imo siostry, mieć będzie nagrodę. Na koniec, przyciśniony ostatnią potrzebą, Umiera, i dzieci go, zjechawszy się, grzebą.
Księży kupa, świec druga, katafalk i z trumną Przystojny, na ostatek stypę sprawią szumną; Oferty się nie przejmą, a jedna za drugą Idąc, wleką ogony procesyją długą Księżej i zgrzebie żalu wielkiego dowodem, Na przemiany mieszają gorzki proch ze smrodem. Gęste talery, jako owi psi, kiedy się Powadzą, tak na srebrnej przeszczekują misie. Choć żona zausznice, mąż zastawił guzy, Każą na onę skrzynię, jako na trzy tuzy. Dzieci ojca w kościele, tak idą te koła, Schowawszy, jego
imo siostry, mieć będzie nagrodę. Na koniec, przyciśniony ostatnią potrzebą, Umiera, i dzieci go, zjechawszy się, grzebą.
Księży kupa, świec druga, katafalk i z trumną Przystojny, na ostatek stypę sprawią szumną; Oferty się nie przejmą, a jedna za drugą Idąc, wleką ogony procesyją długą Księżej i zgrzebie żalu wielkiego dowodem, Na przemiany mieszają gorzki proch ze smrodem. Gęste talery, jako owi psi, kiedy się Powadzą, tak na srebrnej przeszczekują misie. Choć żona zausznice, mąż zastawił guzy, Każą na onę skrzynię, jako na trzy tuzy. Dzieci ojca w kościele, tak idą te koła, Schowawszy, jego
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 496
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
