suplikuje. TEn pisalismy Rok salutis nostrae, gdy przyjechał z Wołynia Kniaź Paweł Kurcewicz do Monastyra Pieczarskiego/ chcąc miłą Rodzicielkę swoję z powinności swej bytnością swoją i powolnością synowską ucieszyć; która na imię Domnikia w Panieńskim Klasztorze mieszkając/ świętobliwy a vocacji i urodzeniu swemu przystojny stan wiedzie: będąc Ksienią wszytkich w Chrystusie kochających się pobożnych Zakonniczek. Ten tedy Kniaź Paweł Kurcewicz barzo (jako mało nie wszyscy oczywiści jesteśmy świadkowie) prawie nic a nic/ nie tylko widzieć nie mógł na jedno oko/ ale i dla bólu zaledwie prowadzony od czeladzi mógł postępować. Którego widząc Wielebni Ojcowie i Bracia Pieczarscy/ tak barzo wielki ból cierpiącego/ społlitowali onemu/ a nawięcej
supplikuie. TEn pisálismy Rok salutis nostrae, gdy przyiechał z Wołyniá Kniáź Páweł Kurcewicz do Monástyrá Pieczárskiego/ chcąc miłą Rodźicielkę swoię z powinnośći swey bytnośćią swoią y powolnośćią synowską vćieszyć; ktora ná imię Domnikia w Pánieńskim Klasztorze mieszkaiąc/ świętobliwy á vocátiey y vrodzeniu swemu przystoyny stan wiedźie: będąc Xienią wszytkich w Chrystuśie kocháiących się pobożnych Zakonniczek. Ten tedy Kniáź Páweł Kurcewicz bárzo (iáko máło nie wszyscy oczywiśći iesteśmy świádkowie) práwie nic á nic/ nie tylko widźieć nie mogł ná iedno oko/ ále y dla bolu záledwie prowádzony od czeládźi mogł postępowáć. Ktorego widząc Wielebni Oycowie y Bráćia Pieczárscy/ ták bárzo wielki bol ćierpiącego/ społlitowáli onemu/ á nawięcey
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 153
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
a Monte Cavallo i ogród, kędy wiele pięknych uciech i niezwyczajności widzieć było. Inter alia cooperatione aquae organy same grały, kukułki kukały robione, i inne muzyki. Groty ze spadkami wód wyśmienite barzo, aquae lusus różne niespodziane w schodach i na innych miejscach niepodobnych.
Stamtąd na nieszporze u mniszek tej św. Franciszki, zakonniczek, kędy nawet i do kościoła żadnym inszym ludziom nie wolno bywać, krom mniszek, które kościołek same napełniają, ponieważ ich podczas bytności mej było w liczbie 106. Nas zasię z księżną IM kilku per favor wpuszczono; gdzie, nawiedziwszy wszytek klasztor, w kościołku muzyki niepodobna jako wybornej słuchaliśmy.
Dnia 10 Martii prywatnemi
a Monte Cavallo i ogród, kędy wiele pięknych uciech i niezwyczajności widzieć było. Inter alia cooperatione aquae organy same grały, kukułki kukały robione, i inne muzyki. Groty ze spadkami wód wyśmienite barzo, aquae lusus różne niespodziane w schodach i na innych miejscach niepodobnych.
Stamtąd na nieszporze u mniszek tej św. Franciszki, zakonniczek, kędy nawet i do kościoła żadnym inszym ludziom nie wolno bywać, krom mniszek, które kościołek same napełniają, ponieważ ich podczas bytności mej było w liczbie 106. Nas zasię z księżną JM kilku per favor wpuszczono; gdzie, nawiedziwszy wszytek klasztor, w kościołku muzyki niepodobna jako wybornej słuchaliśmy.
Dnia 10 Martii prywatnemi
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 234
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
skończony/ jednak ma już swe Oratorium ochędożne w którym wkażdą Niedziele i święto Congregacia Sodalitatis B. M. Virginis schadzki swe i ekshortacje/ i inne nabożeństwa o godzinie swej pewnej odprawują z niemałą pobudką i zbudowaniem wszystkich co przy tym Aktcie świętym bywają. Przewodnika.
19. Z. Jędrzeja Kościół. Przy nim jest klasztor zakonniczek świętej Klary od Salomej świętej Królowej Halickiej Bolesława Pudyka siostry na sześćdziesiąt panień zakonnych fundowany/ relikwjami/ klejnoty i aparaty kościelnemi osobliwemi opatrzony. Fundacja pierwsza była w Zawichoście/ z tamtąd dla częstych Tatarskich i Litewskich póki jeszcze Pogani byli/ najazdów/ do Skały przeniesione były/ roku 1264. Ale że i tam miejsce nie barzo
skończony/ iednák ma iuż swe Oratorium ochędożne w ktorym wkáżdą Niedźiele y święto Congregácia Sodalitatis B. M. Virginis schadzki swe y exhortácye/ y inne nabożeństwá o godźinie swey pewney odpráwuią z niemáłą pobudką y zbudowániem wszystkich co przy tym Aktćie świętym bywáią. Przewodniká.
19. S. Iędrzeiá Kośćioł. Przy nim iest klasztor zakonniczek świętey Klary od Sálomey świętey Krolowey Hálickiey Bolesłáwá Pudyká śiostry ná sześćdźieśiąt pánień zakonnych fundowány/ reliquiámi/ kleynoty y áppáraty kośćielnemi osobliwemi opátrzony. Fundácya pierwsza byłá w Zawichośćie/ z támtąd dla częstych Tátárskich y Litewskich poki ieszcze Pogáni byli/ naiázdow/ do Skáły przenieśione były/ roku 1264. Ale że y tám mieysce nie bárzo
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 47
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
zamku od Monarchy Władysława pierwszego i Judyty żony jego zbudowany/ po otrzymaniu pociechy wpotomstwie za przyczyną i ofiarowaniem się temu świętemu/ któremu do Francjej wota swe byli posłali/ i na pamiątkę wziętego dobrodziejstwa kościół jemu zbudowali. Jest przy nim Kustodia i trzy Kanonie/ które z kościoła Z. Jędrzeja przeniesione są za wprowadzeniem tam Zakonniczek: teraz Zakonnikom Trójce świętej ten Kościół jest przyłączony. Przewodnika. Wtóra Część opisania Kościołów na Stradomiu i na Kazimirzu.
22. Kościół na Stradomiu ś. Berdardyna przy którym jest Klasztor Zakonu świętego Franciszka de Obseruantia. od błogosławionego Jana Kapistrana towarzysza ś. Bernardyna/ zktórym on pospołu zakon ś. Franciszka nachylony do pierwszej k
zamku od Monárchy Włádysłáwá pierwszego y Iudithy żony iego zbudowány/ po otrzymániu poćiechy wpotomstwie zá przyczyną y ofiárowániem sie temu świętemu/ ktoremu do Fránciey wotá swe byli posłáli/ y ná pamiątkę wźiętego dobrodźieystwá kośćioł iemu zbudowáli. Iest przy nim Kustodia y trzy Kánonie/ ktore z kośćiołá S. Iędrzeiá przenieśione są zá wprowádzeniem tám Zakonniczek: teraz Zakonnikom Troyce świętey ten Kośćioł iest przyłączony. Przewodniká. Wtora Część opisánia Kosciołow ná Stradomiu y ná Kázimirzu.
22. KOśćioł ná Stradomiu ś. Berdardiná przy ktorym iest Klasztor Zakonu świętego Fránćiszká de Obseruantia. od błogosłáwionego Iana Kápistrána towárzyszá ś. Bernárdyná/ zktorym on pospołu zakon ś. Fránćiszká náchylony do pierwszey k
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 49
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
/ a obyczajów byli nie barzo Chrześcijańskich/ żeby byli jako niezmazali czystości i szczerości onych Neofitów. Nabożeństwa też i żarzliwości Filipa II. syna i następce wielkiego Karła V. nie potrzeba mi przypominać. Dosyć świadectwa i owszem jasności podają Arcybiskupstwa i Biskupstwa przez niego tam postanowione/ klasztory zakonników/ Colegia kapłanów/ Monasterze zakonniczek/ Seminaria młodzi/ z których jednych opatrzył Intratami/ drugie wspomagał autoritate sua: a oprócz tego wolności nadane i dotrzymane Indianom/ audientie abo sądy dla dobrego ich rządu/ Akademie dla nauki/ szpitale dla poratowania ich potrzeb postanowione abo ratowane. Posyła tam nad to każdego roku niemałą liczbę zakonników z wielkim kosztem dla pomocy duchownej
/ á obyczáiow byli nie barzo Chrześćiáńskich/ żeby byli iáko niezmazáli czystośći y sczerośći onych Neofitow. Nabożeństwá też y żarzliwośći Philippá II. syná y następce wielkiego Kárłá V. nie potrzebá mi przypomináć. Dosyć świádectwá y owszem iásnośći podáią Arcybiskupstwá y Biskupstwá przez niego tám postánowione/ klasztory zakonnikow/ Colegia kápłanow/ Monásterze zakonniczek/ Seminária młodźi/ z ktorych iednych opátrzył Intratámi/ drugie wspomagał autoritate sua: á oprocz tego wolnośći nádáne y dotrzymáne Indiánom/ audientiae ábo sądy dla dobrego ich rządu/ Akádemiae dla náuki/ szpitale dla porátowánia ich potrzeb postánowione ábo rátowáne. Posyła tám nád to káżdego roku niemáłą liczbę zakonnikow z wielkim kosztem dla pomocy duchowney
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 40
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
/ ś. Marty/ ś. Małgorzaty. Jest w Nowym świecie 5. zakonów/ to jest/ ś. Franciszka/ ś. Dominika/ z. Augustyna/ Mercedys/ i Jezuici; a nad to potrosze Karmelitów bossych: jest tam wszytkich zakonników około 5. tysięcy. Jest też tam nie mało klasztorów rozmaitych zakonniczek. Zawiadowanie o duszach powiętszej części jest w ręku czterech pierwszych zakonów; a nawięcej takich miejsc mają i zawiadują ojcowie ś. Franciszka. Po nich w tej mierze idą Augustyniani/ więc Dominikani i Mercedys: ojcowie Jezuici rozumiem że nie mają starania takiego o duszach ustawicznego i trwałego/ oprócz w mieście Juli. A te Plebanie
/ ś. Marty/ ś. Máłgorzáty. Iest w Nowym świećie 5. zakonow/ to iest/ ś. Fránćiszká/ ś. Dominiká/ s. Augustyná/ Mercedis/ y Iezuići; á nád to potrosze Cármelitow bossych: iest tám wszytkich zakonnikow około 5. tyśięcy. Iest też tám nie máło klasztorow rozmáitych zakonniczek. Záwiádowánie o duszách powiętszey częśći iest w ręku czterech pierwszych zakonow; á nawięcey tákich mieysc máią y záwiáduią oycowie ś. Fránćiszká. Po nich w tey mierze idą Augustyniani/ więc Dominikani y Mercedis: oycowie Iezuići rozumiem że nie máią stáránia tákiego o duszách vstáwicznego y trwáłego/ oprocz w mieśćie Iuli. A te Plebániae
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 67
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
: ani miedzy wsiami/ Haje/ która jest jedna z więtszych/ a podobno w Europie nawiętsza: bo ma nad 2000. domów/ dla której też przyczyny/ obywatele niechcieli jej obwodzić murem. Ma jeden pałac kosztowny na kształt kasztelu/ kędy rezyduje Consilium Prouinciae. Tam blisko jest grób Komitisi Margarety w jednym klasztorze zakonniczek ś. Bernarda/ która w roku 1276. urodziła 364. dzieci: a te wszystkie były pochrzczone pod imieniem Jana i Elżbiety: Jako się to pokazuje z nagrobku wyrzezanego nad grobem ich. A ten cud dziwny stąd się przydał: Gdy była przyszła przedtym do tej Grabinej jedna uboga niewiasta ze dwiema synaczkami/ których jednym
: áni miedzy wśiámi/ Háie/ ktora iest iedná z więtszych/ á podobno w Europie nawiętsza: bo ma nád 2000. domow/ dla ktorey też przyczyny/ obywátele niechćieli iey obwodźić murem. Ma ieden páłac kosztowny ná kształt kásztelu/ kędy residuie Consilium Prouinciae. Tám blisko iest grob Comitisi Márgárety w iednym klasztorze zakonniczek ś. Bernárdá/ ktora w roku 1276. vrodźiłá 364. dźieći: á te wszystkie były pochrzczone pod imieniem Ianá y Elżbiety: Iáko się to pokázuie z nagrobku wyrzezánego nád grobem ich. A ten cud dźiwny stąd się przydał: Gdy byłá przyszłá przedtym do tey Grábiney iedná vbogá niewiástá ze dwiemá synaczkámi/ ktorych iednym
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 93
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Papieżem Juliuszem II. od którego na pewne jurgielty pokazowali mieć prawa: a pomógł też do tego Zwingliusz. Katolicy tych ostatnich czasów przywiedli do swych Kantonów Ojce kapucciny/ i Jezuity/ którzy oboi czynią tam wielkie pożytki. Argentina naprzód przyjęła niezbożność Zwingliańską/ której też i dziś ona jest zachowaniem. Jednak są tam dwa klasztory zakonniczek/ które się prawie cudownie zostały. Jest też wszytka zgoła zarażona trądem Zwingliańskim owa część Diecesiej/ która nie jest właśnie pod władzą Biskupią. W drugiej zaś części/ która ma w sobie niemało dobrych miast/ kwitnie dosyć wiara Katolicka: i przeszły Biskup/ Monsignior Joannes de Mendescheid/ pilnował barzo nie tylo zatrzymania/ ale
Papieżem Iuliuszem II. od ktorego ná pewne iurgielty pokázowáli mieć práwá: á pomogł też do tego Zwingliusz. Kátholicy tych ostátnich czásow przywiedli do swych Kántonow Oyce kapucciny/ y Iezuity/ ktorzy oboi czynią tám wielkie pożytki. Argentiná naprzod przyięłá niezbożność Zwingliáńską/ ktorey też y dźiś oná iest záchowániem. Iednák są tám dwá klasztory zakonniczek/ ktore się práwie cudownie zostáły. Iest też wszytká zgołá záráżoná trądem Zwingliáńskim owá część Dioecesiey/ ktora nie iest własnie pod władzą Biskupią. W drugiey záś częśći/ ktora ma w sobie niemáło dobrych miast/ kwitnie dosyć wiárá Kátolicka: y przeszły Biskup/ Monsignior Ioánnes de Mendescheid/ pilnował bárzo nie tylo zátrzymánia/ ále
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 19
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Papieża sławy nieśmiertelnej/ skąd wychodzą osobliwe subiecta; które częścią na posługach Panów/ częścią na staraniu o duszach/ bawią się i pracują pożytecznie. Dziś Monsignor Marquardo de Nauti, nie opuszcza żadnej pilności/ aby wyczyścił swoję Diecesią. Świadczą o tym miasta Ginsburg/ Vertinga/ Almangauja/ i insze: świadczą toż rozmaite klasztory zakonniczek/ których jest niemało w Szwabskiej ziemi: miedzy którymi jest tam jeden Kanoniczek/ które wszystkie są ze krwie zacnej. Upatrzył i podał potomkom jeden dobry człowiek stary/ dwie rzeczy pamiętne/ które się trafiły w tych krajach: Jednę tę/ iż gdy niektóry heretyk odciął ręce jednej figurze świętego Bożego/ żona jego urodziła mu
Papieżá sławy nieśmiertelney/ skąd wychodzą osobliwe subiectá; ktore częśćią ná posługách Pánow/ częśćią ná stárániu o duszách/ báwią się y prácuią pożytecznie. Dźiś Monsignor Marquardo de Nauti, nie opuscza żadney pilnośći/ áby wyczyśćił swoię Dioecesią. Swiádczą o tym miástá Ginsburg/ Vertingá/ Almángáuia/ y insze: świádczą toż rozmáite klasztory zakonniczek/ ktorych iest niemáło w Szwabskiey źiemi: miedzy ktorymi iest tám ieden Kanoniczek/ ktore wszystkie są ze krwie zacney. Vpátrzył y podał potomkom ieden dobry człowiek stáry/ dwie rzeczy pámiętne/ ktore się tráfiły w tych kráiách: Iednę tę/ iż gdy niektory haeretyk odćiął ręce iedney figurze świętego Bożego/ żoná iego vrodźiłá mu
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 22
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
też żyjąc zadawał sobie do tego takie trudności/ iż tak mu przyszło zostać w klątwie onej. Umarł w roku 1546. wieku swego 65. Zostawił Anglią naprzód w odszczepieństwie; a oprócz tego złupioną ze wszytkiej Religii. Duchowieństwo zostawił w ucisnieniu/ i w stanie niewolniczym pod głową laikowską: klasztory obojej płci bez zakonników i zakonniczek: kościoły przedniejsze i sławniejsze spustoszone/ i obrócone prawie na jaskinie łotrowskie. Zostawił Katoliki utrapione/ zapomniałe/ opuszczone: napełnił je skrupułów na sumnieniu/ i utrapienia serdecznego: pozbawił porady i rozumu. Zostawił dwór pełen Politików: to jest/ ludzi którzy nie wierzyli nic inszego/ tylko co im pożytek ukazowało/ łakomych/
też żyiąc zádawał sobie do tego tákie trudnośći/ iż ták mu przyszło zostáć w klątwie oney. Vmárł w roku 1546. wieku swego 65. Zostáwił Anglią naprzod w odsczepieństwie; á oprocz tego złupioną ze wszytkiey Religiey. Duchowieństwo zostáwił w vćisnieniu/ y w stanie niewolniczym pod głową láikowską: klasztory oboiey płći bez zakonnikow y zakonniczek: kośćioły przednieysze y sławnieysze spustoszone/ y obrocone práwie ná iáskinie łotrowskie. Zostáwił Kátholiki vtrapione/ zápomniáłe/ opusczone: nápełnił ie skrupułow ná sumnieniu/ y vtrapienia serdecznego: pozbáwił porády y rozumu. Zostáwił dwor pełen Politikow: to iest/ ludźi ktorzy nie wierzyli nic inszego/ tylko co im pożytek vkázowáło/ łákomych/
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 47
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
