zapalczywości, Nic przyczyny nie mając. Baran się omawiał, A obmówki prawdziwej coraz słowy wznawiał. Ale wilk w sercu mając wtenczas co inszego, Nie dbając na wymówki, pożarł niewinnego. Tak niektórzy, choć żadnej przyczyny nie mają, Uboższym, niźli sami, złości wyrządzają; Więc jakby je pogrązić, szukają pogody, Wilczego zakrawając: „Nie mąć, bracie, wody”. LXXV. Krótko długoli kradzione poznają. O KRUKU A PAWACH.
Kruk, zajźrząc pawom tego, że między pięknemi Ptaki są poczytani stąd, że złocistemi Ozdobili się pióry, nalazszy zdechłego Pawa pierze, przybrał się w onę łupież jego;
A wszedszy miedzy pawy,
zapalczywości, Nic przyczyny nie mając. Baran się omawiał, A obmówki prawdziwej coraz słowy wznawiał. Ale wilk w sercu mając wtenczas co inszego, Nie dbając na wymówki, pożarł niewinnego. Tak niektórzy, choć żadnej przyczyny nie mają, Uboższym, niźli sami, złości wyrządzają; Więc jakby je pogrązić, szukają pogody, Wilczego zakrawając: „Nie mąć, bracie, wody”. LXXV. Krótko długoli kradzione poznają. O KRUKU A PAWACH.
Kruk, zajźrząc pawom tego, że między pięknemi Ptaki są poczytani stąd, że złocistemi Ozdobili się pióry, nalazszy zdechłego Pawa pierze, przybrał się w onę łupież jego;
A wszedszy miedzy pawy,
Skrót tekstu: VerdBłażSet
Strona: 68
Tytuł:
Setnik przypowieści uciesznych
Autor:
Giovanni Mario Verdizzotti
Tłumacz:
Marcin Błażewski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wilhelm Bruchnalski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1897
ciężkie i srogie/ aby upatrując osobę jakoby niepodobna rzeczone/ ludzkim obyczajem mówiąc/ mogła wytrzymać/ i zaktóremi musi choć winny choć niewinny wszystko na się powiedać/ co każą byle rychło zginąć. Ta przestroga jest z prawa wyjęta/ l. 2 C. quorum appellones non recipiuntur. Stąd widziemu niektórych bezbożnych/ i serca wilczego ludzie okrutne: że jako wilk kozę porwawszy za nosi ją do lasa/ i tam się nad nią pastwi według upodobania: Tak nie którzy trafiają się jako wyzuci znatury ludzkiej do miłosierdzia i polutowania nad bliźnim skłonni/ i serca katowskiego nieużytego/ bo zajuszywszy się na bliźniego/ a widząc że mu nie idą po myśli
ćięszkie y srogie/ aby vpátruiąc osobę iákoby niepodobna rzeczone/ ludzkim obyczáiem mowiąc/ mogłá wytrzymáć/ y záktoremi muśi choć winny choć niewinny wszystko na się powiedać/ co każą byle rychło zginąć. Tá przestrogá iest z prawá wyięta/ l. 2 C. quorum appellones non recipiuntur. Stąd widziemu niektorych bezbożnych/ y serca wilczego ludzie okrutne: że iako wilk kozę porwawszy zá nosi ią do lása/ y tam się nad nią pástwi według vpodobania: Tak nie ktorzy trafiaią się iako wyzuci znátury ludzkiey do miłośierdzia y polutowánia nad bliźnim skłonni/ y sercá kátowskiego nieużytego/ bo zaiuszywszy się ná bliźniego/ á widząc że mu nie idą po myśli
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 99
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
. Proszek osobliwy na Kolki.
WEźmi Rakowych oczek, szczeki Szczupakowej, Bursztynu, Cytwaru, Kminu polnego, skorki Pomarańczowej, każdego po ćwierci łota, utrzyj na subtelny proszek, dawaj pół ćwierci łota w mięśnej polewce, a najlepiej w Kawie.
Item Driakiew, Orvietám, Mitridat, są też dobre. Item dostań Jelita Wilczego, ususz, i schowaj, gdy potrzeba utrzyj na proszek, daj zażyć, jest osobliwą pomocą. różnych chorób.
Item Wino ciepłe z różnym korzeniem pomocne na ten czas gdy się przydadzą kolki z zaziąbienia żołądka.
Item Weźmi łajen Gołębich, rozetrzyj z Winem, przygrzej, rozłoż na chuście, przyłóż tam gdzie kole,
. Proszek osobliwy ná Kolki.
WEźmi Rákowych oczek, szczeki Szczupakowey, Bursztynu, Cytwaru, Kminu polnego, skorki Pomáráńczowey, káżdego po ćwierći łotá, utrzyi ná subtelny proszek, daway puł cwierći łotá w mięśney polewce, á naylepiey w Káwie.
Item Dryakiew, Orvietám, Mitridat, są też dobre. Item dostań Ielitá Wilczego, ususz, y schoway, gdy potrżebá utrzyi ná proszek, day záżyć, iest osobliwą pomocą. rożnych chorob.
Item Wino ćiepłe z rożnym korzeniem pomocne ná ten czás gdy się przydádzą kolki z záźiąbienia żołądká.
Item Weźmi łáien Gołębich, rozetrzyi z Winem, przygrzey, rozłoż ná chuśćie, przyłoż tám gdźie kole,
Skrót tekstu: PromMed
Strona: 69
Tytuł:
Promptuarium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1716
Data wydania (nie wcześniej niż):
1716
Data wydania (nie później niż):
1716
pozwolę. I w sercu wdzięczną stolicę Słodkich mów/ żartów zaszczycę/ Które/ jak mi sama miła/ Erato będzie tworzyła; A zagrali kto wesoło/ Natychmiast me/ w mylne koło/ Zraję nogi/ przy Ewanie/ Który będzie w pełnym dzbanie. Dworzanek I. Gawińskiego/
Do Tulla. KOń z ukąszenia zacniejszy Wilczego/ Jako w powieściach mądrych pełno tego: Ciebie na owym kiedy miejscu jęto/ A Karwasz z uda niemały wycięto! Słusznie się, Tulli pochwal w wiek niniejszy; Ześ jest zacniejszy/ kiedyś jest znaczniejszy.
Do Marka. KRzyż to powiadasz cierpieć nagabanie/ Krzyż troski wszelkie/ boleść/ wzdychanie/ Krzyż zdrowie słabe
pozwolę. I w sercu wdźięczną stolicę Słodkich mow/ żártow zásczycę/ Ktore/ iák mi sámá miła/ Eráto bedźie tworzyłá; A zágrali kto wesoło/ Nátychmiast me/ w mylne koło/ Zráię nogi/ przy Ewánie/ Ktory będźie w pełnym dzbanie. Dworzánek I. Gawinskiego/
Do Thullá. KOń z vkąszeniá zacnieyszy Wilczego/ Iáko w powieśćiách mądrych pełno tego: Ciebie ná owym kiedy mieyscu ięto/ A Kárwasz z vdá niemáły wyćięto! Słusznie się, Thulli pochwal w wiek ńinieyszy; Ześ iest zacnieyszy/ kiedyś iest znácznieyszy.
Do Márká. KRzyż to powiádasz ćierpieć nágábánie/ Krzyż troski wszelkie/ boleść/ wzdychánie/ Krzyż zdrowie słábe
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 40
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
nie ziem to rozdam ubogim dzieciom. Dasz mi też kąsek/ drugi raz ja też tobie dam. Jam się już doma naśniadał (naśniadała Jadłem (iadłam) polewkę/ ciepłe piwo. Nie jem ja nigdy przed obiadem. Tedy się mogę wszkole tym pilniej uczyć. Ja nie mogę tak długo pościć. Podobnoś wilczego przyrodzenia/ albo masz wilcze jelito? A umiesz twoję lekcią Jeszcze nie dobrze (doskonale.) Czemuś się nie uczył (vczyła?) Nie łacno mi było. Trudno mi było. Miałeś był (miałaś była) tym raniej wstać. Nie obudzieła mię nasza dziewka. Więc usiądź/ a ucz się
nie ziem to rozdam vbogim dźiećiom. Dasz mi też kąsek/ drugi raz ia też tobie dam. Iam śię iuż domá náśniadał (náśniadáłá Iadłem (iádłám) polewkę/ ćiepłe piwo. Nie iem ia nigdy przed obiádem. Tedy śię mogę wszkole tym pilniey vcżyć. Ia nie mogę ták długo pośćić. Podobnoś wilcżego przyrodzenia/ álbo masz wilcże ielito? A vmiesz twoię lekćią Ieszcże nie dobrze (doskonále.) Cżemuś śię nie vcżył (vcżyłá?) Nie łácno mi było. Trudno mi było. Miałeś był (miáłáś byłá) tym rániey wstáć. Nie obudźiełá mię nászá dźiewká. Więc vśiądź/ á vcż śię
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 16v
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
