tamta kraina ziemskie frukty rodzi. Elizejski kraj bez miąs, bez wina częstuje, żaden z świętych potaziów tam nie potrzebuje. Specjalne potrawy świętych nasycają, których się grzeszne wargi nigdy nie tykają. Bóg Świętych twarzy swojej sytością widzenia karmi, gasząc nektarem onych upragnienia, a potym na wezgłowiach siedząc purpurowych, wczasują się rozkosznie na złotogłowowych betach, a przy muzyce niebieskiej kapeli tańcując, wielbią Boga wraz, wszyscy weseli. Mocny Królu, co tron swój masz nad niebiosami, jak wielkimi opływa dom Twój dostatkami! Myśl topnieje, a z wielkiej widzenia chciwości, chwały Twej utęskniona, umieram we mdłości. XV
Uciekaj, Kochanku mój, i bądź podobny łani
tamta kraina ziemskie frukty rodzi. Elizejski kraj bez miąs, bez wina częstuje, żaden z świętych potaziów tam nie potrzebuje. Specyjalne potrawy świętych nasycają, których się grzeszne wargi nigdy nie tykają. Bóg Świętych twarzy swojej sytością widzenia karmi, gasząc nektarem onych upragnienia, a potym na wezgłowiach siedząc purpurowych, wczasują się rozkosznie na złotogłowowych betach, a przy muzyce niebieskiej kapeli tańcując, wielbią Boga wraz, wszyscy weseli. Mocny Królu, co tron swój masz nad niebiosami, jak wielkimi opływa dom Twój dostatkami! Myśl topnieje, a z wielkiej widzenia chciwości, chwały Twej uteskniona, umieram we mdłości. XV
Uciekaj, Kochanku mój, i bądź podobny łani
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 176
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
. JÓZEF obudzony
Święte Dziecię, nie gmachy faryskie złocone, Nie bławaty w Frygijej wymyślnie robione Przyjęły cię: leżysz nie złotem ustrojony, Lecz słomy kęs i ten żłob z drzewa wydrożony, I sitowiane siano, źdźbła na błotach żęte — Otoć pokoje dały przygody przyjęte! Niech królowie mieszkają w złoconych pałacach, Niech na złotogłowowych leżą materacach — Ociec niebieski więtszą zbogacił czcią ciebie: Czekają cię złociste gmachy w złotym niebie. A przecię tę szopeczkę będą nawiedzali Cudzoziemcy z Kalpy i gdzie pomyślić dalej. Przyjdą ze wschodnych krain, przydą i z zachodu, Przyjdą królowie z Saby murzyńskiego rodu I skąd boreas wieje, i skąd auster srogi Zjadą się
. JÓZEF obudzony
Święte Dziecię, nie gmachy faryskie złocone, Nie bławaty w Frygijej wymyślnie robione Przyjęły cię: leżysz nie złotem ustrojony, Lecz słomy kęs i ten żłob z drzewa wydrożony, I sitowiane siano, źdźbła na błotach żęte — Otoć pokoje dały przygody przyjęte! Niech krolowie mieszkają w złoconych pałacach, Niech na złotogłowowych leżą materacach — Ociec niebieski więtszą zbogacił czcią ciebie: Czekają cię złociste gmachy w złotym niebie. A przecię tę szopeczkę będą nawiedzali Cudzoziemcy z Kalpy i gdzie pomyślić dalej. Przyjdą ze wschodnych krain, przydą i z zachodu, Przyjdą krolowie z Saby murzyńskiego rodu I skąd boreas wieje, i skąd auster srogi Zjadą się
Skrót tekstu: DachDialOkoń
Strona: 58
Tytuł:
Dyjalog o cudownym Narodzeniu...
Autor:
Jan Dachnowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi, jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1621
Data wydania (nie wcześniej niż):
1621
Data wydania (nie później niż):
1621
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
może? jako tam ma smakować jedzenie, abo picie, jako sen tam wniść ma, gdzie mu bojaźń zawiera wrota? prosto tak miałeś się ty, rzemiesło twoje złodziejskie robiąc, jako się miał on Damokles, który chciał doświadczyć żywota błogosławionego Dionysji tyrani pana swego, którego to Damoklesa Dionizjusz w gmachu bogacie obitym na złotogłowowych poduszkach posadził, służba była, kosztownej roboty srebra i złota pełna, do stołu służyli pięknie ubrani młodzieńcy i pilnowali weźrzenia i namniejszego ruszenia głową jego, ziół woniających wielką moc nakłaść a drugim wonnościom ognia dodać kazał; na stół wymyślonych, a rozkosznych potraw wiele, a bez przestanku noszono; nadto śpiewano, piskano, grano
może? jako tam ma smakować jedzenie, abo picie, jako sen tam wniść ma, gdzie mu bojaźń zawiera wrota? prosto tak miałeś się ty, rzemiesło twoje złodziejskie robiąc, jako się miał on Damokles, który chciał doświadczyć żywota błogosławionego Dionysii tyranni pana swego, którego to Damoklesa Dyonizyusz w gmachu bogacie obitym na złotogłowowych poduszkach posadził, służba była, kosztownej roboty srebra i złota pełna, do stołu służyli pięknie ubrani młodzieńcy i pilnowali weźrzenia i namniejszego ruszenia głową jego, ziół woniających wielką moc nakłaść a drugim wonnościom ognia dodać kazał; na stół wymyślonych, a rozkosznych potraw wiele, a bez przestanku noszono; nadto śpiewano, piskano, grano
Skrót tekstu: GórnDem
Strona: 249
Tytuł:
Demon Socratis
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
de Kondy/ Sordi/szli też przy niej Królewiczowie synowie jej/ po prawej ręce Książę Delfin/ a po lewej Duca dy Orleans brzeg szaty Królowej trzymając.
A za Królową szły Księżny de Kondy/ dy Monpensier/ i dy Guize/ nieśąc długiej szaty jej podołek/ którem zaś Kśężnom/ wielcy panowie/ w szatach złotogłowowych/ i plaszczach drogiemi klejnotami haftowanych/ podołki trzymali. Ta królewna zarękowana jest za syna Książęcia Galojskiego.
Ponich następowała Królewna pierworódna Francuska/ w szacie Królewskiej/ tej podołek nieśli Musur Kauallier dy Memoransi/ i Cõte della Vaute/ w szatach też złotogłowowych.
Prowadzili potym Królową Margaryte/ pod Baldykinem w szacie Królewskiej/ i
de Condi/ Sordi/szli też przy niey Krolewicżowie synowie iey/ po práwey ręce Kśiążę Delfin/ á po lewey Duca di Orleans brzeg száty Krolowey trzymáiąc.
A zá Krolową szły Kśiężny de Condi/ di Monpensier/ y di Guize/ nieśąc długiey szaty iey podołek/ ktorem záś Kśężnom/ wielcy pánowie/ w szátách złotogłowowych/ y plaszcżách drogiemi kleynotámi háfftowánych/ podołki trzymáli. Tá krolewná zárękowána iest zá syná Xiążećiá Gáloyskiego.
Ponich nástępowáłá Krolewná pierworodna Fráncuska/ w száćie Krolewskiey/ tey podołek nieśli Musur Káuállier di Memoránsi/ y Cõte della Vaute/ w szátách też złotogłowowych.
Prowádźili potym Krolową Márgárite/ pod Báldikinem w száćie Krolewskiey/ y
Skrót tekstu: JudCerem
Strona: A4v
Tytuł:
Ceremonie i porządek w koronowaniu Marii de Medici
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Bazyli Judycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
szaty jej podołek/ którem zaś Kśężnom/ wielcy panowie/ w szatach złotogłowowych/ i plaszczach drogiemi klejnotami haftowanych/ podołki trzymali. Ta królewna zarękowana jest za syna Książęcia Galojskiego.
Ponich następowała Królewna pierworódna Francuska/ w szacie Królewskiej/ tej podołek nieśli Musur Kauallier dy Memoransi/ i Cõte della Vaute/ w szatach też złotogłowowych.
Prowadzili potym Królową Margaryte/ pod Baldykinem w szacie Królewskiej/ i Koronie barzo kosztownej/ Musur Mareściał della Verdyn/i Konte della Roccia fugo/będąc ubrani barzo ozdobnie/ za Królowa Margarytą szli cztery Księżny/ niosąc jej podołek/ którym (zosobna każdej) podwie zacnych Pań podolki dźwigały. A tem Paniom
szaty iey podołek/ ktorem záś Kśężnom/ wielcy pánowie/ w szátách złotogłowowych/ y plaszcżách drogiemi kleynotámi háfftowánych/ podołki trzymáli. Tá krolewná zárękowána iest zá syná Xiążećiá Gáloyskiego.
Ponich nástępowáłá Krolewná pierworodna Fráncuska/ w száćie Krolewskiey/ tey podołek nieśli Musur Káuállier di Memoránsi/ y Cõte della Vaute/ w szátách też złotogłowowych.
Prowádźili potym Krolową Márgárite/ pod Báldikinem w száćie Krolewskiey/ y Koronie bárzo kosztowney/ Musur Máreśćiał dellá Verdin/y Conte dellá Roccia fugo/będąc vbráni bárzo ozdobnie/ zá Krolowa Márgárithą szli cżtery Kśiężny/ niosąc iey podołek/ ktorym (zosobná káżdey) podwie zacnych Pań podolki dźwigáły. A tem Pániom
Skrót tekstu: JudCerem
Strona: A4v
Tytuł:
Ceremonie i porządek w koronowaniu Marii de Medici
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Bazyli Judycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
