na moję pamiątkę. Czemu poświadczać zda się i Błog. Apostoł Paweł/ który w pomień uczynionej od Chrysta Pana ustawy zażywania Sakramentu Eucharystii przyszedszy/ i owe słowa Zbawicielowe/ przełożywszy. Bierzcie a jedzcie: to jest ciało moje; które za was będzie wydane. nawodzi/ to czyńcie na pamiatkę moję. Po owych zaś Zbawicielowych słowach/ Ten kielich nowy testament jest we krwi mojej. To czyńcie ilekroć pić będziecie, na moję pamiątkę, w pierwszych słów nawodzeniu/ ukazować zda się B. Apostoł potrzebę uważania z ustawy P. Chrystusowej/ za wzgląd zbawienia. A w nawodzeniu słów drugich/ zostawować zda się używanie z woli tylko samej ludzkiej.
ná moię pámiątkę. Czemu poświádczáć zda sie y Błog. Apostoł Páweł/ ktory w pomień vczynioney od Christá Páná vstáwy záżywánia Sákrámentu Eucháristiey przyszedszy/ y owe słowá Zbáwićielowe/ przełożywszy. Bierzćie á iedzćie: to iest ćiáło moie; ktore zá was będźie wydáne. náwodźi/ to czyńćie ná pámiatkę moię. Po owych záś Zbáwićielowych słowách/ Ten kielich nowy testáment iest we krwi moiey. To czyńćie ilekroć pić będźiećie, ná moię pámiątkę, w pierwszych słow náwodzeniu/ vkázowáć zda sie B. Apostoł potrzebę vważánia z vstáwy P. Christusowey/ zá wzgląd zbáwienia. A w náwodzeniu słow drugich/ zostáwowáć zda sie vżywánie z woli tylko sámey ludzkiey.
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 168
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
nie będziecie pić krwie jego nie będziecie mieć żywota w sobie. I kto pożywa ciała mego, i pije krew moję, ma żywot wieczny: we mnie mięszka, a ja w nim. nie zdadzą się czynić necessitatem przyjmowania pod dwiema osobami/ z potrzeby ustawy i zbawienia. Co się wiedzieć daje z owych uprzedzających słów Zbawicielowych. Ja jestem chleb żywy, którym z nieba zstąpił: jeśli kto będzie pożywał z tego chleba, będzie żył na wieki i chleb który ja dam, ciało moje jest, które ja dam za żywot świata. Potym toż wiedzieć daje się i z słów Zbawicielowych następujących/ owych/ A kto mnie pożywa, i on
nie będziećie pić krwie iego nie będźiećie mieć żywota w sobie. Y kto pożywa ćiáłá mego, y piie krew moię, ma żywot wieczny: we mnie mięszka, á ia w nim. nie zdádzą sie czynić necessitatem prziymowánia pod dwiemá osobámi/ z potrzeby vstáwy y zbáwienia. Co sie wiedźieć dáie z owych vprzedzáiących słow Zbáwićielowych. Ia iestem chleb żywy, ktorym z niebá zstąpił: ieśli kto będźie pożywał z tego chlebá, będźie żył na wieki y chleb ktory ia dam, ćiáło moie iest, ktore ia dam zá żywot swiátá. Potym toż wiedźieć dáie sie y z słow Zbáwicielowych nástępuiących/ owych/ A kto mnie pożywa, y on
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 169
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
i zbawienia. Co się wiedzieć daje z owych uprzedzających słów Zbawicielowych. Ja jestem chleb żywy, którym z nieba zstąpił: jeśli kto będzie pożywał z tego chleba, będzie żył na wieki i chleb który ja dam, ciało moje jest, które ja dam za żywot świata. Potym toż wiedzieć daje się i z słów Zbawicielowych następujących/ owych/ A kto mnie pożywa, i on będzie żyć dla mnie. Ten jest chleb, który z nieba zstąpił, nie jako jedli ojcowie wasi mannę, i pomarli. Kto pozywa tego chleba, będzie żył na wieki Sam Zbawiciel i przez uprzedzające/ i przez następujące słowa dawać wiedzieć zda się/ jak
y zbáwienia. Co sie wiedźieć dáie z owych vprzedzáiących słow Zbáwićielowych. Ia iestem chleb żywy, ktorym z niebá zstąpił: ieśli kto będźie pożywał z tego chlebá, będźie żył na wieki y chleb ktory ia dam, ćiáło moie iest, ktore ia dam zá żywot swiátá. Potym toż wiedźieć dáie sie y z słow Zbáwicielowych nástępuiących/ owych/ A kto mnie pożywa, y on będźie żyć dla mnie. Ten iest chleb, ktory z niebá zstąpił, nie iáko iedli oycowie wáśi mánnę, y pomárli. Kto pozywa tego chlebá, będźie żył ná wieki Sam Zbáwićiel y przez vprzedzáiące/ y przez nástępuiące słowá dáwáć wiedźieć zda sie/ iák
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 169
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Tak też między wszytkiemi dobrodziejstwy i darami jego świętymi/ nie mamy rzeczy zacniejszej/ godniejszej/ i świątobliwszej/ nad Sakrament Ciała i krwie Pana Chrystusowej/ który z Bóstwem/ i człowieczeństwem swoim prawdziwie/ i rzeczywiście zamyka się pod osobami chleba i wina na ołtarzu/ kiedy kapłan odprawując straszną ofiarę przy Mszy świętej/ mocą słów Zbawicielowych poświęca/ i przemienia istotę chleba i wina w prawdziwe Ciało i krew Pana Chrystusową; i ofiraruje to Bogu Ojcu niebieskiemu/ za grzechy świata wszytkiego/ mówiąc te słowa: Odo Arcybiskup Cameracensis wykładając Kanon Misse, uważa te słowa pilno i mówi: Datum, dicit possessionem actus. Donum verò possibilitatem tantùm. Datum de facto
Ták też między wszytkiemi dobrodźieystwy y dárámi iego świętymi/ nie mamy rzeczy zacnieyszey/ godnieyszey/ y świątobliwszey/ nád Sákráment Ciáłá y krwie Páná Chrystusowey/ ktory z Bostwem/ y człowieczeństwem swoim prawdźiwie/ y rzeczywiśćie zámyka się pod osobámi chlebá y wina ná ołtarzu/ kiedy kápłan odpráwuiąc strászną ofiárę przy Mszy świętey/ mocą słow Zbáwićielowych poświąca/ y przemienia istotę chlebá y winá w prawdźiwe Ciáło y krew Páná Chrystusową; y ofiráruie to Bogu Oycu niebieskiemu/ zá grzechy świátá wszytkiego/ mowiac te słowá: Odo Arcybiskup Cameracensis wykłádáiąc Canon Missae, vważa te słowá pilno y mowi: Datum, dicit possessionem actus. Donum verò possibilitatem tantùm. Datum de facto
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 28
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
w liście swoim do Efezów pisząc/ nazywa go Pharmacum immortalitatis, iż tego pokarmu pożywając/ któryśmy byli przez grzech pierwszych rodziców naszych na duszy zmarli/ i prawo do żywota wiecznego stracili/ a na śmierć skazanymi zostali/ wracamy się znowu do Ojczyzny straconej/ i rekuperujemy żywot/ który się kończy wiecznością według słów Pana Zbawicielowych w dzisiejszej Ewangeliej. Qui manducat hunc panem, viuet in aeternum. Święty Cassianus nazywa go Balneum vitae. Święty Bernardus mówi/ że jest Amor Amorum. Święty Eutichius, Carbo diunitatis. Święty Cyprian. Munimentum Dominicae saturitatis. Ortigenes, Epulum salutis. Z. Dionysius Areopagita, Consortium Dei. Z. Damianus, Fauus
w liśćie swoim do Ephezow pisząc/ názywa go Pharmacum immortalitatis, iż tego pokármu pożywáiąc/ ktorysmy byli przez grzech pierwszych rodźicow nászych na duszy zmárli/ y práwo do żywotá wiecznego stráćili/ á ná śmierć zkazánymi zostáli/ wracamy się znowu do Oyczyzny stráconey/ y rekuperuiemy żywot/ ktory się kończy wiecznośćią według słow Páná Zbáwićielowych w dźiśieyszey Ewángeliey. Qui manducat hunc panem, viuet in aeternum. Swięty Cassianus názywa go Balneum vitae. Swięty Bernardus mowi/ że iest Amor Amorum. Swięty Eutichius, Carbo diunitatis. Swięty Cyprian. Munimentum Dominicae saturitatis. Ortigenes, Epulum salutis. S. Dionysius Areopagita, Consortium Dei. S. Damianus, Fauus
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 29
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
/ ani w dary Boże osobliwe i prawdziwe/ a o pociechach duchownych niebieskich ani myśleć/ aby doznać mogli; a co większa/ ani poać mogą/ gdyby kto chciał o nich mówić; i ć to jest co Zbawiciel mówi: Nie wlewają wina nowego w stare statki. Co się lepiej zrozumieć noże/ z słów Zbawicielowych/ i przyczyn dla których wychwala świętego Jana Krzciciela. Prou: 21. Luc. 5. Pytanie wtóre Adamowe.
ADam: A to Psalmisty jako się rozumie? Będą jeść i najedzą się. I owo tegoż: We dni głodu nasyceni będą Jakoż się ubodzy nasycą? nie dziw bogatemu/ a barziej czasu głodu
/ áni w dary Boże osobliwe y prawdźiwe/ á o poćiechách duchownych niebieskich ani mysleć/ aby doznać mogli; á co wiekszá/ áni poać mogą/ gdyby kto chćiáł o nich mowić; y ć to iest co Zbawićiel mowi: Nie wlewaią wina nowego w stare státki. Co się lepiey zrozumieć noże/ z słow Zbawićielowych/ y przyczyn dla ktorych wychwala świętego Iana Krzćićielá. Prou: 21. Luc. 5. Pytanie wtore Adamowe.
ADam: A to Psalmisty iako się rozumie? Będą ieść i naiedzą się. Y owo tegoż: We dni głodu nasyceni będą Iakoż się vbodzy nasycą? nie dźiw bogatemu/ a bárziey czasu głodu
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 68
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
/ zbawion będzie. Ja wierzęj ochrzczon jestem; Dlatego zbawion będę.
Prawda to nieomylna/ że/ kto w Pana Krustusa wierzy/ i ochrzczon jest/ zbawion będzie; Ale potrzeba taką wiarę dobrymi uczynkami/ pobożnym i świątobliwym żywotem/ szczyrą/ i nieobłudną miłościa przeciw Bogu i Bliźniemu oświadczać i pokazować /wedle onych słów zbawicielowych: Tak niechaj świeci światłość wasza przed ludźmi/ aby widząc wasze dobre uczynki wielbili Boga/ który jest w niebiesiech. A Jakub Z. powiedział: Pokaż mi wiarę twoję z dobrych Uczynków twoich; a ja tobie pokaże wiarę moję z dobrych Uczynków moich. Mat. 5. v. 16. Jacobi 2. v
/ zbáwion będźie. Ia wierzęy okrzczon iestem; Dlatego zbáwion będę.
Prawdá to nieomylna/ że/ kto w Páná Krustusá wierzy/ y okrzczon iest/ zbáwion będźie; Ale potrzebá táką wiárę dobrymi uczynkámi/ pobożnym y świątobliwym żywotem/ sczyrą/ y nieobłudną miłośćia przećiw Bogu y Bliźniemu oświadczáć y pokázowáć /wedle onych słow zbáwićielowych: Ták niechay świeci światłość wászá przed ludźmi/ áby widząc wásze dobre uczynki wielbili Bogá/ ktory iest w niebieśiech. A Iákub S. powiedźiał: Pokaż mi wiárę twoię z dobrych Uczynkow twoich; á ia tobie pokaże wiárę moię z dobrych Uczynkow moich. Matth. 5. v. 16. Iacobi 2. v
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Oiiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
) A Wino w krew Zbawicielową, onemi słowy. (A IEŻE WCZASZY SEY CZESTNVIV KROW CHRISTA TWOIEHO.) ODPOWIADAM. NIe tak grubie jako Ty powiadasz/ ale tak jak święty Basilius Magnus de Spiritu S. Cap. 27. mówi. A expressiùs et explicité tak jako Z. Chryzostom twierdzi/ który według słów Zbawicielowych za formę Eucharystii te słowa inculcuie (Hoc Est Corpvs Mevm, mówiąc/ hoc verbo proportia consecrantur. To jest Ciało Moje/ temi słowy Chleb przedłożony bywa poświęcony. Przytym Powiadasz że trzeba te słowa. Sotowori vbo Chlib Sey etc. wprzód przed słowami formy położyć/ i Służebniki Unitom (wiedząc że my ciebie mydrahela
) A Wino w krew Zbáwićielową, onemi słowy. (A IEŻE WCZASZY SEY CZESTNVIV KROW CHRISTA TWOIEHO.) ODPOWIADAM. NIe ták grubie iáko Ty powiádasz/ ále ták iák święty Basilius Magnus de Spiritu S. Cap. 27. mowi. A expressiùs et explicité ták iáko S. Chryzostom twierdźi/ ktory według słow Zbáwićielowych zá formę Eucháristiey te słowá inculcuie (Hoc Est Corpvs Mevm, mowiąc/ hoc verbo proportia consecrantur. To iest Ciáło Moie/ temi słowy Chleb przedłożony bywa poświęcony. Przytym Powiádász że trzebá te słowá. Sotowori vbo Chlib Sey etc. wprzod przed słowami formy położyć/ y Służebniki Vnitom (wiedząc że my ćiebie mydráhela
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 52
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
i Matce jego/ i o Świętym Josefie/ jako uchodził z Panem Jezusem i Naświętszą Panna do Egiptu; dla czego też naleźli w sercu jej trzy kamienie/ na jednym była wyryta Naświętsza Panna w koronie złotej/ na drugim był wyryty Pan Jezus między wołem i osłem leżący: na trzecim Josef i Maria klęczący u nóg Zbawicielowych. Gdy miała Komunię przyjmować/ zawsze widziała w Hostyej ś. Syna Bożego wcielonego. W Roku 33. oddała Ducha ś. Oblubieńcowi swemu. Gdy ją proć po śmierci miano/ ręce podniosła/ i na krzyż dla zasłony przystojności Panieńskiej złożyła. Cuda jej i łaski. Niemej przywróciła mowę: pokrzywioną sprostowała. Paraliżem zarażonego
y Mátce iego/ y o Swiętym Iosephie/ iako vchodźił z Pánem Iezusem y Naświętszą Pánná do Aegyptu; dla czego też náleźli w sercu iey trzy kámienie/ ná iednym byłá wyryta Naświętsza Pánná w koronie złotey/ ná drugim był wyryty Pan Iesus między wołem y osłem leżący: ná trzećim Ioseph y Márya klęczący v nog Zbáwićielowych. Gdy miáłá Communię prziymowáć/ záwsze widźiáłá w Hostyey ś. Syná Bożego wćielonego. W Roku 33. oddáłá Duchá ś. Oblubieńcowi swemu. Gdy ią proć po śmierći miano/ ręce podniosłá/ y ná krzyż dla zasłony przystoynośći Pánieńskiey złożyłá. Cudá iey y łáski. Niemey przywroćiłá mowę: pokrzywioną sprostowáłá. Páráliżem záráżonego
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 13
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
