ma ganek tu naprzodku, Stajnie z podwórzem naśrodku. Dwór Jej M.P. Chądzińskiej, Wojewodzinej Podlaskiej.
I ten dwór w miejscu nadobnym W tej ulicy jest ozdobnym; Ma pokoje i piwnice, Brama zprzodku od ulice, Za nim próżny, powiadają, Plac kupiony, tak udają, Na panienki zakonnice, Jezusowe służebnice. Boża męka jest wpojśrodku, Na ulicy właśnie wśrodku, Z figurami murowana, Przy niej studnia budowana; A żupa tuż z drugiej strony, Ma sól zawsze dla obrony. Dwór książęcia Jego Mci Radziwiła
Za nią powyż Radziwiła Dwór książęcia wystawiła
Ręka ciesielska na stronie; I ten stoi w swej
ma ganek tu naprzodku, Stajnie z podwórzem naśrodku. Dwór Jej M.P. Chądzińskiej, Wojewodzinej Podlaskiej.
I ten dwór w miejscu nadobnym W tej ulicy jest ozdobnym; Ma pokoje i piwnice, Brama sprzodku od ulice, Za nim próżny, powiadają, Plac kupiony, tak udają, Na panienki zakonnice, Jezusowe służebnice. Boża męka jest wpojśrodku, Na ulicy właśnie wśrodku, Z figurami murowana, Przy niej studnia budowana; A żupa tuż z drugiej strony, Ma sól zawsze dla obrony. Dwór książęcia Jego Mci Radziwiła
Za nią powyż Radziwiła Dwór książęcia wystawiła
Ręka ciesielska na stronie; I ten stoi w swej
Skrót tekstu: JarzGośc
Strona: 64
Tytuł:
Gościniec abo krótkie opisanie Warszawy
Autor:
Adam Jarzębski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne, opisy podróży
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ignacy Chrzanowski, Władysław Korotyński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1909
i praw zakonnych/ usłyszawszy przez skałuby drzwi celle jego/ przebłogosławioną Matkę Pańską zinnymi świętemi z nieba Pannami/ jego nawiedzającą i zniem rozmawiającą a dalej się nic/ co to/ i jako o tym nie pytawszy. Zakonnicy byli/ którzy Z. Kunegundę Księżnę Polską/ którą czystość zmężem mieszkając zachowała/ zakonnice potym zakonu swego/ i Boguchwała tegoż zakonu/ jej spowiednika/ wtejże materii potwarzyli/ i weksowali; rozumiejąc że tak było/ jako się onym zdało choć cudami Pan potym pokazał że było inaczej. Zakonnicy byli którzy o Z. Benedykcie Patriarsze Monachorum celeberrimo, in Occidente, nie tylko zle mówili ale też jemu i
y praw zakonnych/ vsłyszawszy przez skáłuby drzwi celle iego/ przebłogosłáwioną Mátkę Páńską zinnymi świętemi z niebá Pánnámi/ ie^o^ náwiedzaiącą y zniem rozmawiaiącą á dáley się nic/ co to/ y iáko o tym nie pytawszy. Zakonnicy byli/ ktorzy S. Kunegundę Xiężnę Polską/ ktorą czystość zmężem mieszkáiąc záchowáłá/ zakonnice potym zakonu swego/ y Boguchwałá tegoż zakonu/ iey spowiedniká/ wteyże máteryey potwarzyli/ y wexowáli; rozumieiąc że ták było/ iáko się onym zdáło choc cudámi Pan potym pokázał że było ináczey. Zakonnicy byli ktorzy o S. Benedykćie Pátriársze Monachorum celeberrimo, in Occidente, nie tylko zle mowili ále tesz iemu y
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 168
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
: jest ten Kościół prawie według wymiaru w pół Miasta Krakowa/ od Przewielebnego ś. pamięci X. Jakuba Zadzika/ Biskupa Krak. fundowany. Przy tym Kościele jest Klasztor Panien Zakonnych ś. Franciszka trzeciej Reguły/ które wprowadził Przewielebny I. M. X. Piotr Gębicki/ Biskup na ten czas Krak. wziąwszy te Zakonnice z Klasztoru ś. Agnieszki/ i postanowił za Matkę i Przełożoną temu Klasztorowi Pannę Teressę Zadzikownę/ rodzoną siostrę ś. pamięci I. M. X. Jakuba Zadzika Biskupa Krak. 27. Kościół abo Kapella Z. PIOTRA.
TEn na Grodzkiej ulicy jest/ ma go Kapituła Krakowska w swym opatrzeniu/ i w podawaniu
: iest ten Kośćioł práwie według wymiáru w puł Miástá Krákowá/ od Przewielebnego ś. pámięći X. Iákubá Zádźiká/ Biskupá Krák. fundowány. Przy tym Kośćiele iest Klasztor Pánien Zakonnych ś. Fránćiszká trzećiey Reguły/ ktore wprowádźił Przewielebny I. M. X. Piotr Gębicki/ Biskup ná ten czás Krák. wźiąwszy te Zakonnice z Klasztoru ś. Agnieszki/ y postánowił zá Mátkę y Przełożoną temu Klasztorowi Pánnę Teressę Zádźikownę/ rodzoną śiostrę ś. pámięći I. M. X. Iákubá Zádźiká Biskupá Krák. 27. Kośćioł ábo Kápellá S. PIOTRA.
TEn ná Grodzkiey vlicy iest/ ma go Kápitułá Krákowska w swym opátrzeniu/ y w podawániu
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 50
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
Odpustów od różnych Ojców śś. pozwolonych/ a sami PP. Rajcy/ Mieszczanie Kazimierscy/ Mszą ś. śpiewają (z wielkim zbudowaniem inszych ludzi) świece zapalając. Zakonnicy tuteczni mają tu swoje studium, tak Filozoficzne/ jako i Teologiczne/ i Bibliotekę/ do tychże nauk wygadzającą. Przy tym Kościele odprawują nabożeństwo swoje Zakonnice Reguły ś. Augustyna/ z prace rąk swoich żyjąc/ w Klasztorze swym pod posłuszeństwem Przewiebnego Ojca Prowincjała tejże Reguły mieszkając. Miasta Krakowa Kościoły i Klejnoty. Miasta Krakowa Kościoły i Klejnoty. 37. Kościół Z. ZOFIEJ.
TYm Kościołem zawiadują Ojcowie z Skałki/ który Farą zowią/ przy tym Parafianowie swe pogrzeby mają
Odpustow od rożnych Oycow śś. pozwolonych/ á sámi PP. Ráycy/ Mieszczánie Káźimierscy/ Mszą ś. śpiewáią (z wielkim zbudowániem inszych ludźi) świece zápaláiąc. Zakonnicy tuteczni máią tu swoie studium, ták Philozophiczne/ iáko y Theologiczne/ y Bibliothekę/ do tychże náuk wygadzáiącą. Przy tym Kośćiele odpráwuią nabożeństwo swoie Zakonnice Reguły ś. Augustyná/ z prace rąk swoich żyiąc/ w Klasztorze swym pod posłuszeństwem Przewiebnego Oycá Prowincyałá teyże Reguły mieszkáiąc. Miástá Krákowá Kośćioły y Kleynoty. Miástá Krákowá Kośćioły y Kleynoty. 37. Kośćioł S. ZOPHIEY.
TYm Kośćiołem záwiáduią Oycowie z Skałki/ ktory Fárą zowią/ przy tym Páráfiánowie swe pogrzeby máią
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 65
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
pod Tytułem Nawiedzenia Najświętszej Panny Reguły Z. Franciszka de Sales Biskupa i Książęcia Genewejskiego; na szczupłej bardzo Fundacyj zostają, przeto Wsi Łyszkowicz nazwanej w Wdztwie Krakowskim, w Powiecie Proszowskim leżącej, za ich własne Pieniądze kupno, w której Posesji od lat kilku zostają, authoritate praesentu Conventus aprobujemy, które to Dobra Iure Terrestri pomienione Zakonnice trzymać, i one in perpetuum zażywać będą, Salvis Iuribus Terrestribus et oneribus Reipublice. Warunek Immunitatis Dóbr Ziemskich Fortecy Tykocina.
15. ABy przez wprowadzenie Wojsk Naszych Auksiliarnych do Fortecy Tykocińskiej Convulsio Praw et Immunitatu Dóbr Ziemskich, nie była pretendowana, tedy też Wojska Nasze, z tej Fortecy, i z innych Majętności Szlacheckich,
pod Tytułem Nawiedzenia Nayświętszey Pánny Reguły S. Franciszka de Sales Biskupa y Xiążęćia Geneweyskiego; na szczupłey bardzo Fundacyi zostaią, przeto Wśi Łyszkowicz názwaney w Wdztwie Krakowskim, w Powiećie Proszowskim leżącey, za ich własne Pieniądze kupno, w ktorey Possessyi od lat kilku zostaią, authoritate praesentu Conventus approbuiemy, które to Dobra Iure Terrestri pomienione Zakonnice trzymać, y one in perpetuum zażywać będą, Salvis Iuribus Terrestribus et oneribus Reipublice. Wárunek Immunitatis Dobr Ziemskich Fortecy Tykoćina.
15. ABy przez wprowadzenie Woysk Naszych Auxiliarnych do Fortecy Tykoćińskiey Convulsio Praw et Immunitatu Dobr Ziemskich, nie była pretendowana, tedy też Woyska Nasze, z tey Fortecy, y z innych Maiętnośći Szlacheckich,
Skrót tekstu: KonstLub
Strona: 104
Tytuł:
Konstytucje Sejmu Walnego dwuniedzielnego lubelskiego
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia J.K. M. i Rzeczypospolitej Collegium Warszawskie Scholarum Piiarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1739
Data wydania (nie wcześniej niż):
1739
Data wydania (nie później niż):
1739
/ mając lat 56. Przy śmierci wiele się zbiegło było ludzi na ganek/ który na łańcuchu wisiał; za ciężarem przerwał się/ ale na zawołanie o ratunek Z. Agnieszki/ żaden się człowiek nie zabił/ ani obraził. Przeniesiono jej Ciało od Z. Damiana do Z. Jerzego w Asyżu/ gdzie potym i Zakonnice przeprowadzono/ i zowie się Z. Klary Klasztor. Tam też przeniesiono Krucyfiks/ który mówił do Z. Franciszka na początku nawrócenia jego. Cuda po śmierci jej. Panna z Peruza/ miała fistułę w garle/ przyszła do Z. Agnieszki/ Panny odwiązały wrzód/ modliły się za nią/ i ozdrowiała. Zakonnice przy
/ máiąc lat 56. Przy śmierći wiele się zbiegło było ludźi ná ganek/ ktory ná łáncuchu wiśiał; zá ćiężarem przerwał się/ ále ná záwołánie o rátunek S. Agnieszki/ żaden się człowiek nie zábił/ áni obráźił. Przenieśiono iey Ciáło od S. Dámiáná do S. Ierzego w Assyżu/ gdźie potym y Zakonnice przeprowádzono/ y zowie się S. Klary Klasztor. Tám też przenieśiono Krucyfix/ ktory mowił do S. Fránciszká ná poczatku náwrocenia iego. Cudá po śmierći iey. Pánná z Peruzá/ miáłá fistułę w gárle/ przyszłá do S. Agnieszki/ Pánny odwiązáły wrzod/ modliły się zá nią/ y ozdrowiáłá. Zakonnice przy
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 103
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
