. wiadomości o sobie godnych.
de Illustribus utriusq; Iuris Doctoribus, Practicam utriusq; Iuris. Na pochwałę jego napisał Wierszopis.
Qui Baldum Iuri, negat accendise lucernam; Ille potest medio sole negare diem.
Umarł Baldus ten według jednych Roku 1400, według drugich Roku 1423. I to przydają, że umarł w Tyczynie Zakonnikiem Z. Franciszka, jako nadgrobek jego, w Kościele Z: Franciszka tamże położony, opiewa że Clauditur hic Baldus Francisci tegmine fultus; ale tu o Zakonnej jego Profesyj niemasz wzmianki chyba że w habicie tego Zakonu pochowany albo Kościołem Franciszka Świętego wsparty, pokryty. Łukasz Vadinghus Kronikarz Zakonu tegoż rozumi cale, iz Świętego
. wiadomości o sobie godnych.
de Illustribus utriusq; Iuris Doctoribus, Practicam utriusq; Iuris. Na pochwałę iego napisał Wierszopis.
Qui Baldum Iuri, negat accendise lucernam; Ille potest medio sole negare diem.
Umarł Baldus ten według iednych Roku 1400, według drugich Roku 1423. I to przydaią, że umarł w Tyczynie Zakonnikiem S. Franciszka, iako nadgrobek iego, w Kościele S: Franciszka tamże położony, opiewa że Clauditur hic Baldus Francisci tegmine fultus; ale tu o Zakonney iego Professyi niemasz wzmianki chyba że w habicie tego Zakonu pochowany albo Kościołem Franciszka Swiętego wsparty, pokryty. Łukasz Vadinghus Kronikarz Zakonu tegoż rozumi cale, iz Swiętego
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 606
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
jego świętą pełnić? winniśmy. Fiat voluntas tua, ale nie wiemy/ jak nas i gdzie wola jego obrócić zechce. Rozumie człowiek że wola Boska jest/ aby kto w stanie świeckim Bogu i Ojczyźnie służył; a snać go Pan Bóg do Zakonu wzywa. Nie wiedzie się Z. Ignacemu świecka wojna/ bezbronnym zakonnikiem piekło burzy. Mniema kto że wola Boska aby był kto Kapłanem i Zakonnikiem/ a owdzie Bóg przejrzał/ że się wdługą sotannę/ albo Kaptur wplątawszy na łeb pójdzie. Bodajby się Luter za młodu uczciwie ożenił/ snaćby świętokradzko z Kla-
sztoru Katryny nie uwiódł. Prou: 14. Est via quae videtur homini iusta
iego świętą pełnić? winniśmy. Fiat voluntas tua, ále nie wiemy/ iák nás y gdźie wola iego obroćić zechce. Rozumie człowiek że wola Boska iest/ áby kto w stánie świeckim Bogu y Oyczyźnie służył; a snać go Pan Bog do Zákonu wzywa. Nie wiedźie się S. Ignácemu świecka woyná/ bezbronnym zákonńikiem piekło burzy. Mniema kto że wola Boska aby był kto Kápłanem y Zákonńikiem/ a owdźie Bog przeyrzał/ że się wdługą sotánnę/ álbo Káptur wplątawszy ná łeb poydźie. Bodayby się Luter zá młodu uczćiwie ożenił/ snáćby świętokrádzko z Klá-
sztoru Katryny nie uwiodł. Prou: 14. Est via quae videtur homini iusta
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 211
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
/ jak nas i gdzie wola jego obrócić zechce. Rozumie człowiek że wola Boska jest/ aby kto w stanie świeckim Bogu i Ojczyźnie służył; a snać go Pan Bóg do Zakonu wzywa. Nie wiedzie się Z. Ignacemu świecka wojna/ bezbronnym zakonnikiem piekło burzy. Mniema kto że wola Boska aby był kto Kapłanem i Zakonnikiem/ a owdzie Bóg przejrzał/ że się wdługą sotannę/ albo Kaptur wplątawszy na łeb pójdzie. Bodajby się Luter za młodu uczciwie ożenił/ snaćby świętokradzko z Kla-
sztoru Katryny nie uwiódł. Prou: 14. Est via quae videtur homini iusta, novissima autem eius ducunt ad mortem. Nie zapomniemy o chleb prosić Panem
/ iák nás y gdźie wola iego obroćić zechce. Rozumie człowiek że wola Boska iest/ áby kto w stánie świeckim Bogu y Oyczyźnie służył; a snać go Pan Bog do Zákonu wzywa. Nie wiedźie się S. Ignácemu świecka woyná/ bezbronnym zákonńikiem piekło burzy. Mniema kto że wola Boska aby był kto Kápłanem y Zákonńikiem/ a owdźie Bog przeyrzał/ że się wdługą sotánnę/ álbo Káptur wplątawszy ná łeb poydźie. Bodayby się Luter zá młodu uczćiwie ożenił/ snáćby świętokrádzko z Klá-
sztoru Katryny nie uwiodł. Prou: 14. Est via quae videtur homini iusta, novissima autem eius ducunt ad mortem. Nie zápomniemy o chleb prośić Panem
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 211
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
nie raz uczestował. JAN: Aleć się też nie jednego podobno z nóg do głowy osądziło. Adam: Bywało to. JAN: Tym gorzej. Adam Insza Zakonikom/ a insza nam świeckim. JAN: Jeżeli na zielonym drzewie to się dzieje, a cóż na suchym? Adam: Podobno sam chcesz być Zakonnikiem? JAN: Czemu nie? Adam:[...] Niemasz czego pragną: widzimy częstokroć że są tacy ludzie jako i my. JAN: Aboś rozumiał żeZakonnicy nie mają ciała jako i my: nadto/ pono chcesz aby wszyscy Zakonnicy zgoła mieli być Serafinami ć b P. Bogu radzić było/ aby tylko Serafiny sobie
nie ráz vczestował. IAN: Aleć się też nie iednego podobno z nog do głowy osądźiło. Adam: Bywało to. IAN: Tym gorzey. Adam Inszá Zakonikom/ á inszá nam świeckim. IAN: Ieżeli ná źielonym drzewie to się dźieie, á coż ná suchym? Adam: Podobno sam chcesz byc Zakonnikiem? IAN: Czemu nie? Adam:[...] Niemasz czego pragną: widźimy częstokroć że są tacy ludźie iáko i my. IAN: Aboś rozumiáł żeZakonnicy nie maią ćiáłá iako y my: nadto/ pono chcesz aby wszyscy Zakonnicy zgoła mieli być Seráphinami ć b P. Bogu radźić było/ áby tylko Seraphiny sobie
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 53
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
tego który je nie posadza. A to dla tego iz podobno ten który według potrzeby je i pije/ więcej go trapi że dla słabości swojej pościćnie może/ albo daru tego od BOga nie ma/ abo tez ma takie cnoty gruntowne/ któremi i tysiąc postników przechodzi. Adam: Już ja widzę że się waszmości Zakonnikiem być podoba/ ale to dar Boży osobliwy/ i CHrystus Pan mówi: Zaden do mnie przyść nie może, jeśli go Ociec który mię posłał nie pociągnie. JAN: Tak jest/ Ale tenże mówi Zbawiciel: Proście a będzie wam dano, szykajcie etc.: Toć tedy prosić aby pociągnął/ i dał
tego ktory ie nie posadza. A to dla tego iz podobno ten ktory według potrzeby ie y piie/ więcey go trápi że dlá słábośći swoiey pośćićnie może/ álbo dáru tego od BOgá nie má/ ábo tez má tákie cnoty gruntowne/ ktoremi y tyśiąc postnikow przechodźi. Adam: Iuż ia widzę że się wászmośći Zakonnikiem być podobá/ ále to dar Boży osobliwy/ y CHrystus Pan mowi: Zaden do mnie przyść nie może, iesli go Oćiec ktory mię posłał nie poćiągnie. IAN: Ták iest/ Ale tenże mowi Zbáwiciel: Proście á będźie wam dano, szykayćie etc.: Toć tedy prośić áby poćiągnął/ y dał
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 54
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
się drugi niebożątko/ albo że ma wątrobę żapaloną/ albo że post uprżedził/ alboli też ze takich lownie często zaziwał/ zaczerwienieje się: co my widząc zaraz z pająkiem śpiewamy/ Salua res est erubuit. zbladł jak cegła Toruńska. Adam: Terazem poznał/ że coś dobrego jesteś/ zaczynam chcesz być Zakonnikiem. JAN: Aboć i na świecie wszyscy maja być nic dobrego; Ale dobrze mówisz/ tak i pismo m owi; Świat we złym leży, a odezłego trzeba uciekać. Adam: Jakoż nie będą przykre niewczasy i rozmaite materie do cierpienia w zakonie? naprzykład/ ranne wstawania/ abo i północe
się drugi niebożątko/ albo że má wątrobę żapaloną/ álbo że post vprżedził/ álboli też ze tákich lownie często záźywał/ záczerwienieie się: co my widząc zaraz z páiąkiem spiewámy/ Salua res est erubuit. zbládł iak cegła Torunska. Adam: Terazem poznał/ że coś dobrego iesteś/ zaczynam chcesz być Zakonnikiem. IAN: Aboć y ná świećie wszyscy máia być nic dobrego; Ale dobrże mowisz/ tak y pismo m owi; Swiát we złym leży, á odezłego trzeba vćiekáć. Adam: Iákosz nie będą przykre niewczasy y rozmaite máterie do ćierpieniá w zakonie? naprzykłád/ ránne wstáwániá/ abo y pułnocne
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 55
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
/ posty/ dyscypliny/ włosiennice/ uniżenie/ upokorzenie/ podług pobłych i wzgardzonych odprawowanie? a nadewszytko niewola jakas ustawiczna/ tak że Zakonnik nie może nic zgoła czynić/ według rozumu woli swej własnej/ i zdania swego chociaż co dobrego i świętego; lecz wszytko według rozumu/ i woli starszego swego? Zaczym zakonnikiem być/ jest być nędznym[...] niewolnikiem; to jest/ żyjąc bez żadnej uciechy. Nam za się świeckim wolno jest wszytko/ i godzi się co sobie podoba czynić; a osobliwie będąc wstanie świętym Małżeńskim wszelakiej rozkoszy zażyć wolno; i co się kiedy podoba wygodzie sobie bez grzechu i skrupułów żadnych/ nie zabronno JAN: Trojaki
/ posty/ dyscypliny/ włośiennice/ vniżenie/ upokorzenie/ podług pobłych y wzgárdzonych odprawowanie? á nadewszytko niewola iakas vstawiczna/ tak że Zakońnik nie może nic zgołá czynić/ według rozumu woli swey włásney/ y zdania swego choćiaż co dobrego y świętego; lecz wszytko według rozumu/ y woli stárszego swego? Záczym zakonnikiem być/ iest bydź nędznym[...] niewolnikiem; to iest/ żyiąc bez żádney vćiechy. Nam zá się świeckim wolno iest wszytko/ y godźi się co sobie podobá czynić; á osobliwie będąc wstánie świętym Małżeńskim wszelakiey roskoszy záżyć wolno; y co się kiedy podobá wygodźie sobie bez grzechu y skrupułow żadnych/ nie zabronno IAN: Troiáki
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 56
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
choćbym chciał prawić onych: krótko mówiąc: gdy to z sobą ża zaiste co Psalmista świadczy: Według mnóstwa boleści, pociechy twoi Boże. A ty P. Boże ktoś jest któremu ja służę/ i dla czego taka mię zapłata czeka wieczności? Na wtóre zaś: a nadewszytko niewola. a potym i zakonnikiem być/ jest to barzo nędznym niewolnikiem być/ odpowiadam takim sposobem; sądząc waszmość być Zakonnika/ nędznym niewolnikiem/ naprzód osądziłeś i określiłes Sędziego i Zbawiciela nieba i ziemię CHrystusa JEzusa by nędznym niewolnikiem; i naukę onegoż za ciężką i nieznośną; który nie raz powtarzał i wołał/ słowem a uczynkiem samym potwierdzając/
choćbym chćiał práwić onych: krotko mowiąc: gdy to z sobą żá záiste co Psalmistá świádczy: Według mnostwá boleśći, poćiechy twoi Boże. A ty P. Boże ktoś iest ktoremu iá służę/ y dla czego taká mię zápłata czeká wiecznośći? Ná wtore zaś: a nadewszytko niewola. á potym i zakonnikiem być/ iest to barzo nędznym niewolnikiem być/ odpowiádam tákim sposobem; sądząc wászmość być Zakonniká/ nędznym niewolnikiem/ náprzod osądźiłeś y określiłes Sędźiego y Zbáwićielá niebá y źiemię CHrystusa IEzusá by nędznym niewolnikiem; y náukę onegoż zá ćięszką y nieznośną; ktory nie raz powtárzał y wołał/ słowem á vczynkiem sámym potwierdzáiąc/
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 60
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
oddalić od siebie przez pokutę/ by też był namniejszy. Adam/ ękić czynie miły JANIE za taką przestrogę i ju ż od tego czasu będę wiedział że i swoim winem własnym mogę się nie tak upić niewstrzemięźliwie pijąc/ jako i cudzym/ a przespać się na łóżku od Lucypera zgotowanym. A tym czasem póki jeszcze zakonnikiem będziesz/ spełni proszę/ jużechmy się długo targowali. JAN: Szkoda się targować/ bo już nie kupię. Adam: Prawdę rzekszy/ i ja dałbym z Synów moich jednego do zakonu/ i Córkę do mniszek/ gdyby był jakim Prałatem wielkim/ abo Starszym znacznym/ a Córka starszą jaką znaczną.
oddálić od śiebie przez pokutę/ by też był namnieyszy. Adam/ ękić czynie miły IANIE zá taką przestrogę y iu ż od tego czásu będę wiedźiał że y swoim winem włásnym mogę się nie ták vpić niewstrzemięźliwie piiąc/ iáko y cudzym/ á przespáć sie ná łożku od Lucyperá zgotowánym. A tym czasem poki ieszcze zakonnikiem będźiesz/ spełni proszę/ iużechmy się długo tárgowáli. IAN: Szkodá się targowáć/ bo iuż nie kupię. Adam: Prawdę rzekszy/ y ia dałbym z Synow moich iednego do zakonu/ y Corkę do mniszek/ gdyby był iákim Prałátem wielkim/ ábo Starszym znácznym/ á Corká starszą iáką znaczną.
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 63
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
życie wielkiej świętobliwości Innocenty XIII, Papież, na którego miejsce obrany z zakonu ś. Dominika Wincenty a Sancta Maria Ursinus Kardynał, i nazwany Benedykt XIII, elekcja i koronacja była dnia 19go maja. Ten 75 lat mający, dla wielkiej świętobliwości we 24tym roku Kardynałem kreowany od Klemensa X Papieża, wiele cudów, będąc jeszcze zakonnikiem a potem Kardynałem, czynił. pag. 52. 1725.
Dnia 2go lipca, wiatr wielki i burzliwy w mieście Poznaniu wiele szkody narobił; wieże murowane, kościoły, dwory, domy poobalał, ludzi wiele pozabijał tem obaleniem. Dnia 4go sierpnia, z częstych deszczów powódź wielka deszczowa wiele szkody w Europie narobiła, a
życie wielkiej świętobliwości Jnnocenty XIII, Papież, na którego miejsce obrany z zakonu ś. Dominika Wincenty a Sancta Maria Ursinus Kardynał, i nazwany Benedykt XIII, elekcya i koronacya była dnia 19go maja. Ten 75 lat mający, dla wielkiej świętobliwości we 24tym roku Kardynałem kreowany od Klemensa X Papieża, wiele cudów, będąc jeszcze zakonnikiem a potem Kardynałem, czynił. pag. 52. 1725.
Dnia 2go lipca, wiatr wielki i burzliwy w mieście Poznaniu wiele szkody narobił; wieże murowane, kościoły, dwory, domy poobalał, ludzi wiele pozabijał tem obaleniem. Dnia 4go sierpnia, z częstych deszczów powódź wielka deszczowa wiele szkody w Europie narobiła, a
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 183
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
