Pogaństwa zbudowany był/ teraz jest pod sprawą zakonników Bożego ciała. 30. Kościół Bożego Ciała farny. Za cudownym nalezieniem na tym miejscu Sakramentu naświętszego od Króla Kazimirża Wielkiego założony i na wsi Kapitulny Bawole/ Roku 1347. fundowany/ z przodku Plebana miał przez lat niemało. Jageło potym w roku 1405. z Kloczka zakonniki które zowią Canonici Regulares S. Augustini za pozwoleniem Piotra Wisza Biskupa Krakowskiego przyprtowadził. Pierwszy Proboszcz tego kościoła Konrad kościół i klasztor porządnie murować począł/ na co Król i pospólstwo sumptu dodawali. Tam mieszkiwa dwadzieścia zakonników/ którzy służbę Bożą odprawują i o swej Parafiej zawiadują. Jednak i do tego czasu na każdy Czwartek tam procesia
Pogáństwá zbudowány był/ teraz iest pod spráwą zakonnikow Bożego ćiáłá. 30. Kośćioł Bożego Ciáłá fárny. Zá cudownym náleźieniem ná tym mieyscu Sákrámentu naświętszego od Krolá Kaźimirżá Wielkiego záłożony y ná wśi Kápitulny Báwole/ Roku 1347. fundowány/ z przodku Plebaná miał przez lat niemało. Iágeło potym w roku 1405. z Kloczká zakonniki ktore zowią Canonici Regulares S. Augustini zá pozwoleniem Piotrá Wiszá Biskupá Krákowskiego przyprtowádźił. Pierwszy Proboszcz tego kościołá Konrad kośćioł y klasztor porządnie murowáć począł/ ná co Krol y pospolstwo sumptu dodawáli. Tám mieszkiwa dwádźieśćiá zakonnikow/ ktorzy służbę Bożą odpráwuią y o swey Páráfiey záwiáduią. Iednák y do tego czásu ná káżdy Czwartek tám processia
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 63
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
ślubem wolno im wyniść z zakonu/ gdy się im podoba.
TU już P. miły Pleban/ z Jezuitami postępuje/ jako niegdy Żydzi z świętym Szczepaniem dowodów odstąpiwszy do złych słów i kamienia; Jezuitom zadając że sieła ich miedzy nimi którzy tylo światem mamią/ i ludźmi łudzą w ubierze zakonu swego chdząc/ i za zakonniki się udając/ a nimi nie będąc/ lecz sobie wolnymi ludźmi; którzy gdy się im podoba/ mogą z zakonu wyniść. Wieręć miły P. Plebanie mogliście się wprzód kogo biegłego w prawach Kościelnych/ i rzeczach zakonnych spytać/ jeśli to tak jako się wam zda/ czyli inaczej/ nimeście się z
slubem wolno im wyniść z zakonu/ gdy się im podoba.
TU iusz P. miły Pleban/ z Iezuitámi postępuie/ iáko niegdy Zydzi z świętym Szcżepaniem dowodow odstąpiwszy do złych słow y kámienia; Iezuitom zádáiąc że śieła ich miedzy nimi ktorzy tylo świátem mamią/ y ludźmi łudzą w vbierze zakonu swego chdząc/ y zá zakonniki się vdáiąc/ á nimi nie będąc/ lecz sobie wolnymi ludźmi; ktorzy gdy sie im podobá/ mogą z zakonu wyniść. Wieręć miły P. Plebánie mogliśćie się wprzod kogo biegłego w práwách Kośćielnych/ y rzecżách zákonnych spytáć/ ieśli to ták iáko sie wam zda/ czyli inácżey/ nimeśćie sie z
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 35
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
nie tylko królestwo Francuskie/ ale i wszytkie królestwa Chrześcijańskie zdumiewały się. Nakoniec do takiej o sobie ufności przyszła Joanna/ że jeszcze nie dostawszy Francjej/ Czechom gdzie na ten czas Heretyków wielka liczna była/ przez listy pogroski czyniła. Było tedy rozmaite o niej rozumienie tak między ludźmi świeckimi/ jako i duchownymi/ i zakonniki/ jakiegoby ducha w sobie miała/ Boskiego/ czy szatańskiego. Gwoli czemu niektórzy ludzie uczeni całe Księgi pisali/ w których nie tylko Joannę/ o szatana podejrzaną mieli/ ale statecznie pokazowali/ że ducha jego w sobie miała. Skoro tedy króla Francuskiego Karola w wielu rzeczach ratowała/ i na królestwie go przez lat
nie tylko krolestwo Fráncuskie/ ále y wszytkie krolestwá Chrześćiáńskie zdumiewáły sie. Nákoniec do tákiey o sobie vfnośći przyszłá Ioánná/ że iescze nie dostawszy Fránciey/ Czechom gdźie ná ten czás Heretykow wielka liczná byłá/ przez listy pogroski czyniłá. Było tedy rozmáite o niey rozumienie ták między ludźmi świeckimi/ iáko y duchownymi/ y zakonniki/ iákiegoby duchá w sobie miáłá/ Boskiego/ czy szátáńskiego. Gwoli cżemu niektorzy ludźie vczeni cáłe Xięgi pisáli/ w ktorych nie tylko Ioánnę/ o szátáná podeyrzáną mieli/ ále státecznie pokázowáli/ że duchá iego w sobie miáłá. Skoro tedy krolá Fráncuskiego Károlá w wielu rzeczách rátowáłá/ y ná krolestwie go przez lat
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 354
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
