prowidować. Z strony ministrów i znieważania duchownych naszych od zołdatów, niemiał ktoś lekki przyczyny, takiemi płonnemi bajkami uszy W. K. Mści, P. M. M., poważnemi sprawami zabawne turbować: bo to oboje i podobieństwem najmniejszem (o czemem dziś jak między duchownemi wojskowemi, taki Jezuitami i inszemi zakonnikami pilną bardzo czynił inkwizicją) prawdy niepokazuje. Ministra żadnego w wojsku W. K. M. niemasz; słyszę o nim w mieście, ale moja rzecz; w obozach a nic w miastach, zwłaszcza z strony religij, co mi nie jest do ręku podano, rząd czynić. Żaden duchowny najmniejszego nieodniósł
prowidować. Z strony ministrów i znieważania duchownych naszych od zołdatów, niemiał ktoś lekki przyczyny, takiemi płonnemi bajkami uszy W. K. Mści, P. M. M., poważnemi sprawami zabawne turbować: bo to oboje i podobieństwem najmniejszém (o czémem dziś jak między duchownemi wojskowemi, taki Jezuitami i inszemi zakonnikami pilną bardzo czynił inquisitią) prawdy niepokazuje. Ministra żadnego w wojsku W. K. M. niemasz; słyszę o nim w mieście, ale moja rzecz; w obozach a nic w miastach, zwłascza z strony religij, co mi nie jest do ręku podano, rząd czynić. Żaden duchowny najmniejszego nieodniósł
Skrót tekstu: KoniecSListy
Strona: 103
Tytuł:
Listy Stanisława Koniecpolskiego Hetmana
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1672
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1672
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
tak świętyprzyśpiał. Tegoż dnia i tegoż czasu Święty Stefan Ihumen Monastyra/ który sam był erygował/ widział wielką i prześliczną zarzę nad tąże Pieczarą; którą znakiem być Przeniesienia mężnego i dobrego żołnierza Chrystusowego wiedząc; pokwapił się i sam do tej Ceremonii/ którą ze czterma Świętobliwemi Episkopami/ Wieleb: Ojcami Ihumenami nabożnymi Zakonnikami/ dostojnemi Piaestyterami/ i ludzi zacnych gronem odprawiwszy/ chwalili P. Boga/ który tak uwielbia święte swoje. Psal: 88. 49. Do Tymot: R. 4. 7. 8. Cuda i Paraeneses. Cud pierwszy. Światosław w Kijowie panuje, gdy Iziasław w Polsce jest wygnany. Cud drugi.
ták świętyprzyśpiał. Tegoż dniá y tegoż czásu Swięty Stephan Ihumen Monástyrá/ ktory sam był erigował/ widźiał wielką y prześliczną zarzę nád tąże Pieczárą; ktorą znákiẽ być Przenieśienia mężnego y dobre^o^ żołnierzá Chrystusowego wiedząc; pokwápił się y sam do tey Ceremoniey/ ktorą ze cztyrmá Swiętobliwemi Episkopámi/ Wieleb: Oycámi Ihumenámi nabożnymi Zakonnikámi/ dostoynemi Piaestyterámi/ y ludźi zacnych gronem odpráwiwszy/ chwalili P. Bogá/ ktory ták vwielbia święte swoie. Psal: 88. 49. Do Tymot: R. 4. 7. 8. Cudá y Paraeneses. Cud pierwszy. Swiátosław w Kiiowie pánuie, gdy Iziásłáw w Polszcze iest wygnány. Cud drugi.
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 98.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
zaraz poranek wziąwszy święte Relikwie na ten czas przytomni Wielebni Ojcowie Ihumenowie/ Ignatius Nikolski/ i Agaton Meżyhorski z Clerem Kijowskim/ tudzież Radnemi Pany/ i gminem pospólstwa/ prowadzili do Monastyra Pieczarskiego: których Procesją przeciągłą z Duchownych wielu i Świeckich zgromadzoną: Wielebny w Bodze Ociec ELISEVS PLETENIECKI Archimandrita Pieczarski z Kapitułą/ i ze wszystkimi Zakonnikami/ z świecami/ kadzidłami/ i do tej akcji należnemi Ceremoniami potkał/ wziął Nogę świętą/ w Pieczarę wprowadził/ i do komisury Ciała swego przyłożył (co i po dziśdzień widzimy) wielbiąc i chwaląc Pana/ który tak wielkimi Cudami słżebników swoich Świętych Ruskich szerokie mu światowi temu praesentuje/ i w ciemnych Pieczarach Kijowskich odpoczywających
záráz poranek wźiąwszy święte Reliquiae ná ten czás przytomni Wielebni Oycowie Ihumenowie/ Ignátius Nikolski/ y Agáthon Meżyhorski z Clerem Kiiowskim/ tudźież Rádnemi Pány/ y gminem pospolstwá/ prowádźili do Monástyrá Pieczárskiego: ktorych Processyą przećiągłą z Duchownych wielu y Swieckich zgromádzoną: Wielebny w Bodze Oćiec ELISEVS PLETENIECKI Archimándritá Pieczárski z Cápitułą/ y ze wszystkimi Zakonnikámi/ z świecámi/ kádźidłámi/ y do tey áctiey należnemi Caeremoniámi potkał/ wźiął Nogę świętą/ w Pieczárę wprowádźił/ y do commissury Ciáłá swego przyłożył (co y po dźiśdźień widźimy) wielbiąc y chwaląc Páná/ ktory ták wielkimi Cudámi słżebnikow swoich Swiętych Ruskich szerokie mu świátowi temu praesentuie/ y w ćiemnych Pieczárách Kiiowskich odpoczywáiących
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 117.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
a uwiadomiwszy go o godzinie śmierci cum suo comitatu, disparuit Po szczęśliwym zejściu tych dwóch SS. Patriarchów, miał ten Zakon ozdobę z wielu innych urodzeniem i mądrością fławnych Osób, z których pierwszy B. ROBERT od Z. Jana natione Anglik, od Z. Patriarchy JANA de Mata do Zakonu przyjęty, ten z jedenastu Zakonnikami do Ziemie Z. Morzem zapłynąwszy, gdy jednego poganina Imię Boskie bluźniącego strofował o bluźnerstwo, w sztuki porąbany Męczeńską Koronę odebrał, Po nim Z. PIOTR de Cavillone w Indyj zamęczony, ten będąc Ducha Prorockiego pełny opowiedział przyście do Indyj wielkiego Apostoła Z. FRANCISZKA Ksawieta è Societate IESU Bo RUDOLF Rzymianin Jarys Poncificii et
á uwiadomiwszy go o godzinie śmierci cum suo comitatu, disparuit Po szczęśliwym zeyściu tych dwoch SS. Patryarchow, miał ten Zakon ozdobę z wielu innych urodzeniem y mądrością fławnych Osob, z ktorych pierwszy B. ROBERT od S. Ianá natione Anglik, od S. Patryarchy IANA de Matta do Zakonu przyięty, ten z iedenastu Zakonnikami do Ziemie S. Morzem zapłynąwszy, gdy iednego poganina Imie Boskie bluzniącego strofował o bluźnerstwo, w sztuki porąbany Męczeńską Koronę odebrał, Po nim S. PIOTR de Cavillone w Indyi zamęczony, ten będąc Ducha Prorockiego pełny opowiedział przyście do Indyi wielkiego Apostoła S. FRANCISZKA Xawieta è Societate IESU Bo RUDOLF Rzymianin Iaris Poncificii et
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1033
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Agaty, Lucje, Cecylie, Małgorzaty, Katarzyny, od niewiernych Pogan solicytowane: Barbary, Doroty, Wilgeforty, od lubieżnych Ojców ukrzyżowane, choć in sexu fragili. Anie cud to wielkiej godny admiracyj, widzieć owe Apollinary, Szmaragdy, Marynuse, w ogniu nie górejące, w morzu nie tonące, to jest między Mężczyznami Zakonnikami zakapturzywszysię, nie być in capturam dusz ich i swoich? dali probę czystości, gdy tej nikomu niewzięły: nie zwiędły te lilie, roże od upału pożądliwości, ucalały między cierniem! tak candor illaesus, gdy w sercu JEZUS. Niewiasty to były, ale męskiego serca i stroju, odmieniły na Chrzcie dane sobie imiona
Agaty, Lucye, Cecylie, Małgorzaty, Katarzyny, od niewiernych Pogan solicytowane: Barbary, Doroty, Wilgeforty, od lubieżnych Oycow ukrzyżowane, choć in sexu fragili. Anie cud to wielkièy godny admiracyi, widzieć owe Apollinary, Szmaragdy, Marynuse, w ogniu nie goreiące, w morzu nie tonące, to iest między Męsczyznami Zakonnikami zakapturzywszysię, nie być in capturam dusz ich y swoich? dali probę czystości, gdy tey nikomu niewzięły: nie zwiędły te lilie, roże od upału pożądliwości, ucalały między cierniem! tak candor illaesus, gdy w sercu IEZUS. Niewiasty to były, ale męskiego serca y stroiu, odmieniły na Chrzcie dane sobie imiona
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 12
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Tamże jest Z Baume tojest Grotta na niedostępnej skale, trzy tysiące kroków wysokiej, na wierzchołku niby z czubem, od Zachodu jak mur, o trzech wieżach się wydającej, a przy jej początkach jaskinia formą pieca piekarskiego: przed jaskinią źrzodło, gdzie Z Magdalena lat 33 pokutowała: tamże dalej jest Klasztorek OO Dominikanów z kilku Zakonnikami przyjmującemi Wizytujących te Święte miejsca Gości. W tejże Prowincyj kładą Miasto Tarrascon, u Łacinników Tarasso, Tarassum nad Rodanem rzeką, czyli nad Wezerą: (inni go kładą w Okcitanii, albo Langvedoc) w tego Miasta Kościele jednym jest Ciało Z Marty Gospodyni Chrystusowej w Urnie szczerozłotej z szmaragiem jak Włoski orzech,
Tamże iest S Baume toiest Grottá ná niedostępney skale, trzy tysiące krokow wysokiey, na wierzchołku niby z czubem, od Zachodu iak mur, o trzech wieżách się wydáiącey, a przy iey początkach iaskinia formą pieca piekarskiego: przed iaskinią źrzodło, gdzie S Mágdalena lat 33 pokutowała: tamże daley iest Klasztorek OO Dominikanow z kilku Zakonnikami przyimuiącemi Wizytuiących te Swięte mieysca Gości. W teyże Prowincyi kłádą Miasto Tarrascon, u Lacinnikow Tarasso, Tarassum nad Rodanem rzeką, czyli nad Wezerą: (inni go kładą w Okcitanii, albo Lángvedoc) w tego Miasta Kościele iednym iest Ciało S Marty Gospodyni Chrystusowey w Urnie szczerozłotey z szmaragiem iak Włoski orzech,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 193
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Episcoporum, nec priuilegio Apostolicae sedis, possunt praedicare aut confessiones audyre, et si Papa datalicui hoc Priuilegium, errare conuincitur. toż i dozwoleniu zakonnikom otworzenia szkół twierdżąc jako niżej wnetże pokaże się: tak był Plebanom ten argument/ według ich zdania barzo potężny/ głowy pomieszał/ że prywilegia swe rozciągając/ dziwnie nad zakonnikami przewodzić chcieli/ zabronić usiłując aby wolności i prouilegia nowszych/ od tejże stolice Apostołskiej zakonnikom nadanych zażywać ciż zakonnicy nie mogli. Diabolus, mówi Trithemius Abbas lib. de ord. Carmel. Quod per se agere non potuit, per malos homines subordinauit. Concitauit ergo contra eos, sacerdotes, Ecclesiarum Rectores etc.
Episcoporum, nec priuilegio Apostolicae sedis, possunt praedicare aut confessiones audire, et si Papa datalicui hoc Priuilegium, errare conuincitur. tosz y dozwoleniu zakonnikom otworzenia szkoł twierdżąc iáko niżey wnetże pokaze sie: ták był Plebanom ten argument/ według ich zdániá bárzo potężny/ głowy pomieszał/ że priuilegia swe rosćiągáiąc/ dziwnie nad zakonnikámi przewodzić chćieli/ zábronić vsiłuiąc áby wolnosći y prouilegia nowszych/ od teyże stolice Apostolskiey zakonnikom nádánych zázywáć ćiż zakonnicy nie mogli. Diabolus, mowi Trithemius Abbas lib. de ord. Carmel. Quod per se agere non potuit, per malos homines subordinauit. Concitauit ergo contra eos, sacerdotes, Ecclesiarum Rectores etc.
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 4
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
/ aby według upodobania swego u przedającego sobie obrał: a tu powołania osobnego od Pana Boga na to potrzeba/ i nie każdy by miał niewiem jak wielkie przymioty/ na to się żnyidzie. Artykuł wiary jest/ że łaska pańska sama/ nie jakażkołwiek/ i nie ta która wszytkim do dostąpienia zbawienia dana bywa/ zakonnikami ludzie czyni/ ale insza osobna/ którą zowią gratiam vocationis ad statum perse-ctiorem. o której że nie wszytkim dana bywa/ wyraźnie Pan mówi Math. 19 Non omnes capiunt verbum istud sed quibus datum est, a gdyby Jezuici według swego upodobania wybierali sobie ludzie do zakonu, toćby vvlasnie przeciw tej nauce Pańskiej czynieli
/ áby według vpodobánia swego v przedáiącego sobie obrał: a tu powołaniá osobnego od Páná Bogá ná to potrzebá/ y nie káżdy by miał niewiem iak wielkie przymioty/ ná to sie żnyidzie. Artykuł wiary iest/ że łáská pánska sámá/ nie iákaszkołwiek/ y nie ta ktora wszytkim do dostąpienia zbáwienia dána bywa/ zakonnikámi ludzie czyni/ ale insza osobná/ ktorą zowią gratiam vocationis ad statum perse-ctiorem. o ktorey że nie wszytkim dána bywa/ wyraźnie Pan mowi Math. 19 Non omnes capiunt verbum istud sed quibus datum est, a gdyby Iezuici według swego vpodobania wybieráli sobie ludzie do zakonu, toćby vvlasnie przeciw tey nauce Pańskiey czynieli
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 9
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Opatem Konstantynopolitańskim/ Pelagius Angielczyk mnichem/ Paulus Samosatenus, Fotinus, Macedonius, Nestorius, Petrus Gnaseus Biskupami/ Nouacjan i Nouatus, a czasów naszych Carolostadius Uczeń Lutrów/ Kapłany/ jako i Arius; Berengary9 Arcybiskupem Andegaweńskim a Truchses Koleńskim za czasów naszych. Luter i inni ponim różni jego pomocnicy/ któż nie wie że zakonnikami zacnych w Kościele Katolickim zakonów bywszy/ że sług Bozych sługami szatańskiemi stali się? których imiona umyślnie milczę/ a cóż stąd za zmaza drugim takichze godności/ urzędów i powołania osobom? a jako ci i tym podobni łotrowie/ sławie dobrej tak wielkich a zacnych stanów Biskupiego/ i Kapłańskiego/ ani tak wielkim i świątobliwym Zakonom
Opátem Constántynopolitáńskim/ Pelágius Angielczik mnichem/ Paulus Samosatenus, Photinus, Macedonius, Nestorius, Petrus Gnaseus Biskupámi/ Nouácyán y Nouatus, a czásow nászych Carolostadius Vczeń Lutrow/ Kápłany/ iáko y Arius; Berengari9 Arcybiskupem Andegáweńskim á Truchses Koleńskim zá czásow nászych. Luter y inni ponim rożni iego pomocnicy/ ktosz nie wie że zakonnikámi zacnych w Kośćiele Kátholickim zakonow bywszy/ że sług Bozych sługámi szátáńskiemi stali się? ktorych imiona vmyslnie milczę/ á cosz ztąd zá zmázá drugim tákichze godnośći/ vrzędow y powołániá osobom? á iáko ći y tym podobni łotrowie/ sławie dobrey ták wielkich á zácnych stanow Biskupiego/ y Kápłáńskiego/ áni ták wielkim y świątobliwym Zakonom
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 26
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
tego/ abyście i sami na potym mędrszym byli/ i drugich rozmawiając znimi/ o rzeczach które wam wiadome nie są/ niewiadomością waszą nie zarażali: Macie tedy wiedzieć że Jezuici wszyscy odprawiwszy probę/ śluby trzy to jest czystości/ posłuszeństwa/ ubóstwa/ zakonnikom wszytkim innym zwykłe/ zaraz czynią; i przez nie zakonnikami pradziwymi/ tako inni wszyscy któregoszkolwiek innego zakonu zstawają się; i wyniść zniego także się im właśnie nie godzi/ według swego upodobania/ jako i innym zakonnikom wszystkim; i gdyby swą wolą który wyszedł/ takiemże właśnie jest Apostatą i wtychże klątwach/ jako i inni wszyscy innych zakonów Apostatowie/ jako się wnetże
tego/ ábysćie y sámi ná potym mędrszym byli/ y drugich rozmawiáiąc znimi/ o rzecżách ktore wam wiádome nie są/ niewiádomośćią wászą nie záráżáli: Maćie tedy wiedzieć że Iezuići wszyscy odpráwiwszy probę/ sluby trzy to iest czystośći/ posłuszeństwá/ vbostwá/ zakonnikom wszytkim innym zwykłe/ záraz czynią; y przez nie zakonnikámi pradziwymi/ tako inni wszyscy ktoregoszkolwiek innego zakonu zstáwáią sie; y wyniść zniego tákże sie im włásnie nie godźi/ według swego vpodobánia/ iáko y innym zakonnikom wszystkim; y gdyby swą wolą ktory wyszedł/ tákiemże własnie iest Apostátą y wtychże klątwách/ iáko y inni wszyscy innych zakonow Apostátowie/ iáko sie wnetże
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 35
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
