Powróciwszy z Rohotnej, byliśmy u ip. wojewody trockiego w Swisłoczy, z którym dni kilka koło Ławnej polowaliśmy; byli z nami i żony nasze, nie mieliśmy szczęścia, tylkośmy ze trzydziestu zajęcy uszczwali, zwierza większego nie znaleźliśmy; aleśmy większe niż na zwierza mieli szczęście na ryby, po zatokach łowiąc pod Ławną i Żurasławką.
Po Świątkach we środę zacząłem szczęśliwie dekokt, daj Panie Boże na zdrowie, a wprzódy Panu Bogu na chwałę. Był u mnie ip. Ogiński 23 Maii, przyjechawszy, wojewoda trocki z samą jejmością i z ipanną wojewodzianką starszą, przeprowadzając syna swego ip. Józefa, z którym my
Powróciwszy z Rohotnéj, byliśmy u jp. wojewody trockiego w Swisłoczy, z którym dni kilka koło Ławnéj polowaliśmy; byli z nami i żony nasze, nie mieliśmy szczęścia, tylkośmy ze trzydziestu zajęcy uszczwali, zwierza większego nie znaleźliśmy; aleśmy większe niż na zwierza mieli szczęście na ryby, po zatokach łowiąc pod Ławną i Żurasławką.
Po Świątkach we środę zacząłem szczęśliwie dekokt, daj Panie Boże na zdrowie, a wprzódy Panu Bogu na chwałę. Był u mnie jp. Ogiński 23 Maii, przyjechawszy, wojewoda trocki z samą jejmością i z jpanną wojewodzianką starszą, przeprowadzając syna swego jp. Józefa, z którym my
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 166
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
, Idźcie prawi żołnierze moi tam/ kędy was miłość Wiary prawowiernej/ obrona Rzeczypospolitej/ całość Ojczyzny/ zdrowie Majestatów Pańskich/ wasza dobra sława/ i wieczne imię pocięgiwa: Idźcie tam/ skąd się wrócić z zwycięstwem potrzeba: Idźcie tam/ skądbyście czoło swoje we krwi nieprzyjacielskiej umoczywszy/ po krwawych drogach/ i zatokach brodziwszy/ tak w sławie dziedziczyć mogli/ żeby wam tego krwawego potu/ nie kot inny/ tylko sama sława z czoła ocierała. Odwagi pełne zaprawdę serce! Rudolfus Cesarz/ zwycięstwa i odważnego serca swego/ taki konterfet wystawił: Zbrojną rękę buławę i roszczkę oliwną trzymaicą: z takim napisem Vtrum libet. Lubo pokoj
, Idźćie práwi żołnierze moi tám/ kędy was miłość Wiáry práwowierney/ obroná Rzeczypospolitey/ cáłość Oyczyzny/ zdrowie Máiestatow Páńskich/ wászá dobra sławá/ y wieczne imię poćięgiwa: Idźćie tám/ zkąd się wroćić z zwyćięstwem potrzebá: Idźćie tám/ zkądbyśćie czoło swoie we krwi nieprzyiaćielskiey vmoczywszy/ po krwáwych drogách/ y zatokách brodźiwszy/ ták w sławie dźiedźiczyć mogli/ żeby wam tego krwáwego potu/ nie kot inny/ tylko sámá sławá z czołá oćieráłá. Odwagi pełne záprawdę serce! Rudolphus Cesarz/ zwyćięstwá y odważnego sercá swego/ táki konterfet wystáwił: Zbroyną rękę bułáwę y roszczkę oliwną trzymáicą: z tákim nápisem Vtrum libet. Lubo pokoy
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 134
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644