Franciszka Serafickiego.
428 + Obraz łokciowy, w czarnych ramach, z ekspressją Najśw. Panny z Panem Jezusem, ze starości zaciemniały.
429 + Obraz dwie ćwierciowy, w ramach złocistych, z ekspressją Świętego Floriana.
430 + Obraz na łokieć 1, w ramach czarnych, cum armis, adornowanych gęsto mosiądzem odliwanym w ogniu złocistym, z ekspresją, na miedzi, ś. Antoniego wskrzeszającego umarłego, Wzięty do Gabinetu.
431 + Obraz łokciowy, na deszcze grubej, z ekspressją Zwiastowania Najświętszej Panny.
432 + Obraz na ćwierci 1 1/2 w ramkach snycyrskich, złocistych, z ekspressją Najśw. Panny z Panem Jezusem i Ś. Cajetanem,
Franciszka Serafickiego.
428 + Obraz łokciowy, w czarnych ramach, z ekspressją Najśw. Panny z Panem Jezusem, ze starości zaciemniały.
429 + Obraz dwie ćwierciowy, w ramach złocistych, z ekspressją Świętego Floriana.
430 + Obraz na łokieć 1, w ramach czarnych, cum armis, adornowanych gęsto mosiądzem odliwanym w ogniu złocistym, z ekspresją, na miedzi, ś. Antoniego wskrzeszającego umarłego, Wzięty do Gabinetu.
431 + Obraz łokciowy, na deszce grubej, z ekspressją Zwiastowania Najświętszej Panny.
432 + Obraz na ćwierci 1 1/2 w ramkach snycyrskich, złocistych, z ekspressją Najśw. Panny z Panem Jezusem i Ś. Cajetanem,
Skrót tekstu: InwObrazŻółkGęb
Strona: 189
Tytuł:
Inwentarze obrazów w zamku Żółkiewskim
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1740 a 1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1746
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
Przyjmie duszę do nieba, byle cnota chciała. 517. DO ŁYSEGO
Jakbyś talent zakopał, śmiele to mogę rzec, Albo więc zapaloną świecę skrył pod korzec, Co oboje za wielką Pismo liczy winę, Kiedyś odział jamułką tę swoję łysinę. Trudno skryć, co na wierzchu posadzi natura: Alboś w rzędzie złocistym nie widał kaptura? A ty go, odpuść, proszę, nowąć manijerą, Lecz nie do ładu, nosisz pod skórzaną derą. 518. DO ŁYSEGO SĘDZIEGO W KAPTURZE
Najprawdziwszym cię mogę nazwać słowem, Z kolegów twoich sędzią kapturowem. Wszyscy okryci czuprynami, a ty, I sędziaś, bracie, i kapturowaty.
Przyjmie duszę do nieba, byle cnota chciała. 517. DO ŁYSEGO
Jakbyś talent zakopał, śmiele to mogę rzec, Albo więc zapaloną świecę skrył pod korzec, Co oboje za wielką Pismo liczy winę, Kiedyś odział jamułką tę swoję łysinę. Trudno skryć, co na wierzchu posadzi natura: Alboś w rzędzie złocistym nie widał kaptura? A ty go, odpuść, proszę, nowąć manijerą, Lecz nie do ładu, nosisz pod skórzaną derą. 518. DO ŁYSEGO SĘDZIEGO W KAPTURZE
Najprawdziwszym cię mogę nazwać słowem, Z kolegów twoich sędzią kapturowem. Wszyscy okryci czuprynami, a ty, I sędziaś, bracie, i kapturowaty.
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 413
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
za sprawiedliwych ofiarowanym; w prawej ręce szalki, w Jewej Sępa piastuje, który na trupów najłakomszy, żywym nie szkodzi. Albo też na głowie ma wieniec z maku; Fasces, siekierę i wagi, lewą ręką pokazuje, a przy nogach jest Sęp sprawiedliwości u Herodota Symbolum. Maluje się z oczyma zasłonionemi; w stroju złocistym i białym, w Koronie złotej, od której wisi oko, w ręce prawej miecz, w Jewej szalki. Justycja zaś Rigórosa, jest śmierć w Paludamencie i Koronie z mieczem i wagą.
40 Libertas, na monecie Heliogabala, wyraża się przez Matronę, czapkę w ręce prawej piastującą, (czapkę bowiem, na wolność
za sprawiedliwych ofiárowanym; w prawey ręce szálki, w Iewey Sępa piastuie, ktory na trupow náyłakomszy, żywym nie szkodzi. Albo też na głowie ma wieniec z maku; Fasces, siekierę y wagi, lewą ręką pokázuie, a przy nogach iest Sęp sprawiedliwości u Herodota Symbolum. Máluie się z oczyma zasłonionemi; w stroiu złocistym y białym, w Koronie złotey, od ktorey wisi oko, w ręce práwey miecz, w Iewey szalki. Iustitia zaś Rigorosa, iest śmierć w Paludamencie y Koronie z mieczem y wagą.
40 Libertás, na monecie Heliogabala, wyraża się przez Matronę, czapkę w ręce prawey piastuiącą, (czapkę bowiem, na wolność
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1171
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
drugim: jeden głęboko w ziemi alias podziemny; drugi na nim średni; a trzeci na samym wierzchu; wszystkie trzy Kościoły są z marmuru białego i czarnego. Jeno stanął podziemny Kościół przez spatium czasu dwuletniego, Ciało Z. Franciszka z Kościoła Z. lerzego przeniesione Roku 1230. 25. Maja do niego na Wozie triumfalnym złocistym, ciągnionym przez woły, pokryte bławatem purpurowym ex dono Cesarza Greckiego; ulice płótnami były ukryte. Spuszczone Z. Ciało prywatnie w ów grób kamienny prosto pod szubienicą. Obawiano się bowiem, aby Asyzcy Obywatele tak Świętego depozytu pragnący, tumultu byli nieuczynili. Trunna ta, w której ciało było, z cyprysowego zrobiona była
drugim: ieden głęboko w ziemi alias podziemny; drugi na nim sredni; á trzeci na samym wierzchu; wszystkie trzy Kościoły są z marmuru białego y czarnego. Ieno stanoł podziemny Kościoł przez spatium czasu dwuletniego, Ciało S. Franciszka z Kościoła S. lerzego przeniesione Roku 1230. 25. Maia do niego na Wozie tryumfalnym złocistym, ciągnionym przez woły, pokryte bławatem purpurowym ex dono Cesarza Greckiego; ulice płòtnami były ukryte. Spusczone S. Ciało prywatnie w ow gròb kamienny prosto pod szubienicą. Obawiáno się bowiem, aby Assyzcy Obywatele tak Swiętego depozytu pragnący, tumultu byli nieuczynili. Trunna ta, w ktorey ciało było, z cyprysowego zrobiona była
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 6
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
z perłą na wierzchu. A. 88. Łódka w serce, kryształowa, w złoto oprawna. K. 89. Puarek kryształowy z obrączką, złoty, z szmelcem. A. 90. Urna mała, filigranowa, biała, z różnymi kamieniami. Książę IMC. Kardynał. 91. Łódeczka kamienna, na Kupidynku złocistym. Stłuczona. 92. Naświętsza Panna koralowa, na pedestaliku srebrnym, złocistym. K. 93. Łódka kryształowa, brzegiem wyszczerbiona, w srebro złocisto oprawna. Sedesz z kryształu. J. 94. Waza dwoje srebrne, małe z uchami w wężyki. K. 95. Flaszeczka i dzbanyszek małe, kokosowe, z
z perłą na wierzchu. A. 88. Łódka w serce, kryształowa, w złoto oprawna. K. 89. Puarek kryształowy z obrączką, złoty, z szmelcem. A. 90. Urna mała, filagranowa, biała, z różnymi kamieniami. Xiążę IMC. Kardynał. 91. Łódeczka kamienna, na Kupidynku złocistym. Stłuczona. 92. Naświętsza Panna koralowa, na pedestaliku srebrnym, złocistym. K. 93. Łódka kryształowa, brzegiem wyszczerbiona, w srebro złocisto oprawna. Sedesz z kryształu. J. 94. Waza dwoie srebrne, małe z uchami w wężyki. K. 95. Flaszeczka y dzbanyszek małe, kokosowe, z
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 44
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
tegoż obicia należący, aksamitny, karmazynowy, z herbami antecesorów Króla Je Mci. 334. Obicia szpalerowego przedniego, miejscami ze złotem na którym batalie. Od Kurfyrszta Je Mci Bawarskiego sztuk ośm. K. nr 335. Obicia szpalerowego, prostego sztuk sześć nr. Kobierce.
336. Kobierczyków parzystych jedwabnych, na dnie złocistym, kwiaty jedwabne różnych kolorów, błękitnym płótnem podszytych para. A. nr. 337. Kobierczyków parzystych jedwabnych w środku białych, z franzlą zieloną, płótnem błękitnym podszytych para. A. nr. 338. Kobierczyków parzystych jedwabnych, białych z Ijsztwą wkoło czerwoną, kwiaty po nich złote, podszytych płótnem błękitnym para. K
tegosz obicia należący, axamitny, karmazynowy, z herbami antecessorów Króla Je Mci. 334. Obicia szpalerowego przedniego, mieyscami ze złotem na którym batalie. Od Kurfyrszta Je Mci Bawarskiego sztuk ośm. K. nr 335. Obicia szpalerowego, prostego sztuk sześć nr. Kobierce.
336. Kobierczyków parzystych jedwabnych, na dnie złocistym, kwiaty jedwabne różnych kolorów, błękitnym płótnem podszytych para. A. nr. 337. Kobierczyków parzystych jedwabnych w środku białych, z franzlą zieloną, płótnem błękitnym podszytych para. A. nr. 338. Kobierczyków parzystych jedwabnych, białych z Iisztwą wkoło czerwoną, kwiaty po nich złote, podszytych płótnem błękitnym para. K
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 56
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
parzystych jedwabnych, białych z Ijsztwą wkoło czerwoną, kwiaty po nich złote, podszytych płótnem błękitnym para. K. nr. 339. Kobierczyk zielony, sukienny na którym kwiaty sukienne różnych kolorów, tawtą zieloną podszyty, frązla jedwabna, zielona kręcona. A. nr. 340. Kobierzec pojedynkowy, wielki, na dnie srebrnym złocistym, kwiaty po nim jedwabne różnych kolorów, frązla jedwabna zielonego i ceglastego koloru kręcona. K. nr. 341. Kobiercy jedwabnych, parzystych, wielkich, na dnie srebrnym złocistym, w kwiaty różnego koloru podszytych, tawtą niebieską z frązlą kręconą jedwabną z srebrem i złotem para. 342. Kobiercy pomniejszych, parzystych
parzystych jedwabnych, białych z Iisztwą wkoło czerwoną, kwiaty po nich złote, podszytych płótnem błękitnym para. K. nr. 339. Kobierczyk zielony, sukienny na którym kwiaty sukienne różnych kolorów, tawtą zieloną podszyty, frązla jedwabna, zielona kręcona. A. nr. 340. Kobierzec pojedynkowy, wielki, na dnie srebrnym złocistym, kwiaty po nim jedwabne różnych kolorów, frązla jedwabna zielonego y ceglastego koloru kręcona. K. nr. 341. Kobiercy jedwabnych, parzystych, wielkich, na dnie srebrnym złocistym, w kwiaty różnego koloru podszytych, tawtą niebieską z frązlą kręconą jedwabną z srebrem y złotem para. 342. Kobiercy pomnieyszych, parzystych
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 56
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
kolorów, tawtą zieloną podszyty, frązla jedwabna, zielona kręcona. A. nr. 340. Kobierzec pojedynkowy, wielki, na dnie srebrnym złocistym, kwiaty po nim jedwabne różnych kolorów, frązla jedwabna zielonego i ceglastego koloru kręcona. K. nr. 341. Kobiercy jedwabnych, parzystych, wielkich, na dnie srebrnym złocistym, w kwiaty różnego koloru podszytych, tawtą niebieską z frązlą kręconą jedwabną z srebrem i złotem para. 342. Kobiercy pomniejszych, parzystych, jedwabnych, na dnie srebrnym złocistym w kwiaty jedwabne różnych kolorów, podszytych kitajką niebieską, z frązlą zieloną ze złotem. 343. Kobiercy parzystych, jedwabnych, na dnie srebrnym
kolorów, tawtą zieloną podszyty, frązla jedwabna, zielona kręcona. A. nr. 340. Kobierzec pojedynkowy, wielki, na dnie srebrnym złocistym, kwiaty po nim jedwabne różnych kolorów, frązla jedwabna zielonego y ceglastego koloru kręcona. K. nr. 341. Kobiercy jedwabnych, parzystych, wielkich, na dnie srebrnym złocistym, w kwiaty różnego koloru podszytych, tawtą niebieską z frązlą kręconą jedwabną z srebrem y złotem para. 342. Kobiercy pomnieyszych, parzystych, jedwabnych, na dnie srebrnym złocistym w kwiaty jedwabne różnych kolorów, podszytych kitayką niebieską, z frązlą zieloną ze złotem. 343. Kobiercy parzystych, jedwabnych, na dnie srebrnym
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 57
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
kolorów, frązla jedwabna zielonego i ceglastego koloru kręcona. K. nr. 341. Kobiercy jedwabnych, parzystych, wielkich, na dnie srebrnym złocistym, w kwiaty różnego koloru podszytych, tawtą niebieską z frązlą kręconą jedwabną z srebrem i złotem para. 342. Kobiercy pomniejszych, parzystych, jedwabnych, na dnie srebrnym złocistym w kwiaty jedwabne różnych kolorów, podszytych kitajką niebieską, z frązlą zieloną ze złotem. 343. Kobiercy parzystych, jedwabnych, na dnie srebrnym i złotem w kwiaty jedwabne różnych kolorów ceglastą kitajką podszytych. Nb. Z tych jeden jest u ciała Je K. Mci. 344. Kobierzec na dnie białym w kwiaty różnych
kolorów, frązla jedwabna zielonego y ceglastego koloru kręcona. K. nr. 341. Kobiercy jedwabnych, parzystych, wielkich, na dnie srebrnym złocistym, w kwiaty różnego koloru podszytych, tawtą niebieską z frązlą kręconą jedwabną z srebrem y złotem para. 342. Kobiercy pomnieyszych, parzystych, jedwabnych, na dnie srebrnym złocistym w kwiaty jedwabne różnych kolorów, podszytych kitayką niebieską, z frązlą zieloną ze złotem. 343. Kobiercy parzystych, jedwabnych, na dnie srebrnym y złotem w kwiaty jedwabne różnych kolorów ceglastą kitayką podszytych. Nb. Z tych jeden jest u ciała Je K. Mci. 344. Kobierzec na dnie białym w kwiaty różnych
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 57
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
niebieski i owe widoki Zwarszy się z sobą — zaćmiły obłoki, Zaczym się moja barzo myśl wstęskniła, Iż tak rozkosznych prospektów pozbyła. Więc gdy nie drzymie ani jej sen łudzi, Toż się ocknąwszy mnie samego budzi; Ja zaraz wstawam, a podniózszy ręki Snem zalepione przecieram powieki: Już dzień obaczę i wysoko słonie W złocistym wozie poganiało konie, Wiatr za żaglami chodząc dobrze służy, Skąd piękny pojazd, piękna chwila płuży, A moje siedząc w gronie towarzystwo Teraz nad zwyczaj czyni nabożeństwo; Wszyscy się modlą świątobliwie społem I głosem pieśni śpiewają wesołym. A lubo ta rzecz nie jest godna śmiechu, Jednak śmiech tulę sam w sobie po cichu I
niebieski i owe widoki Zwarszy się z sobą — zaćmiły obłoki, Zaczym się moja barzo myśl wstęskniła, Iż tak rozkosznych prospektów pozbyła. Więc gdy nie drzymie ani jej sen łudzi, Toż się ocknąwszy mnie samego budzi; Ja zaraz wstawam, a podniózszy ręki Snem zalepione przecieram powieki: Już dzień obaczę i wysoko słonie W złocistym wozie poganiało konie, Wiatr za żaglami chodząc dobrze służy, Skąd piękny pojazd, piękna chwila płuży, A moje siedząc w gronie towarzystwo Teraz nad zwyczaj czyni nabożeństwo; Wszyscy się modlą świątobliwie społem I głosem pieśni śpiewają wesołem. A lubo ta rzecz nie jest godna śmiechu, Jednak śmiech tulę sam w sobie po cichu I
Skrót tekstu: BorzNaw
Strona: 52
Tytuł:
Morska nawigacyja do Lubeka
Autor:
Marcin Borzymowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1662
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Morskie
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
