.
Brat mój najstarszy, ip. Jan Zawisza starosta miński, w leciech 27 dokończył życia swego w Mińsku Anno 1685 dnia 20 Maii tak szczęśliwie, że dysponujący na śmierć iks. Głębocki, bernardyn, po skonaniu jego z wielkim żalem przy liczbie wielkiej ludzi, rzekł te formalia: „Ej, Boże, daj mnie zakonnikowi i kapłanowi tak a nie inaczej skonać!” A jeżeli jeszcze, jako człowieka żyjącego na świecie dusza ze wszystkiego Bogu nie wypłaciła się, niech suppleat słabości człowieczeństwa niewinna krew Zbawiciela i przyczyna Matki Bożej. Amen.
Ip. Kazimierz Zawisza starosta czeczerski, brat mój, nie chorując nad tydzień w Rohotnej, aetatis suae Anno
.
Brat mój najstarszy, jp. Jan Zawisza starosta miński, w leciech 27 dokończył życia swego w Mińsku Anno 1685 dnia 20 Maii tak szczęśliwie, że dysponujący na śmierć jks. Głębocki, bernardyn, po skonaniu jego z wielkim żalem przy liczbie wielkiéj ludzi, rzekł te formalia: „Ej, Boże, daj mnie zakonnikowi i kapłanowi tak a nie inaczéj skonać!” A jeżeli jeszcze, jako człowieka żyjącego na świecie dusza ze wszystkiego Bogu nie wypłaciła się, niech suppleat słabości człowieczeństwa niewinna krew Zbawiciela i przyczyna Matki Bożéj. Amen.
Jp. Kazimierz Zawisza starosta czeczerski, brat mój, nie chorując nad tydzień w Rohotnéj, aetatis suae Anno
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 12
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
wielbić począł mówiąc: iż ci Ojcowie Błogosławieniem mię rąk swoich uwolnili od brzydkiego speculatora i grzechów moich karacza. Wyszedszy ten z tej Celle swojej/ ów z ulice (miejsca ręką ukazywał) która wiedzie do Refektarza/ gdzie się potym i wrócili. Wyszedł tedy zdrowy/ a mieszkając czas niemały w tymże Miasteczku/ żywot Zakonnikowi podobny prowadził/ Pieczary święte częstokrotnie nawiedzał/ Ciała Świętych dobrodziejów swych całował; na marmurze serca swego dobrodziejstwo/ nie na bystro płynącej wodzie wykował/ potym odszedł dalej w pokoju. T. A. con: Gent: 4c. 18. sin: mówi Daemon inhabitat hominem peccantẽ moraliter, non secundum essentiam intramentem, sed
wielbić począł mowiąc: iż ći Oycowie Błogosłáwieniem mię rąk swoich vwolnili od brzydkieg^o^ speculatorá y grzechow moich karáczá. Wyszedszy ten z tey Celle swoiey/ ow z vlice (mieyscá ręką vkázywał) ktora wiedźie do Refektarzá/ gdźie się potym y wroćili. Wyszedł tedy zdrowy/ á mieszkáiąc czás niemáły w tymże Miásteczku/ żywot Zakonnikowi podobny prowádźił/ Pieczáry święte częstokrotnie náwiedzał/ Ciáłá Swiętych dobrodzieiow swych cáłował; ná mármurze sercá swego dobrodźieystwo/ nie ná bystro płynącey wodzie wykował/ potym odszedł dáley w pokoiu. T. A. con: Gent: 4c. 18. sin: mowi Daemon inhabitat hominem peccantẽ moraliter, non secundum essentiam intramentem, sed
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 134.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
subiicit. Żył około Roku 1605. Katalog Osób, wiadomości o sobie godnych.
Ioannes WIKLEF rodem Anglik Kapłan Doktor i Profesor Teologii Akademii Oksonieńskiej (w Anglii) najsławniejszej w tamtym Królestwie, Proboszcz Kościoła w Lutterwort w Linkonieńskiej Diecezyj tamże, w Anglii, ale z racyj, odsądzenia siebie od Rektorstwa Kolegium Kantuaryjskiego, a dania Zakonnikowi według Funduszu, gdy niechciał natym persistere, i Prowentów sobie per vim stamtąd przywłaszczonych przywrócić, ani Kantuaryjskiego Arcybiskupa Kardynała Dekretu słuchał, choć był aprobowany przez Urbana V Papieża, złość swą wywarł na Wiarę Katolicką, człek rozumu bystrego, humoru dumnego, Schizmę uczynił w Anglii; której zaraz sprzeciwił się Grzegorz XI Papież
subiicit. Zył około Roku 1605. Katalog Osob, wiadomości o sobie godnych.
Ioannes WIKLEF rodem Anglik Kapłan Doktor y Professor Teologii Akademii Oxonieńskiey (w Anglii) náysławnieyszey w tamtym Krolestwie, Proboszcz Kościoła w Lutterworth w Linkonieńskiey Dyecezyi tamże, w Anglii, ale z racyi, odsądzenia siebie od Rektorstwa Kollegium Kantuariyskiego, á dania Zakonnikowi według Funduszu, gdy niechciał natym persistere, y Prowentow sobie per vim ztamtąd przywłaszczonych przywrocić, ani Kantuariyskiego Arcybiskupa Kardynała Dekretu słuchał, choć był approbowany przez Urbana V Papieża, złość swą wywarł na Wiarę Katolicką, człek rozumu bystrego, humoru dumnego, Schizmę uczynił w Anglii; ktorey zaraz sprzeciwił się Grzegorz XI Papież
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 700
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Diecezyj Melito Miasta nadmorskiego, jest Miasteczko olim błahe, teraz bardzo znaczne SURIANUM nazwiskiem, do którego innych ośm należy Miasteczek, nad któremi ma Jus Gladii Przeor Suriański, ex Privilegio AJeksandra VII, Innocentego XI Papieżów. W którym to Surianum Klasztor i Kościół fundowany jest, z rewelacyj Z Dominika Patriarchy Roku 1510 w Grudniu uczynionej Zakonnikowi Wincentemu trzykroć potwierdzonej, będącemu wtedy w Mieście bliskim Cantazaro, czyli Katanzaro. W którym samym Kościele w lat 20 po tamtej rewelacyj, tojest Roku 1530 w Oktawę Narodzenia Najświętszej Panny w nocy przed Jutrznią, Najdroższa MARIA Panna w asystencyj dwóch Świetych Magdaleny i Katarzyny, Zakrystyanowi oddała Obraz Z Dominika, nie ludzką ręką malowany,
Diecezyi Melito Miasta nadmorskiego, iest Miasteczko olim błahe, teraz bardzo znaczne SURIANUM názwiskiem, do ktorego innych ośm należy Miasteczek, nad ktoremi má Ius Gladii Przeor Suriański, ex Privilegio AIexandra VII, Innocentego XI Papieżow. W ktorym to Surianum Klásztor y Kościoł fundowany iest, z rewelacyi S Dominika Patryarchy Roku 1510 w Grudniu uczynioney Zakonnikowi Wincentemu trzykroć potwierdzoney, będącemu wtedy w Mieście bliskim Cantazaro, czyli Catanzaro. W ktorym samym Kościele w lat 20 po tamtey rewelacyi, toiest Roku 1530 w Oktawę Narodzeniá Nayświętszey Panny w nocy przed Iutrznią, Naydroższa MARYA Panna w assystencyi dwoch Swietych Magdaleny y Katarzyny, Zakrystyanowi oddała Obraz S Dominika, nie ludzką ręką malowany,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 229
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Oktawę Narodzenia Najświętszej Panny w nocy przed Jutrznią, Najdroższa MARIA Panna w asystencyj dwóch Świetych Magdaleny i Katarzyny, Zakrystyanowi oddała Obraz Z Dominika, nie ludzką ręką malowany, z zadziwieniem Przeora i Braci na ten cud prędko konwokowanych. W czym żeby byli nie dubitowali Bracia, Z Katarzyna Panna i Magdalena następującej nocy nabożnemu do siebie Zakonnikowi, to wszystko objawiła widzenie. Odtąd te miejsce wielkim konkursem ludu wszolkiej kondycyj i Stanu codzień jest uwenerowane, osobliwie dnia 15 Września; Całego świata, praecipue o SYCYLII
w który czas Msze Z zaczynają się odprawować od Pułnocy. Odpust nadany perpetuò trwający od Benedykta XIII Papieża Roku 1725 trzech Penitencjariuszów z laskami postanowiwszy. Bywa
Oktawę Narodzeniá Nayświętszey Panny w nocy przed Iutrznią, Naydroższa MARYA Panna w assystencyi dwoch Swietych Magdaleny y Katarzyny, Zakrystyanowi oddała Obraz S Dominika, nie ludzką ręką malowany, z zadziwieniem Przeora y Braci na ten cud prędko konwokowanych. W czym żeby byli nie dubitowali Bracia, S Katarzyna Pánna y Magdalená następuiącey nocy nábożnemu do siebie Zakonnikowi, to wszystko obiawiła widzenie. Odtąd te mieysce wielkim konkursem ludu wszolkiey kondycyi y Stanu codzień iest uwenerowane, osobliwie dnia 15 Września; Całego świata, praecipuè o SYCYLII
w ktory czas Msze S zaczynaią się odprawować od Pułnocy. Odpust nadany perpetuò trwaiący od Benedykta XIII Papieża Roku 1725 trzech Penitencyaryuszow z laskami postanowiwszy. Bywa
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 229
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
/ co przez noce widzenie było mu pokazano. Gregorius Dialog: lib: 4 cap: 47. Cierpliwość. Cierpliwość. Przykład I. Cierpliwy Libertinus/ ławką podnożną uderzony/ pokornie zniósł/ czym srogość Opata swego do łaskawości przywiódł. Przykł. 156.
OPat który po ś. Honoracie urząd ten sprawował/ przeciw Libertinowi Zakonnikowi wielkim się gniewem zapalił/ tak iż go rękami tłukł/ a iż kua nie najdował którymby go bił/ porwawszy podnóżek/ w głowę i w twarz onym go skołatał/ że wszytkatwarz jego zsiniała i spuchła; Który tak zbity szedł cicho na swój pokoj Nazajutrz tedy mając wyniść po pwenych potrzebach Klasztornych odprawiwszy pienie
/ co przez noce widzenie było mu pokazano. Gregorius Dialog: lib: 4 cap: 47. Cierpliwość. Cierpliwość. PRZYKLAD I. Cierpliwy Libertinus/ łáwką podnożną vderzony/ pokornie zniosł/ czym srogość Opátá swego do łáskáwośći przywiodł. Przykł. 156.
OPát ktory po ś. Honoracie vrząd ten spráwował/ przećiw Libertinowi Zakonnikowi wielkim sie gniewem zápalił/ ták iż go rękámi tłukł/ á iż kuá nie náydował ktorymby go bił/ porwawszy podnożek/ w głowę y w twarz onym go skołátał/ że wszytkátwarz iego zśiniáłá y spuchłá; Ktory ták zbity szedł ćicho ná swoy pokoy Názáiutrz tedy máiąc wyniśdź po pwenych potrzebách Klasztornych odpráwiwszy pienie
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 166
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
/ żałując szaleństwa tych ludzi. Alić jako się układł/ ktoś stanąłprzed nim i rzekł: Mam co ciebie poselstwo od dusz które sąw Czyśćcu. To rozkazuję swoim potomkom/ którzy majętność jego trzymają. Zmiłujcie się nademną/ zmiłujcie się nademną/ przynamniej w yprzjaciele moi. Abowiem ręka Pańska dotknęła mię. I rzekł Zakonnikowi. Ztych słów jutro weźmiesz wstęp kazania twego/ i będziesz strofował gry przekłęte któreć widział/ i przywiedziesz ludzie/ aby zmarłyvh przyjaciółduszam pobożnego ratunku nie żałowali. Uczynił tak wszytko jako mu powiedżyano/ gdyż było barzo wiele ludzi na tym pogrzebie/ i tak wiele tym kazanim sprawił/ iż wszytkich od namniejszego do nawiętszego do
/ żáłuiąc szaleństwá tych ludzi. Alić iako się vkładł/ ktoś stánąłprzed nim y rzekł: Mam co ćiebie poselstwo od dusz ktore sąw Czyścu. To roskazuię swoim potomkom/ ktorzy máiętność iego trzymáią. Zmiłuycie sie nademną/ zmiłuyćie sie nádemną/ przynamniey w yprziaćiele moi. Abowiem ręka Pańska dotknęłá mię. Y rzekł Zakonnikowi. Ztych słow iutro weźmiesz wstęp kazánia twego/ y będźiesz strofował gry przekłęte ktoreć widział/ y przywiedźiesz ludźie/ áby zmárłyvh przyiaćiołduszam pobożnego rátunku nie żáłowáli. Vczynił ták wszytko iáko mu powiedżiano/ gdyz było bárzo wiele ludźi ná tym pogrzebie/ y ták wiele tym kazanim spráwił/ iż wszytkich od namnieyszego do nawiętszego do
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 283
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Z poranku dnia tego jele ich widziało wielkie stado kruków po powietrzu latających/ i straszliwie kraczących/ co nic inszego nie rozumiem/ jedno iż to szatani byli/ którzy przyszłego złego obwieszczenie czynili. Gdy się te przeklęte gonitwy działy/ trzy sta szesćdziesiąt i cztery ludzi rycerskich poległo/ miedzy którymi był Grof de Castris/ który Zakonnikowi zuchwale i sprzecznie się stawił. Cantipratanus de proprietatib. Apum, lub: 2. ca. 49. parte 4. Gra/ abo krotofila. Przykład III. Roztera przegrawszy wszytko/ z łuku strzelił w niebo/ i strzałę krwawą podniósł. 286.
GOdny wiary Kapłan Zakonu Kaznodziejskiego powiedział iż jeden kostera przegrawszy wszytko/
Z poránku dniá tego iele ich widźiáło wielkie stado krukow po powietrzu latáiących/ y strászliwie kraczących/ co nic inszego nie rozumiem/ iedno iż to szátáni byli/ ktorzy przyszłego złego obwiesczenie czynili. Gdy sie te przeklęte gonitwy dźiały/ trzy stá szesćdźiesiąt y cztery ludźi rycerskich poległo/ miedzy ktorymi był Groff de Cástris/ ktory Zakonnikowi zuchwále y sprzecznie sie stawił. Cantipratanus de proprietatib. Apum, lub: 2. ca. 49. parte 4. Grá/ abo krotofilá. PRZYKLAD III. Rosterá przegrawszy wszytko/ z łuku strzelił w niebo/ y strzałę krwáwą podniosł. 286.
GOdny wiáry Kápłan Zakonu Káznodźieyskiego powiedźiał iż ieden kosterá przegrawszy wszytko/
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 315
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Odpowiada: Jam nie jest ten com miał Mszą/ Kapłan ci miał Mszą/ alem ja jest jakiś młokos który teraz gram Dla tegom rzekła Ojcze/ iż wy nie jesteście co przepoiwadał/ przykładem Kapłana naszego. Barzo bowiem różnie jesteście teraz we graniu/ aniście byli na kazaniu. Jakie było zawstydzenie temu Zakonnikowi dla tego/ i jakie zgorszenie babie/ kto czyta niech zrozumie/ a tym podobnych rzeczy niechaj się strzeże/ przynamniej przykładem onej białejgowy która mówiła: Tob: 3. Nigdym się z igrajacymi nie mieszała/ anim społeczności miała z tymi/ tkorzy w lekkomyślności chodzą. Idem ibidem cap: 73. Patrz też
Odpowiáda: Iam nie iest ten com miał Mszą/ Kapłan ći miał Mszą/ álem ia iest iákiś młokos ktory teraz gram Dla tegom rzekła Oycze/ iż wy nie iesteśćie co przepoiwádał/ przykłádem Kápłaná nászego. Bárzo bowiem roznie iestesćie teraz we grániu/ ániśćie byli na kazaniu. Iákie było zawstydzenie temu Zakonnikowi dla tego/ y iákie zgorszenie bábie/ kto czyta niech zrozumie/ á tym podobnych rzeczy niechay sie strzeże/ przynamniey przykłádem oney białeygowy ktora mowiłá: Tob: 3. Nigdym sie z igráiacymi nie mieszáłá/ ánim społecznośći miáłá z tymi/ tkorzy w lekkomyślnośći chodzą. Idem ibidem cap: 73. Pátrz też
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 367
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
a cóż to za Miłościwa Pani która dobrej sukni nie ma od głodu umiera? To u ciebie ten Mościwy co nic nie ma a ten co ma wiele nędzny? Opak świat u ciebie idzie Patriarcho święty? znajdująć się wprawdzie i teraz na świecie nowo Politycy/ którzy aby nic nie dali ubogiemu Kapłanowi/ po Peticjej jeźdzącemu Zakonnikowi/ inaczej mu nie rzeką tylko Mości Księże choć boso/ Miłościwy Prałacie choć odarto/ podobno aby go onym miłościwaniem od Szpikłerza/ szpizarnie i szkatuły odegnał; rozumiejąc że jako miłościwy Prałat będzie się wstydał żebrać. Zostawić było Franciszku święty te Ceremonie Nowopolitykom bo jako to nie grzeczy ubogiemu Mościwać; Tak jeszcze barziej samemu ubóstwu;
á coż to żá Miłośćiwa Páni ktora dobrey sukni nie ma od głodu vmiera? To v ćiebie ten Mośćiwy co nic nie ma á ten co ma wiele nędzny? Opák świát v ćiebie idźie Pátryárcho święty? znáyduiąć się wprawdźie y teraz ná świećie nowo Politycy/ ktorzy áby nic nie dáli vbogiemu Kápłanowi/ po Peticyey iezdzącemu Zakonnikowi/ ináczey mu nie rzeką tylko Mośći Xięże choć boso/ Miłośćiwy Práłaćie choć odárto/ podobno áby go onym miłośćiwániem od Szpikłerza/ szpizárnie y szkátuły odegnał; rozumieiąc że iáko miłośćiwy Práłat będźie się wstydał żebráć. Zostáwić było Fránćiszku święty te Ceremonie Nowopolitykom bo iako to nie grzeczy vbogiemu Mośćiwáć; Ták ieszcze bárźiey samemu vbostwu;
Skrót tekstu: MijInter
Strona: 26
Tytuł:
Interregnum albo sieroctwo apostolskie
Autor:
Jacynt Mijakowski
Drukarnia:
Paweł Konrad
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
