Umiem szew prosty szyć/ obrąbić/ i kilka prostych wzroków. Ale byś miał (miała) widzieć/ jakie piękne wzory nasza szwaczka umie/ dziwowałbyś się (dziwowałabyś się.) Ale siostra moja dopiero się uczy prząść. A ma kądziel? Nie/ ale kołowrotek. A co przędzie? Zgrebi/ paczęsi/ len/ konopie/ wełnę/ bawełnę/ i tym podobne rzeczy. A wiele może przez dzień naprząść. Na każdy dzień kilka pasm/ pułłokcia/ cały łokieć. Tak cienką przędzę umie prząść/ przewlekłby całą sztukę przez pierzcień. Co za motowidło macie? Domowe motowidło/ jakiego tu pospolicie używają/
Vmiem szew prosty szyć/ obrąbić/ y kilká prostych wzrokow. Ale byś miał (miáłá) widźieć/ jakie piękne wzory nászá szwacżká umie/ dźiwowałbyś się (dźiwowáłábyś się.) Ale siostrá moja dopiero się ucży prząść. A ma kądźiel? Nie/ ále kołowrotek. A co przędźie? Zgrebi/ pácżęśi/ len/ konopie/ wełnę/ bawełnę/ y tym podobne rzecży. A wiele może przez dźień náprząść. Na każdy dźień kilká pasm/ pułłokćia/ cáły łokieć. Ták ćienką przędzę umie prząść/ przewlekłby cáłą sztukę przez pierzćień. Co zá motowidło maćie? Domowe motowidło/ jákiego tu pospolićie używáją/
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 72v
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612