, osoby na ny wybyte, Wiara, Nadzieja, i Myłosc, na ny na wierszu stojęj chłopek z trobką, wazy sodgwichtów 220 1/2.
1 konęwka taki wielkoscy, z wyrschu i węwnątrsz złocista, wybita na ny
wstosky pomoranczowe przy nim, y 2 obrazęczky pargamynowę S. Barbary y S. Apoloniey, w iednym papirzę zwiozane.
1 obrazęk pargamynowy S. Katarzyny, wokoło s kwiadkamy, y skaplirsz sukienny szrybrem awtowany, błękytną kytaiką podszyty, cęglaste wstoszky przy nim, to w iędnym papirze, iest zwiozanę. Szrybro wszistko złocistą y białę k. 13
1 konewka pułgarcowa, złocista, węwnatrsz y z wirschu calę, osoby na ny wybyte, Wiara, Nadzieia, y Myłosc, na ny na wirschu stoięy chłopek s trobką, wazy sodgwichtow 220 1/2.
1 konęwka taky wielkoscy, z wyrschu y węwnątrsz złocista, wybita na ny
Skrót tekstu: SzumInw
Strona: 45
Tytuł:
Gdański inwentarz mienia domowego Magdaleny Szumanowej
Autor:
Magdalena Szumanowa
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
kropitka, węwnątrsz złocista, a po wyrschu miejscamy, oboję wazą sodgwichtuw 22.
1 salcirka do soly, w ny jest 6 okrogłych krupeczęk, węwnątrsz wszystko złocistę a po wyrschu brzęgi tylko, sama biała, gładka, i przykricie do ny takąsz robotą, a na wierszu przykricia stojej cale złocisty i łizeczkę też trzyma calę złocistą, wazy sotgwichtów 61.
1 kubęczek calę złocisty, risowany, wazy sotgwichtuw 9.
1 dzbanuszęk biały, gliniany, wę szribro złocistę oprawny, u spodku i u wierszu, i wieczko takię, wazy wszystko srebro sotgwichtuw 18.
1 flaszeczka maluśka do wutki, węwnątrsz złocista, ma sponcik i szrubkę, po wierszu mięiscamy
kropitka, węwnątrsz złocista, a po wyrschu mieiscamy, oboię wazą sodgwichtuw 22.
1 salcirka do soly, w ny iest 6 okrogłych krupeczęk, węwnątrsz wszystko złocistę a po wyrschu brzęgi tylko, sama biała, głatka, y przykricie do ny takąsz robotą, a na wirschu przikricia stoiey cale złocisty y łizeczkę tysz trzyma calę złocistą, wazy sotgwichtow 61.
1 kubęczek calę złocisty, risowany, wazy sotgwichtuw 9.
1 dzbanuszęk biały, gliniany, wę szribro złocistę oprawny, u spodku y u wirschu, y wieczko takię, wazy wszistko szrybro sotgwichtuw 18.
1 flaszeczka maluśka do wutky, węwnątrsz złocista, ma sponcik y szrubkę, po wirschu mięiscamy
Skrót tekstu: SzumInw
Strona: 46
Tytuł:
Gdański inwentarz mienia domowego Magdaleny Szumanowej
Autor:
Magdalena Szumanowa
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
