częsty mając abdicandi umysł nigdy go do skutku nie przywiedli. Gdyż ten przez pięćdziesiąt pięć lat panowania swego aliquoties de regno reddendo cogitabat, tandem reputans non sine periculo fore, antiquam timere pluralitatem in retinendo perseveravit. Pierwszy Dioklecjan z Maksymilianem Rzymskiego Państwa towarzyszem hunc statum calcaverunt. Lubo tego żałował prędko Maksymilian/ w czym własnemu wprzód Zięciowi a Sukcesorowi na Cesarstwo wydany/ in machinatione recuperandi sceptri deprehensus et oppressus. Dioklecjan constantiori animo mutationem stanu swego fovebat, i przez sto lat które supervixit, colendis solùm hortis vacabat, z taką swoją kontentacją/ że nunquam sibi laetiores soles fulsisse testatus est. Nie wiele jednak powabną za sobą ponętą drugich pociągnęli ci dwaj Cesarzowie
częsty máiąc abdicandi umysł nigdy go do skutku nie przywiedli. Gdyż ten przez pięćdźieśiąt pięć lat pánowánia swego aliquoties de regno reddendo cogitabat, tandem reputans non sine periculo fore, antiquam timere pluralitatem in retinendo perseveravit. Pierwszy Dyoklecyan z Maksymiliánem Rzymskiego Páństwá towárzyszem hunc statum calcaverunt. Lubo tego żałował prętko Maksymilian/ w czym własnemu wprzod Zięćiowi á Sukcesorowi ná Cesárstwo wydány/ in machinatione recuperandi sceptri deprehensus et oppressus. Dyoklecyan constantiori animo mutationem stanu swego fovebat, i przez sto lat ktore supervixit, colendis solùm hortis vacabat, z táką swoią kontentácyą/ że nunquam sibi laetiores soles fulsisse testatus est. Nie wiele iednák powabną zá sobą ponętą drugich poćiągnęli ći dwáy Cesárzowie
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 5
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
A pannie swój przyjdzie mu ofiarować wieniec, Niech lanych świec sto stanie bo noc pewnie ona Będzie nad dzień jaśniejsza i tak ulubiona, Że ani nigdy godzin czas weselszych rodził, Ani sam Bóg człowieku foremniej wygodził. Przed białą płcią słodyczy dosyć rozmaitej, A przed męską drużyną rywuły obfitej Penie czary. Tam pannę przeważni rodzice Zięciowi z rąk swych dadzą, k temu i granice, I władzą wszytkę swoję, i posag mu w głowy Położywszy. Matka go łagodnymi słowy Prosić będzie za córką, aby w przystojności, Pomniąc na wstyd panieński, użył z nią litości. Co wszytko obiecawszy syn matce zlubionej Zyści, a małżonce to daruje strwożonej.
Wszyscy
A pannie swój przyjdzie mu ofiarować wieniec, Niech lanych świec sto stanie bo noc pewnie ona Będzie nad dzień jaśniejsza i tak ulubiona, Że ani nigdy godzin czas weselszych rodził, Ani sam Bóg człowieku foremniej wygodził. Przed białą płcią słodyczy dosyć rozmaitej, A przed męską drużyną rywuły obfitej Penie czary. Tam pannę przeważni rodzice Zięciowi z rąk swych dadzą, k temu i granice, I władzą wszytkę swoję, i posag mu w głowy Położywszy. Matka go łagodnymi słowy Prosić będzie za córką, aby w przystojności, Pomniąc na wstyd panieński, użył z nią litości. Co wszytko obiecawszy syn matce zlubionej Zyści, a małżonce to daruje strwożonej.
Wszyscy
Skrót tekstu: MorszHSumBar_I
Strona: 262
Tytuł:
Sumariusz
Autor:
Hieronim Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
uparł się, ażeby brat mój jechał do Kowna. Brat mój sam sobie nie życzył tak oczywistego księciu hetmanowi, wodzowi swemu, narażenia się, ale musiał się submitować woli księcia podkanclerzego.
Nastąpił zatem rok 1750.
Względem sejmiku brzeskiego umyślił książę podkanclerzy, ażeby obydwóch swoich utrzymać przyjaciół. Proponowałem mu tedy Czyża, afidowanego zięciowi jego Sapiezie, wojewodzie podlaskiemu, i Ignacego Wyganowskiego, za którego przyjaźń sam ręczyłem. Chcąc zaś łatwiej ten sejmik do pożądanego przyprowadzić skutku, najprzód, jadąc z Wołczyna do Rasnej, wstąpiłem do księdza Buchowieckiego, kanonika łuckiego, proboszcza Wysockiego, naówczas w słabym zdrowiu będącego który miał ekstraordynaryjny przypadek.
Kilką czyli
uparł się, ażeby brat mój jechał do Kowna. Brat mój sam sobie nie życzył tak oczywistego księciu hetmanowi, wodzowi swemu, narażenia się, ale musiał się submitować woli księcia podkanclerzego.
Nastąpił zatem rok 1750.
Względem sejmiku brzeskiego umyślił książę podkanclerzy, ażeby obodwoch swoich utrzymać przyjaciół. Proponowałem mu tedy Czyża, afidowanego zięciowi jego Sapiezie, wojewodzie podlaskiemu, i Ignacego Wyganowskiego, za którego przyjaźń sam ręczyłem. Chcąc zaś łatwiej ten sejmik do pożądanego przyprowadzić skutku, najprzód, jadąc z Wołczyna do Rasnej, wstąpiłem do księdza Buchowieckiego, kanonika łuckiego, proboszcza Wysockiego, naówczas w słabym zdrowiu będącego który miał ekstraordynaryjny przypadek.
Kilką czyli
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 299
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
wójtowi przysądzał, lubo i Sapiehy, wojewody podlaskiego, i nasze wszystkie decyzje były pro parte starosty, jednak książę podkanclerzy przysądził młyn miastu i gdy jeszcze wojewoda podlaski, jako zięć mając więcej konfidencji, zaczął solide, z namowy Łopacińskiego i mojej, remonstrować księciu podkanclerzemu należytość młyna dla starosty, tedy książę kanclerz odpowiedział wojewodzie, zięciowi swemu, że „wm. pana argumentum acuminosum, sed non solidum,
jak pajęczyna subtilis, inutilis”. A gdy wojewoda podlaski wziął taką odpowiedź, myśmy milczeć musieli. Przegrał zatem starosta miński per totum sprawę, ale nie dał się przymusić do przedania starostwa Przezdzieckiemu.
Była druga sprawa — Szelutty, cześnika
wójtowi przysądzał, lubo i Sapiehy, wojewody podlaskiego, i nasze wszystkie decyzje były pro parte starosty, jednak książę podkanclerzy przysądził młyn miastu i gdy jeszcze wojewoda podlaski, jako zięć mając więcej konfidencji, zaczął solide, z namowy Łopacińskiego i mojej, remonstrować księciu podkanclerzemu należytość młyna dla starosty, tedy książę kanclerz odpowiedział wojewodzie, zięciowi swemu, że „wm. pana argumentum acuminosum, sed non solidum,
jak pajęczyna subtilis, inutilis”. A gdy wojewoda podlaski wziął taką odpowiedź, myśmy milczeć musieli. Przegrał zatem starosta miński per totum sprawę, ale nie dał się przymusić do przedania starostwa Przezdzieckiemu.
Była druga sprawa — Szelutty, cześnika
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 333
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
ja nie jechałem, jednak co mam z relacji de actis tego sejmu i o innych okolicznościach opisuję. Książę Czartoryski, teraźniejszy kanclerz, widział się naówczas na najwyższym ukontentowania stopniu, kiedy prawie za uniwersalną wszystkich posłów rekomendacją jemu samemu pieczęć wielką lit. po Sapiezie, kanclerzu lit., a Sapiezie, wojewodzie podlaskiemu, zięciowi jego, pieczęć mniejsza lit. oddana była, województwo podlaskie Rzewuskiemu, pisarzowi polnemu koronnemu, a pisarstwo polne synowi jego. Hoc praemisso, że Massalski, podskarbi nadworny lit., tego sejmu był obrany marszałkiem.
Interea sejm nie doszedł. Zerwał go Ożga, przyjaciel Potockich, malkontentów dworskich. Był od dworskich przyjaciół napisany
ja nie jechałem, jednak co mam z relacji de actis tego sejmu i o innych okolicznościach opisuję. Książę Czartoryski, teraźniejszy kanclerz, widział się naówczas na najwyższym ukontentowania stopniu, kiedy prawie za uniwersalną wszystkich posłów rekomendacją jemu samemu pieczęć wielką lit. po Sapiezie, kanclerzu lit., a Sapiezie, wojewodzie podlaskiemu, zięciowi jego, pieczęć mniejsza lit. oddana była, województwo podlaskie Rzewuskiemu, pisarzowi polnemu koronnemu, a pisarstwo polne synowi jego. Hoc praemisso, że Massalski, podskarbi nadworny lit., tego sejmu był obrany marszałkiem.
Interea sejm nie doszedł. Zerwał go Ożga, przyjaciel Potockich, malkontentów dworskich. Był od dworskich przyjaciół napisany
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 347
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Karolowi Szydłowskiemu, miecznikowi smoleńskiemu, faworytowi i amantowi swemu, miasto Koźmin i wsi 17. Fajgielowi, komisarzowi kanclerza koronnego Małachowskiego, wsi 3. Jabłonowskiemu, stolnikowi lit., a teraźniejszemu wojewodzie nowogródzkiemu, miasto Sulżyńce i wsi 20. Romanowi wsie 2. Księciu wojewodzie ruskiemu, przeszłemu kawalerowi maltańskiemu, wyżej wspomnionemu, i zięciowi jego Lubomirskiemu, strażnikowi koronnemu, miasto Konstantynów i wsi 36. Lubomirskiemu, naówczas staroście kazimirskiemu, potem miecznikowi koronnemu miasta Miropol i Kulczyny, przy tym wsi 48. Lubomirskiemu, staroście olsztyńskiemu, teraźniejszemu miecznikowi koronnemu, państwo nowojowskie i wsi 84. Lubomirskiemu, wojewodzie lubelskiemu, miasto Cudnów i wsi 91. Dzierzgowskiemu wsie 2
Karolowi Szydłowskiemu, miecznikowi smoleńskiemu, faworytowi i amantowi swemu, miasto Koźmin i wsi 17. Fajgielowi, komisarzowi kanclerza koronnego Małachowskiego, wsi 3. Jabłonowskiemu, stolnikowi lit., a teraźniejszemu wojewodzie nowogródzkiemu, miasto Sulżyńce i wsi 20. Romanowi wsie 2. Księciu wojewodzie ruskiemu, przeszłemu kawalerowi maltańskiemu, wyżej wspomnionemu, i zięciowi jego Lubomirskiemu, strażnikowi koronnemu, miasto Konstantynów i wsi 36. Lubomirskiemu, naówczas staroście kazimirskiemu, potem miecznikowi koronnemu miasta Miropol i Kulczyny, przy tym wsi 48. Lubomirskiemu, staroście olsztyńskiemu, teraźniejszemu miecznikowi koronnemu, państwo nowojowskie i wsi 84. Lubomirskiemu, wojewodzie lubelskiemu, miasto Cudnów i wsi 91. Dzierzgowskiemu wsie 2
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 433
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
najstarszego Jana Kazimierza, cześnika mińskiego, dziada rodzonego procedujących WYMPanów Matuszewiców, Aleksandra, podwojewodzego wołyńskiego, i Krzysztofa Ma-
tuszewiców, potem córek dwie, Mariannę in voto Prószyńską i Katarzynę in voto Pohoską, prolificavitspłodził. Na to dokumenta, a najprzód prawo wieczyste przedażne od IMPanny Bohdany Szymkiewiczówny Jaroszowej Pietkiewiczowej Jodkowej IMPanu Gregoremu Matuszewicowi, zięciowi, i samej IMPani Halszce Pietkiewiczównie Jodkównie Gregorowej Matuszewicowej, córce swojej, małżonkom, na majętność Juncewicze w województwie mińskim leżące w roku tysiąc sześćset trzydziestym siódmym, miesiąca iulii dwudziestego pierwszego dnia datowane, a w roku tysiąc sześćset trzydziestym ósmym, miesiąca maja dwudziestego dnia w grodzie województwa mińskiego z listem na przyznanie tegoż prawa aktykowanym
najstarszego Jana Kazimierza, cześnika mińskiego, dziada rodzonego procedujących WJMPanów Matuszewiców, Aleksandra, podwojewodzego wołyńskiego, i Krzysztofa Ma-
tuszewiców, potem córek dwie, Mariannę in voto Prószyńską i Katarzynę in voto Pohoską, prolificavitspłodził. Na to dokumenta, a najprzód prawo wieczyste przedażne od JMPanny Bohdany Szymkiewiczówny Jaroszowej Pietkiewiczowej Jodkowej JMPanu Hrehoremu Matuszewicowi, zięciowi, i samej JMPani Halszce Pietkiewiczównie Jodkównie Hrehorowej Matuszewicowej, córce swojej, małżonkom, na majętność Juncewicze w województwie mińskim leżące w roku tysiąc sześćset trzydziestym siódmym, miesiąca iulii dwudziestego pierwszego dnia datowane, a w roku tysiąc sześćset trzydziestym ósmym, miesiąca maja dwudziestego dnia w grodzie województwa mińskiego z listem na przyznanie tegoż prawa aktykowanym
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 771
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, poszła za IP. Stanisława Omecińskiego i z nim potomstwo miała;
item zapis intercyzyjny między IchMćP. Antonim Zaliwskim a IMPanem Stanisławem Omecińskim, w którym exprimitur, iż WYMPan Jan Kazimierz Matuszewic, cześnik miński, ociec IMPani Krystyny Omecińskiej, wieczność majętności Szarniewa w powiecie orszańskim leżącej i prawa zastawnego na wieś Jabłonkę IMPanu Omecińskiemu, zięciowi swemu, i córce swojej IMPani Krystynie Matuszewicównie Omecińskiej ustąpił i samże WYMPan Jan Kazimierz Matuszewic, cześnik miński, do tejże intercyzy za pieczętarza podpisał się w roku tysiąc sześćsetnym dziewięćdziesiątym szóstym, marca trzeciego dnia czynionej; item testament WYMPana Jana Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, de data et actu supra specyfikowany, w którym
, poszła za JP. Stanisława Omecińskiego i z nim potomstwo miała;
item zapis intercyzyjny między IchMćP. Antonim Zaliwskim a JMPanem Stanisławem Omecińskim, w którym exprimitur, iż WJMPan Jan Kazimierz Matuszewic, cześnik miński, ociec JMPani Krystyny Omecińskiej, wieczność majętności Szarniewa w powiecie orszańskim leżącej i prawa zastawnego na wieś Jabłonkę JMPanu Omecińskiemu, zięciowi swemu, i córce swojej JMPani Krystynie Matuszewicównie Omecińskiej ustąpił i samże WJMPan Jan Kazimierz Matuszewic, cześnik miński, do tejże intercyzy za pieczętarza podpisał się w roku tysiąc sześćsetnym dziewięćdziesiątym szóstym, marca trzeciego dnia czynionej; item testament WJMPana Jana Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, de data et actu supra specyfikowany, w którym
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 783
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Kiellar kwitował Vrbana Kienara, i wyrzekł się tam nic niemiec i z dzatkami swemi, co słysząc Urban Kienar groszem prawu żałozel pamiętnego. (p. 294)
426. Folta Rut cum Vrbano Kienar. — Stanąwszy oblicznie przed nasze prawo vccivy Vrban Kienar dobrowolnie zupełnie a nieprzymuszonem będąc zeznał, ze przedał yćciwemu
Folcie Rutowi, zięciowi swemu, zagrodę swoją lezącą na końcu wsi od Wolej lasienskiej za grzywien dwadzieścia liczby i monety Polskiej licząc w każdą grzywnę po gr. 48, którego to litkupem kupna podpili według prawa, i te grzywien 20 zaraz pod zieloną rozgę oddał sumą Kienarowi Rut, z których to kwituje Urban Kienar, i wyrzekł się groszem swoim
Kiellar kwitował Vrbana Kienara, ÿ wyrzekł sie tam nic niemiec ÿ z dzatkami swemi, co słÿsąc Vrbąn Kienar groszem prawu załozel pamięthnego. (p. 294)
426. Folta Ruth cum Vrbano Kienar. — Stanąwszy oblicznie przet nasze prawo vccivy Vrban Kienar dobrowolnie zupełnie a nieprzymuszonem będąc zeznał, ze przedał yććiwęmu
Folcie Ruthowi, zięciowi swemu, zagrodę swoię lezącą na koncu wsi od Woleÿ lasienskiey za grzywien dwadziescia liczby y monety Polskieÿ licząc w każdą grziwnę po gr. 48, ktorego to lithkupem kupna podpili według prawa, y te grziwien 20 zaraz pod zieloną rozgę oddał summą Kienarowi Ruth, z ktorÿch to kwituie Vrbąn Kienar, y wÿrzekł się groszem swoim
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 49
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
przyącz oddawszi Tomkowi sumę wyżej mianowanę; co słyszącz wyrokę i kwitowanie słuszne Madlini Stankowej Tomek Wojnar dał sobie groszem swym zapisać i Madlina Stankowa na dwadzieścia grzywien, które wzięła od Tomka Wojnara, grosz swój wyroczni prawu dała; quod solidatum est. (p. 309)
444. Przedanie roli: Anna Kobierska przedała Jąnowi lagustinikowi zięciowi swemu. — Przed tem ze pravem stanęła oblicznie Anna Kobierska wyznała i zeznała dobrowolnie, iże przedała rolą, którą szama trzimała ze wszitkiemi prziległościami tak szeroko, jako i daleko według starodawnich granicz i miedzi, przedała Jąnowi lagustinikowi zięciowi svemu za złotych sesznaście monety i liczby Polskiej licząc po gr. 30 w każdy złoty, którą
przÿącz oddawszi Tomkowi summę wyszey mianowanę; czo słyszącz wyrokę y kwitowanie słuszne Madlini Stankowey Tomek Woynar dał szobie groszem swim zapiszac y Madlina Stankowa na dwadziescia grziwien, ktore wzięła od Tomka Woynara, grosz swoy wyroczni prawu dała; quod solidatum est. (p. 309)
444. Przedanie roly: Anna Kobierska przedała Iąnowi lagustinikowi zięciowi swęmu. — Przed them ze pravęm stanęła oblicznie Anna Kobierska wyznała y zeznała dobrowolnie, ize przedała rolą, ktorą szama trzimała ze wszitkiemi prziległościami tak szeroko, iako y daleko według starodawnich granicz i miedzi, przedała Iąnowi lagustinikowi zięciowi svemu za złotich sesznaście monetÿ y liczby Polskieÿ licząc po gr. 30 w kozdy złoty, ktorą
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 51
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
